کاربر ناشناس
تحدی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مقابله با تحدی قرآن
imported>Shadpoor |
imported>Shadpoor |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
به‌گزارش کتاب‌های [[تفسیر|تفسیری]] و منابع [[علوم قرآنی]]، کسانی تلاش کرده‌اند برای مقابله با تحدی [[قرآن]] مطالبی مانند آن مطرح کنند. از جمله این افراد [[مسیلمه کذاب|مُسَیلَمه کذّاب]]<ref>ابن‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۱۲.</ref> و [[نضر بن حارث]] بوده‌اند.<ref>ابن‌کثیر، تفسیر القرآ ن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۱.</ref> ابن‌کثیر از مفسران قرن هشتم قمری نوشته است نضر بن حارث با نقل داستان‌های رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۱.</ref><br> | به‌گزارش کتاب‌های [[تفسیر|تفسیری]] و منابع [[علوم قرآنی]]، کسانی تلاش کرده‌اند برای مقابله با تحدی [[قرآن]] مطالبی مانند آن مطرح کنند. از جمله این افراد [[مسیلمه کذاب|مُسَیلَمه کذّاب]]<ref>ابن‌کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۱، ص۱۱۲.</ref> و [[نضر بن حارث]] بوده‌اند.<ref>ابن‌کثیر، تفسیر القرآ ن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۱.</ref> ابن‌کثیر از مفسران قرن هشتم قمری نوشته است نضر بن حارث با نقل داستان‌های رستم و اسفندیار ادعای هماوردی با قرآن کرد.<ref>ابن کثیر، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۱.</ref><br> | ||
گفته‌اند عبدالله بن مُقَفَّع درصدد هماوردی با قرآن بود، اما پس از مدتی منصرف شد.<ref> باقلانی، اعجاز القرآن، ۱۴۲۱ق، ص۲۷.</ref><br> | گفته‌اند عبدالله بن مُقَفَّع درصدد هماوردی با قرآن بود، اما پس از مدتی منصرف شد.<ref> باقلانی، اعجاز القرآن، ۱۴۲۱ق، ص۲۷.</ref><br> | ||
همچنین، نویسنده [[مسیحیت|مسیحی]] آمریکایی با نام مستعار نصیرالدین ظافر در کتابچه‌ای با عنوان «حسن الایجاز فی ابطال الاعجاز»، به‌تقلید از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]]، دو سوره نوشت که [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ۱۴۳۰ق، ص۵۹-۱۰۲.</ref> و رشید رضا<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۶۶ و ۱۸۸.</ref> از مفسران قرآن، آن را نقد کردند. به‌گفته رشید رضا، نویسنده این سوره به زبان عربی آگاهی نداشته است.<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۱۸۸.</ref> در مجلات فارسی نیز مقاله‌ای با عنوان «بررسی انتقادی کتاب حسن الایجاز فی ابطال الاعجاز» | همچنین، نویسنده [[مسیحیت|مسیحی]] آمریکایی با نام مستعار نصیرالدین ظافر در کتابچه‌ای با عنوان «حسن الایجاز فی ابطال الاعجاز»، به‌تقلید از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]] و [[سوره کوثر|کوثر]]، دو سوره نوشت که [[آیت الله خویی]]<ref>خویی، البیان، ۱۴۳۰ق، ص۵۹-۱۰۲.</ref> و رشید رضا<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۶۶ و ۱۸۸.</ref> از مفسران قرآن، آن را نقد کردند. به‌گفته رشید رضا، نویسنده این سوره به زبان عربی آگاهی نداشته است.<ref>رشیدرضا، تفسیر المنار، ۱۹۹۰م، ج۱، ص۱۸۸.</ref> در مجلات فارسی نیز در نقد آن کتابچه، مقاله‌ای با عنوان «بررسی انتقادی کتاب حسن الایجاز فی ابطال الاعجاز» نگاشته شده است.<ref>اصفهانی و ریاحی‌مهر،[http://qkh.journals.miu.ac.ir/article_4639_226d522118c61606bd70cd70e419c1a3.pdf، «بررسی انتقادی کتاب حسن الایجاز فی ابطال الاعجاز»].</ref> | ||
کتابی نیز با عنوان «الفُرقان الحق» در [[آمریکا]] منتشر شد که در آن با تقلید از قرآن و آمیختن قرآن با آموزه‌های [[یهود|یهودی]] و مسیحی سوره‌هایی تدوین شد.<ref>امین‌ناجی و دیگران، «تحلیل انتقادی «الفرقان الحق» در حوزه وحیانیت و جامعیت در معارضه با قرآن»، ص۱۴۷-۱۵۴.</ref> نقد‌هایی بر این کتاب نوشته شده است؛ از جمله کتاب «الانتصار للقرآن» نوشته صالح الخالدی. | کتابی نیز با عنوان «الفُرقان الحق» در [[آمریکا]] منتشر شد که در آن با تقلید از قرآن و آمیختن قرآن با آموزه‌های [[یهود|یهودی]] و مسیحی سوره‌هایی تدوین شد.<ref>امین‌ناجی و دیگران، «تحلیل انتقادی «الفرقان الحق» در حوزه وحیانیت و جامعیت در معارضه با قرآن»، ص۱۴۷-۱۵۴.</ref> نقد‌هایی بر این کتاب نوشته شده است؛ از جمله کتاب «الانتصار للقرآن» نوشته صالح الخالدی. | ||