آل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آل'''، خانواده، عائله، خاندان، تیره، اهل، عشیره، پیروان، وابستگان، همه به یک معنا هستند. مقصود از «‌آل محمد‌» [[اهل بیت]] معصوم آن حضرتند همانطور که مقصود از «‌آل ابراهیم‌» در آیه ۱۲۴ [[سوره بقره]] ذریۀ معصوم حضرت ابراهیم است.

این کلمه ظاهراً در بیشتر معانی لغوی گفته شده از [[جاهلیت|عصر جاهلی]] معروف بوده است. [[قریش|قریشیان]]، از آنجا که حفاظت خانۀ [[کعبه]] و متعلقات آن را به عهده داشتند، خویشتن را «‌آل‎الله‌» می‎خواندند و دیگران در مقام دادخواهی به آنان می‎گفتند: «‌یالَ‎الله »، یعنی ‎ای قریشیان.<ref> ترکیب «‌آلَ‎الله‌» در یک بیت منسوب به عبدالمطلب در اربلی، ج۱، ص۴۰؛ دایره‎المعارف اسلام (اول)، ذیل آل </ref>

شاید تطور کلمه از جزئی به کلی بوده است: خانواده (ساکن یک چادر)، خاندان، خاندان بزرگ و عشیره، قبیله، پیروان (سیاسی یا دینی). در [[قرآن|قرآن کریم]] آل را به معنای پیروان دینی ـ سیاسی ـ جغرافیایی (آل [[ابراهیم]]، آل [[عمران]]، آل [[فرعون]]، آل [[لوط]])<ref> اربلی، ج۱، ص۴۰</ref> می‎توان یافت.

در بیان معنی «‌آل [[محمد]]، آل نبی‌» علمای [[اهل سنت]] عموماً مفهوم عام «‌بنی هاشم‌» را در نظر داشته‎اند و‌ گاه آن را به «‌امت [[محمد]]‌» تفسیر کرده‎اند (برخی نیز مفهوم آن ترکیب را همسران پیامبر(ص) پنداشته‎اند). [[راغب اصفهانی]] در [[مفردات]] آل نبی را خاصان و پیروان آن حضرت( ص) از حیث علم می‎داند و در این باب به حدیثی از [[امام صادق]] (ع) نیز اشاره می‎کند.<ref> مفردات، ۳۰-۳۱</ref>

گرایش کلی [[شیعه]] آن است که آل محمد و آل نبی را با «‌[[عترت]]»، یعنی اولاد [[امام علی]] (ع) و [[حضرت فاطمه]] (ع) یکی بدانند. مبنای این برداشت علاوه بر لغت، {{متن قرآن|إِنَّ اللَّـهَ اصْطَفَیٰ آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِیمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَی الْعَالَمِینَ ﴿۳۳﴾|سوره=آل عمران|آیه=۳۳}} می‌باشد که مطابق آن «‌آل ابراهیم‌» و «‌آل عمران‌» که مورد اصطفاء و گزینش الهی قرار گرفتند همه خاندان آن دو پیامبر نبوده و به حکم آیه ۱۲۴ بقره {{متن قرآن|وَإِذِ ابْتَلَیٰ إِبْرَاهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّی جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّیتِی ۖ قَالَ لَا ینَالُ عَهْدِی الظَّالِمِینَ ﴿۱۲۴﴾|سوره=بقره|آیه=۱۲۴}} تنها شایستگان معصوم از خاندان و ذریه آنها این لیاقت را داشتند.