سید محمدتقی خوانساری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمدتقی خوانساری''' (۱۳۰۵-۱۳۷۱ق) [[فقیه]] و [[مرجع تقلید]] [[شیعه|شیعی]] قرن چهاردهم هجری بود. در ۱۳۳۲ق با شروع جنگ جهانی اول و درگیر شدن [[امپراتوری عثمانی|حکومت عثمانی]] با دولت انگلیس و اشغال شدن بعضی از مناطق جنوبی [[عراق]]، خوانساری با تعدادی از طلبه‌ها و علمای [[نجف]] به مقابله با اشغالگران برخاستند. او در این جنگ مجروح و به مدت چهار سال به [[هندوچین]] تبعید شد. خوانساری به [[اراک]] و سپس به [[قم]] رفت.

بعد از درگذشت [[شیخ عبدالکریم حائری]] و قبل از ورود [[آیت الله بروجردی]] از [[مراجع ثلاث|مراجع تقلید]] بود. او در برابر اقدامات رژیم [[محمدرضا پهلوی]] موضع‌گیری می‌کرد. یکی از حوادث معروف زندگی خوانساری، اقامه [[نماز باران]] توسط وی در منطقه خاکفرج قم است که پس از سه روز خواندن نماز، باران زیادی از آسمان بارید.

محمدتقی خوانساری در ۱۳۰۵ق (۱۲۶۷ش) در خانواده‌ای که به علم، فضل و ادب مشهور بود در [[خوانسار]] به دنیا آمد. پدر او [[سید اسدالله موسوی خوانساری]] از تبار ابوالقاسم جعفر بن حسین خوانساری بود که نسب او به [[خاندان خوانساری]] و در نهایت به امام هفتم [[امام کاظم|موسی کاظم علیه السلام]] می رسد.<ref>ر.ک: آقا بزرگ تهرانی، قسم۱، ص۲۴۶، شریف رازی، ج۱، ص۳۲۱ـ۳۲۲، حسینی یزدی و همکاران، ص۴۳۳.</ref>

محمدتقی، تحصیل مقدمات علوم دینی را در [[خوانسار]] به پایان برد و در ۱۳۲۲برای ادامه تحصیل به [[عراق]] رفت. او نزد [[محمد کاظم خراسانی]]، [[سید محمد کاظم طباطبائی یزدی]]، [[شیخ الشریعه اصفهانی]]، [[محمد حسین نائینی]]، و [[آقا ضیاء عراقی]]، [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] آموخت و از عراقی [[اجازه اجتهاد]] نیز دریافت کرد. همچنین در حکمت و [[فلسفه اسلامی]] از درس [[شیخ علی قوچانی]] استفاده کرد.<ref>ر.ک: عراقی ج۱، مقدمه آصفی، ص۲۰، تبریزی خیابانی، ص۲۱۱، حسینی یزدی و همکاران، ص۴۲۴.</ref>

== فعالیتهای سیاسی-اجتماعی ==

[[سید موسی شبیری زنجانی]] از [[سید احمد حسینی زنجانی|پدرش]] نقل کرده است که: هنگامی که نظر آقای خوانساری، وجوب [[نماز جمعه]] می شود (به صورت [[فتوا]] یا [[احتیاط]])، چون در قم نماز جمعه خوانده نمی‌شد، به من [یعنی سید احمد حسینی زنجانی، پدر سید موسی] پیشنهاد کرد که شما امامت جمعه کنید و ما هم شرکت می کنیم. طبق این نقل، هنگامی که سید احمد زنجانی می بیند جمعیت زیادی شرکت کرده اند، به اصرار از آقای خوانساری می خواهد که خودش امامت کند و وی نیز می پذیرد. پس از آن، هر وقت آقای خوانساری در قم نبود، آقای [[محمد علی اراکی|اراکی]] نماز جمعه را برگزار می کرد و هنگامی که هیچ یک از این دو نبودند سید احمد نماز جمعه را برگزار می کرده است.<ref>شبیری زنجانی، جرعه ای از دریا، ج2، ص625.</ref>

محمد تقی خوانساری در هفتم ديحجه ۱۳۷۱ق (۱۳۳۱ش) در سفری که به همدان داشت بر اثر بیماری گوارشی و قلبی درگذشت و در مسجد بالاسر در [[حرم حضرت معصومه]] در کنار قبر استادش حائری یزدی، به خاک سپرده شد.<ref>آقا بزرگ طهرانی، قسم۱، ص۲۴۶، حسینی یزدی و همکاران، ص۴۲۷، موسوعه طبقات الفقهاء، ج۱۴، قسم۲، ص۶۲۸.</ref>