حوا: تفاوت میان نسخه‌ها

#نظریه سوم: سومین ریشه پیشنهادی مبتنی بر شباهت آوایی واژه حوّا با واژه آرامی حیوی یا حِویا به معنای مار است. بنابراین ریشه‌شناسی، وجه تسمیه حوا این است که او در فریفتن آدم مانند مار عمل کرد؛ همانطور که مار موجب هلاکت حوّا شد، حوّا هم مارِ همسرش شد.<ref>دانشنامه معیار کتاب مقدس، ذیل "Eve".</ref>

به طور کلی صورت نوشتاری واژه حَوّاء در زبان عربی در چند معنای اصلی یافت می‌شود: یکی ذیل مادّه «ح و و» (دالّ بر سیاه شبیه به سبز یا قرمز مایل به سیاه)، مؤنث أحوی، صفت چیزی یا زنی که رنگ تیره و مایل به سیاه دارد<ref>فیروزآبادی، القاموس المحیط، ذیل «حوو»؛ زَبیدی، تاج العروس من جواهرالقاموس، ذیل «حوو»؛ ابن منظور، لسان العرب، ذیل «حوی».</ref> دیگری ذیل مادّه «ح ی ی» (با دو دلالت زندگی و مار)، به معنای مارگیر.<ref>خلیل بن احمد، کتاب العین، ذیل «حیو».</ref> همچنین ابن منظور حَوّاء به همراه الف لام را نام یک اسب دانسته است.<ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل «حوی».</ref>