توحید ذاتی: تفاوت میان نسخه‌ها

توحید ذاتی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۴۵

۴۵۵ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۰ نوامبر ۲۰۱۹

←‏توحید ذاتی

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Safaei

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 می‌توان دو معنای نخست (توحید در وجوب وجود و توحید به معنای بساطت و عدم ترکیب) را معنای توحید ذاتی دانست.
-اولین شناختی که هر کس از ذات حق دارد، غنا و بی‌نیازی اوست؛ یعنی ذاتی است که در هیچ جهتی به هیچ موجودی نیازمند نیست، و به تعبیر قرآن «غنیّ» است. {{عربی|یا أیّها النّاسُ أنتمُ الفُقراءُ إلی الله و الله هُو الغنیّ}}<ref>سوره فاطر، آیه ۱۵</ref>
+اولین شناختی که هر کس از ذات حق دارد، غنا و بی‌نیازی اوست؛ یعنی ذاتی است که در هیچ جهتی به هیچ موجودی نیازمند نیست، و به تعبیر قرآن «غنیّ» است. {{عربی|«یا أیّها النّاسُ أنتمُ الفُقراءُ إلی الله و الله هُو الغنیّ»}}<ref>سوره فاطر، آیه ۱۵</ref>
 همه چیز و همه کس به او نیازمند است و او از همه غنی و بی‌نیاز است، و به تعبیر حکما واجب الوجود است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، جلد۲، ۱۳۷۷ش، ص۹۹.</ref>
-از برجسته‌ترین صفات خداوند متعال آن است که او یگانه است و دومی برای او نیست. این همان است که در زبان [[کلام|متکلمان]] توحید ذاتی خوانده شده و به معنای نفی مثل و مانند از خدا است.
+از برجسته‌ترین صفات خداوند متعال آن است که او یگانه است و دومی برای او نیست. یعنی این حقیقت «دوئی» بردار و تعددپذیر نیست. مثل و مانند ندارد {{عربی|«لیس کَمِثلِه شَیء»}}<ref>سوره شوری، آیه ۱۱</ref> و در مرتبه وجود او، موجودی نیست.<ref>مطهری، مجموعه آثار، جلد۲، ۱۳۷۷ش، ص۱۰۰.</ref> {{عربی|وَ لَم یَکُن لَه کُفواً أحَد}}<ref>سوره توحید، آیه۴</ref>  این همان است که در زبان [[کلام|متکلمان]] توحید ذاتی خوانده شده و به معنای نفی مثل و مانند از خدا است.
 متکلمان توحید ذاتی را در معنای بساطت و جزء نداشتن ذات الهی نیز استعمال کرده‌اند.