کاربر ناشناس
بنی‌مصطلق (غزوه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi جز (Mahboobi صفحهٔ غزوه بنی مصطلق را به غزوه بنی‌مصطلق که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات جنگ | {{جعبه اطلاعات جنگ | ||
| جنگ = غزوه | | جنگ = غزوه بنی‌مصطلق | ||
| قسمتی‌از = | | قسمتی‌از = | ||
| تصویر = [[پرونده:غزوه بنی مصطلق.jpg|بندانگشتی|250px|موقعیت قبیله بنی مصطلق]] | | تصویر = [[پرونده:غزوه بنی مصطلق.jpg|بندانگشتی|250px|موقعیت قبیله بنی مصطلق]] | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
}} | }} | ||
'''غزوه | '''غزوه بنی‌مُصْطَلِق'''، یا '''مُرَیسیع''' از [[غزوات]] [[پیامبر (ص)]] با یکی از قبایل یهودی در منطقه فُرع، میان راه [[مدینه]] به [[مکه]]، در سال پنجم یا ششم هجری است. بنی مصطلق قبیله‌ای یهودی بودند که در نزدیکی مکه ساکن شدند و پس از ظهور [[اسلام]]، مانند مشرکان مکه به رویارویی و جنگ با [[مسلمانان]] پرداختند. در غزوه‌ای که به غزوه بنی‌مصطلق معروف شد، مسلمانان آنان را شکست داده، فتنه را سرکوب کردند. | ||
از نکات قابل توجه در این جنگ، کارشکنی و تفرقه‌افکنی برخی از منافقان بود، که به دلیل همین تفرقه‌افکنی‌ها «[[سوره منافقون]]» پس از این جنگ بر [[پیامبر (ص)]] نازل شد. | از نکات قابل توجه در این جنگ، کارشکنی و تفرقه‌افکنی برخی از منافقان بود، که به دلیل همین تفرقه‌افکنی‌ها «[[سوره منافقون]]» پس از این جنگ بر [[پیامبر (ص)]] نازل شد. | ||
==قبیله | ==قبیله بنی‌مصطلق== | ||
نسب این طایفه به جَذیمه پسر [[سعد بن عمرو بن ربیعه|سعد بن عمرو بن رَبیعه]] می‌رسد.<ref>ابوعبید، ص۲۹۱</ref> ابن دُرَید وجه تسمیه جذیمه به مُصْطَلِق را به سبب صدای زیبا و بلند او می‌داند که مشتق از «صلق»، به معنای قوت صوت است.<ref>ابن درید، کتاب الاشتقاق، ج۲، ص۴۷۶.</ref> این طایفه در نزدیکی آب‌های مُرَیسیع در ناحیه قُدَید، سکونت داشتند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۱۸.</ref> و چون با طوایف [[قبیله بنی حارث|بنی حارث]] و هُون هم پیمان بودند، به «اَحابیش» شهرت یافتند.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، قسم۱، ص۳۷۳</ref> | نسب این طایفه به جَذیمه پسر [[سعد بن عمرو بن ربیعه|سعد بن عمرو بن رَبیعه]] می‌رسد.<ref>ابوعبید، ص۲۹۱</ref> ابن دُرَید وجه تسمیه جذیمه به مُصْطَلِق را به سبب صدای زیبا و بلند او می‌داند که مشتق از «صلق»، به معنای قوت صوت است.<ref>ابن درید، کتاب الاشتقاق، ج۲، ص۴۷۶.</ref> این طایفه در نزدیکی آب‌های مُرَیسیع در ناحیه قُدَید، سکونت داشتند.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۵، ص۱۱۸.</ref> و چون با طوایف [[قبیله بنی حارث|بنی حارث]] و هُون هم پیمان بودند، به «اَحابیش» شهرت یافتند.<ref>ابن هشام، السیره النبویه، قسم۱، ص۳۷۳</ref> | ||