تکبر: تفاوت میان نسخه‌ها

تکبر (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۴۸

۴۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۱

جز

←‏تکبر در قرآن

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Shadpoor

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 در [[قرآن کریم]] تکبر از صفات بسیار نکوهیده بشر شمرده شده است. در برخی [[آیات]] به کلمه متکبر تصریح شده است؛ آیاتی که [[جهنم|دوزخ]] را جایگاه متکبران معرفی می‌کند،<ref> نحل: ۲۹؛ زمر: ۶۰، ۷۲؛ غافر: ۷۶</ref> از این جمله است. در برخی آیات نیز با کلمات مستکبر<ref> نحل: ۲۳</ref> و استکبار<ref> نساء: ۱۷۳</ref> و خرامنده فخرفروش (مُختالٍ فَخور)<ref>لقمان: ۱۸؛ حدید: ۲۳ </ref> به این معنا اشاره شده است. در آیه ۷۲ سوره زمر، [[فرشته|فرشتگانِ]] عذاب از میان تمام رذایل انسان بر تکبر دوزخیان تأکید دارند؛ از این نکته می‌توان دریافت که سرچشمه اصلی [[گناه|گناهان]]، تکبر و تسلیم نشدن به حق است. در برابر، به قرینه آیه ۵۰ [[سوره نحل]] می‌توان نشانه نفی استکبار را عمل به اوامر الهی بدون چون و چرا دانست.{{مدرک}}
-خداوند در قرآن یکبار با وصف «الْمُتَكَبِّرُ» توصیف شده،<ref> سوره حشر، آیه۲۳.</ref> و در تفسیرش گفته شده، خدا کسی است که با جامه كبريايى، خود را می‌نمایاند.<ref>طباطبائی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۲۲.</ref> در نکوهیده بودن تکبر انسان و پسندیده بودن تکبر خدا، به این نکته اشاره شده که تکبر و خودبزرگ‌بینی در کسی پسندیده است که حقیقتاً دارای عظمت و کبریاء باشد.<ref>سبحانی، جعفر، ۱۳۸۳ق، ج۲، ص۳۵۴-۳۵۵.</ref> [[امام علی(ع)]] در [[خطبه قاصعه]]، [[ابلیس]] را از آن جهت گمراه و دشمن خدا دانسته که «در جامه عظمت و بزرگى با خدا به نزاع برخاست».<ref>سبحانی، جعفر، ۱۳۸۳ق، ج۲، ص۳۵۶.</ref>
+خداوند در قرآن یکبار با وصف «الْمُتَكَبِّرُ» توصیف شده،<ref> سوره حشر، آیه۲۳.</ref> و در تفسیرش گفته شده، خدا کسی است که با جامه كبريايى، خود را می‌نمایاند.<ref>طباطبائی، محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۲۲۲.</ref> در نکوهیده بودن تکبر انسان و پسندیده بودن تکبر خدا، به این نکته اشاره شده که تکبر و خودبزرگ‌بینی در کسی پسندیده است که حقیقتاً دارای عظمت و کبریاء باشد.<ref>سبحانی، جعفر، منشور جاوید، ۱۳۸۳ق، ج۲، ص۳۵۴-۳۵۵.</ref> [[امام علی(ع)]] در [[خطبه قاصعه]]، [[ابلیس]] را از آن جهت گمراه و دشمن خدا دانسته که «در جامه عظمت و بزرگى با خدا به نزاع برخاست».<ref>سبحانی، جعفر، منشور جاوید، ۱۳۸۳ق، ج۲، ص۳۵۶.</ref>
 ==در روایات==