نقش عایشه در تاریخ اسلام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

مهم از همه اینکه‌ ام‌المؤمنین عایشه زندگانی [[پیامبر(ص)]] را ابزار خواسته‌ها و تمایلات خویش قرار داده بود: او آن گاه که قصد شوراندن مردم بر [[عثمان]] را داشت، کفشی را به [[رسول خدا]](ص) نسبت داد، و آن گاه که قصد کوبیدن [[مروان بن حکم|مروان]] کرد، سخن پیامبر(ص) و [[لعن]] آن حضرت درباره او و پدرش را یاد آور شد، و آن گاه که در مقام بیان فضیلت عثمان برآمد، از حیای پیامبر(ص) در مقابل عثمان سخن گفت.

آخرین بخش این جلد به پدیده جعل حدیث و نقل احادیث ساختگی می‌پردازد، [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]] که نه از اخلاق اسلامی سهمی داشت و نه از نسب و شرافت خانوادگی بهره‌ای، به شدت در برابر [[علی بن ابی طالب]] و [[امام حسن مجتبی]](ع) احساس حقارت می‌کرد، برای سرپوش گذاشتن بر عقده‌های حقارت خویش، طبق نقل [[ابن ابی الحدید]] معتزلی گروهی از [[صحابه]] و [[تابعین]] را استخدام کرد تا اخباری نادرست بر ضد علی(ع) جعل کنند از جمله این افراد [[ابوهریره]]، [[عمرو عاص]]، [[سمره بن جندب]]، [[مغیره بن شعبه]] و [[عروه بن زبیر]] بودند.

از سوی دیگر معاویه به کارگزاران خویش در تمام نقاط فرمان داد تا به بدگویی علی و خاندان او بپردازند و شهادت هیچ یک از [[شیعیان]] آن حضرت را نپذیرند و دوست داران عثمان و علاقه‌مندان او و کسانی که روایاتی در فضیلت وی نقل کرده‌اند را تکریم نمایند. در این دوره روایات بر فضیلت عثمان و سایر صحابه فزونی یافت. عایشه نیز جهت جلب نظر معاویه به احادیث جعلی در فضیلت عثمان دست زد. در این دوره از نقل فضایل امیر المؤمنین علی بن ابی طالب به شدت ممانعت می‌شد و به دستور معاویه در منابر کشورهای اسلامی آن حضرت را لعن می‌کردند.