مشهد: تفاوت میان نسخه‌ها
←حوزه علمیه
imported>M.r.seifi (اصلاح درجه بندی) |
Seyedkarimi (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[پرونده:12264.jpg|بندانگشتی|ایوان درب ورودی مدرسه علمیه میرزاجعفر]] | [[پرونده:12264.jpg|بندانگشتی|ایوان درب ورودی مدرسه علمیه میرزاجعفر]] | ||
{{اصلی|حوزه علمیه مشهد}} | {{اصلی|حوزه علمیه مشهد}} | ||
حوزه علمیه مشهد تاریخ کهنی دارد. بر اساس برخی منابع، فعالیت‌های علمی در [[حرم امام رضا(ع)|حرم امام رضا علیه‌السلام]] در قرن‌های پیش از [[صفویه|دوره صفویه]] نیز رواج داشته است و برخی عالمان بزرگ مثل [[شیخ صدوق|ابن بابویه]]، [[شیخ طوسی]]، [[فضل بن حسن طبرسی|ابوعلی فضل بن حسن طَبْرِسی]]، [[محمد بن اسماعیل مشهدی|ابوالبرکات محمدبن اسماعیل مشهدی]]، [[ابن ابی جمهور]] و [[خواجه نصیرالدین طوسی]] در این شهر سکونت داشته و محافل علمی تشکیل داده بودند. در دوران صفویه مهاجرت علمایی از جبل عامل به مشهد | حوزه علمیه مشهد تاریخ کهنی دارد. بر اساس برخی منابع، فعالیت‌های علمی در [[حرم امام رضا(ع)|حرم امام رضا علیه‌السلام]] در قرن‌های پیش از [[صفویه|دوره صفویه]] نیز رواج داشته است و برخی عالمان بزرگ مثل [[شیخ صدوق|ابن بابویه]]، [[شیخ طوسی]]، [[فضل بن حسن طبرسی|ابوعلی فضل بن حسن طَبْرِسی]]، [[محمد بن اسماعیل مشهدی|ابوالبرکات محمدبن اسماعیل مشهدی]]، [[ابن ابی جمهور]] و [[خواجه نصیرالدین طوسی]] در این شهر سکونت داشته و محافل علمی تشکیل داده بودند. در دوران صفویه مهاجرت علمایی از جبل عامل به مشهد مثل [[حسین بن عبدالصمد حارثی]] (پدر [[شیخ بهائی]])، [[شیخ حر عاملی]] و [[شیخ لطف الله میسی]] و توجه دولت صفوی به مسئله تعلیم، تعلم و تبلیغات دینی و ساخت مدارس دینی در [[خراسان]] باعث توسعه و تقویت محافل علمی شد و حوزه علمیه مشهد به حوزه علمی پرمایه و نیرومندی تبدیل شد. | ||
در دوران [[قاجار]] نیز به توسعه و تقویت حوزه علمیه مشهد رسیدگی می‌شد. حوزه علمیه مشهد پس از [[انقلاب مشروطه]] که [[واقعه مسجد گوهرشاد|واقعه گوهرشاد]] رخ داد، و خاصه پس از مهاجرت دو روحانی دانشمند به مشهد، [[آقازاده خراسانی]]، فرزند [[آخوند خراسانی]]، و [[حاج آقا حسین قمی]] (متوفی ۱۳۲۶ش) که هر دو درس خوانده [[نجف]] بودند، و نیز [[شیخ مرتضی آشتیانی]]، به ویژه از حیث [[درس خارج|دروس خارج]] فقه و اصول بیش از پیش رونق گرفت. | در دوران [[قاجار]] نیز به توسعه و تقویت حوزه علمیه مشهد رسیدگی می‌شد. حوزه علمیه مشهد پس از [[انقلاب مشروطه]] که [[واقعه مسجد گوهرشاد|واقعه گوهرشاد]] رخ داد، و خاصه پس از مهاجرت دو روحانی دانشمند به مشهد، [[آقازاده خراسانی]]، فرزند [[آخوند خراسانی]]، و [[حاج آقا حسین قمی]] (متوفی ۱۳۲۶ش) که هر دو درس خوانده [[نجف]] بودند، و نیز [[شیخ مرتضی آشتیانی]]، به ویژه از حیث [[درس خارج|دروس خارج]] فقه و اصول بیش از پیش رونق گرفت. | ||