آل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تطور کلمه
جز (←تطور کلمه) |
جز (←تطور کلمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
شاید تطور کلمه از جزئی به کلی بوده است: خانواده (ساکن یک چادر)، خاندان، خاندان بزرگ و عشیره، قبیله، پیروان (سیاسی یا دینی). در [[قرآن|قرآن کریم]] آل را به معنای پیروان دینی ـ سیاسی ـ جغرافیایی (آل ابراهیم، آل عمران، آل فرعون، آل [[لوط]])<ref> اربلی، ج۱، ص۴۰</ref> میتوان یافت. | شاید تطور کلمه از جزئی به کلی بوده است: خانواده (ساکن یک چادر)، خاندان، خاندان بزرگ و عشیره، قبیله، پیروان (سیاسی یا دینی). در [[قرآن|قرآن کریم]] آل را به معنای پیروان دینی ـ سیاسی ـ جغرافیایی (آل ابراهیم، آل عمران، آل فرعون، آل [[لوط]])<ref> اربلی، ج۱، ص۴۰</ref> میتوان یافت. | ||
در بیان معنی «آل [[محمد]]، آل نبی» علمای [[اهل سنت]] عموماً مفهوم عام «بنی هاشم» را در نظر داشتهاند. ابن ابی الحدید در تفسیر این کلام امیرالمؤمنین (ع) «لاَ يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ ص مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لاَ يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً» آل‌محمد(ع) را به افراد نزدیک به پیامبر از بنی هاشم مخصوصاً امام علی(ع) تفسیر کرده و با صراحت تأکید کرده که اگر امام علی(ع) وپدرش ابوطالب نبود خبری از اسلام نبود. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۴۰و۱۴۱.</ref>{{یادداشت|لا شبهة أن المُنعِم أعلى و أشرف من المُنعَم عليه و لا ريب أن محمدا (ص) و أهله الأدنين من بني هاشم لا سيما عليا (ع) أنعموا على الخلق كافة بنعمة لا يقدر قدرها و هي الدعاء إلى الإسلام و الهداية إليه... إلا أن لعلي (ع) من الهداية أيضا و إن كان ثانيا لأول و مصليا على إثر سابق ما لا يجحد و لو لم يكن إلا جهاده بالسيف أولا و ثانيا و ما كان بين الجهادين من نشر العلوم وتفسير القرآن و إرشاد العرب إلى ما لم تكن له فاهمة و لا متصورة لكفى في وجوب حقه و سبوغ نعمته (ع) . }}و گاه آن را به «امت [[محمد]]» تفسیر کردهاند (برخی نیز مفهوم آن ترکیب را همسران پیامبر (ص) پنداشتهاند). [[راغب اصفهانی]] در [[مفردات]] آل نبی را خاصان و پیروان آن حضرت( ص) از حیث علم میداند و در این باب به حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نیز اشاره میکند.<ref> مفردات، ص۳۰-۳۱</ref> | در بیان معنی «آل [[محمد]]، آل نبی» علمای [[اهل سنت]] عموماً مفهوم عام «بنی هاشم» را در نظر داشتهاند. [[ابن ابی‌الحدید|ابن ابی الحدید]] در تفسیر این کلام امیرالمؤمنین (ع) «لاَ يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ ص مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لاَ يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً» آل‌محمد(ع) را به افراد نزدیک به پیامبر از بنی هاشم مخصوصاً امام علی(ع) تفسیر کرده و با صراحت تأکید کرده که اگر امام علی(ع) وپدرش ابوطالب نبود خبری از اسلام نبود. <ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۱۴۰و۱۴۱.</ref>{{یادداشت|لا شبهة أن المُنعِم أعلى و أشرف من المُنعَم عليه و لا ريب أن محمدا (ص) و أهله الأدنين من بني هاشم لا سيما عليا (ع) أنعموا على الخلق كافة بنعمة لا يقدر قدرها و هي الدعاء إلى الإسلام و الهداية إليه... إلا أن لعلي (ع) من الهداية أيضا و إن كان ثانيا لأول و مصليا على إثر سابق ما لا يجحد و لو لم يكن إلا جهاده بالسيف أولا و ثانيا و ما كان بين الجهادين من نشر العلوم وتفسير القرآن و إرشاد العرب إلى ما لم تكن له فاهمة و لا متصورة لكفى في وجوب حقه و سبوغ نعمته (ع) . }}و گاه آن را به «امت [[محمد]]» تفسیر کردهاند (برخی نیز مفهوم آن ترکیب را همسران پیامبر (ص) پنداشتهاند). [[راغب اصفهانی]] در [[مفردات]] آل نبی را خاصان و پیروان آن حضرت( ص) از حیث علم میداند و در این باب به حدیثی از [[امام صادق(ع)]] نیز اشاره میکند.<ref> مفردات، ص۳۰-۳۱</ref> | ||
گرایش کلی [[شیعه]] آن است که آل محمد و آل نبی را با «[[عترت]]»، یعنی اولاد [[امام علی(ع) ]] و [[حضرت فاطمه(س)]] یکی بدانند. مبنای این برداشت علاوه بر لغت، {{متن قرآن|إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَیٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَی الْعَالَمِینَ ﴿۳۳﴾|سوره=آل عمران|آیه=۳۳}} می‌باشد که مطابق آن «آل ابراهیم» و «آل عمران» که مورد اصطفاء و گزینش الهی قرار گرفتند همه خاندان آن دو پیامبر نبوده و به حکم آیه ۱۲۴ بقره {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی ۖ قَالَ لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿۱۲۴﴾|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} تنها شایستگان معصوم از خاندان و ذریه آنها این لیاقت را داشتند. | گرایش کلی [[شیعه]] آن است که آل محمد و آل نبی را با «[[عترت]]»، یعنی اولاد [[امام علی(ع) ]] و [[حضرت فاطمه(س)]] یکی بدانند. مبنای این برداشت علاوه بر لغت، {{متن قرآن|إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَیٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَی الْعَالَمِینَ ﴿۳۳﴾|سوره=آل عمران|آیه=۳۳}} می‌باشد که مطابق آن «آل ابراهیم» و «آل عمران» که مورد اصطفاء و گزینش الهی قرار گرفتند همه خاندان آن دو پیامبر نبوده و به حکم آیه ۱۲۴ بقره {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی ۖ قَالَ لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿۱۲۴﴾|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} تنها شایستگان معصوم از خاندان و ذریه آنها این لیاقت را داشتند. | ||