کاربر ناشناس
عهد الست: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Eahmadian بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
كاربرد همزه در اینجا برای استفهام حقیقی نیست، بلكه برای انكارِ ابطالی است. این همزه، در مواردی به کار می‌رود كه کلمه بعد از آن، تحقق نمی‌یابد و مدعی واقع شدنش دروغگوست.<ref>ابن هشام، ص۲۴.</ref> | كاربرد همزه در اینجا برای استفهام حقیقی نیست، بلكه برای انكارِ ابطالی است. این همزه، در مواردی به کار می‌رود كه کلمه بعد از آن، تحقق نمی‌یابد و مدعی واقع شدنش دروغگوست.<ref>ابن هشام، ص۲۴.</ref> | ||
==جایگاه قرآنی== | ==جایگاه قرآنی== | ||
تعبیر «اَلَسْت» از | تعبیر «اَلَسْت» از سوره اعراف گرفته شده است: | ||
« '''وَ اِذْ اَخَذَ رَبُّك‌َ مِن‌ْ بَنی آدَم‌َ مِن‌ْ ظُهورِهِم‌ْ ذُرّیتَهُم‌ْ وَ اَشْهَدَهُم‌ْ عَلی اَنْفُسِهِم‌ْ اَلَسْت‌ُ بِرَبَّكُم‌ْ قالُوا بَلی شَهِدْنا اَن‌ْ تَقُولُوا یوْم‌َ القیامَةِ اِنّا كُنّا عَن‌ْ هذا غافِلین‌َ اَوْ تَقُولُوا اِنَّما اَشْرَك‌َ آباؤنا مِن‌ْ قَبْل‌ُ و كُنّا ذُرّیةً مِن‌ْ بَعْدِهم‌ْ اَفَتُهْلِكُنا بِما فَعَل‌َ الْمُبْطِلُون‌َ''' ».<ref>سوره اعراف: آیه۱۷۱و ۱۷۲.</ref> | « '''وَ اِذْ اَخَذَ رَبُّك‌َ مِن‌ْ بَنی آدَم‌َ مِن‌ْ ظُهورِهِم‌ْ ذُرّیتَهُم‌ْ وَ اَشْهَدَهُم‌ْ عَلی اَنْفُسِهِم‌ْ اَلَسْت‌ُ بِرَبَّكُم‌ْ قالُوا بَلی شَهِدْنا اَن‌ْ تَقُولُوا یوْم‌َ القیامَةِ اِنّا كُنّا عَن‌ْ هذا غافِلین‌َ اَوْ تَقُولُوا اِنَّما اَشْرَك‌َ آباؤنا مِن‌ْ قَبْل‌ُ و كُنّا ذُرّیةً مِن‌ْ بَعْدِهم‌ْ اَفَتُهْلِكُنا بِما فَعَل‌َ الْمُبْطِلُون‌َ''' ».<ref>سوره اعراف: آیه۱۷۱و ۱۷۲.</ref> | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
بر اساس این آیه، خداوند از پشت‌های فرزندان آدم، فرزندان و نواده‌های آنان را خارج کرده است و همه آنان را كه باید تا روز قیامت در جهان بوجود بیایند، در یك زمان مخاطب قرار داده و در همان زمان از تمام آنان نسبت به ربوبیت خود اقرار گرفته است. | بر اساس این آیه، خداوند از پشت‌های فرزندان آدم، فرزندان و نواده‌های آنان را خارج کرده است و همه آنان را كه باید تا روز قیامت در جهان بوجود بیایند، در یك زمان مخاطب قرار داده و در همان زمان از تمام آنان نسبت به ربوبیت خود اقرار گرفته است. | ||
==حکمت اقرار گرفتن در عهد الست== | ==حکمت اقرار گرفتن در عهد الست== | ||
این کار خداوند، در حقیقت بیانگر این است كه اگر این اقرار گرفته نمی‌شد، انسان‌ها می‌توانستند در روز قیامت برای شرك ورزیدن به خدا، به ادله و حجت‌های باطل چنگ بزنند و عدم آگاهی خود نسبت به خداوند را عذر و بهانه قرار دهند.<ref> نگاه كنید: طباطبایی، ج۸، ص۳۰۶-۳۰۹.</ref> | این کار خداوند، در حقیقت بیانگر این است كه اگر این اقرار گرفته نمی‌شد، انسان‌ها می‌توانستند در روز قیامت برای شرك ورزیدن به خدا، به ادله و حجت‌های باطل چنگ بزنند و عدم آگاهی خود نسبت به خداوند را عذر و بهانه قرار دهند.<ref> نگاه كنید: طباطبایی، ج۸، ص۳۰۶-۳۰۹.</ref> | ||