توقیفیبودن اسماء الهی: تفاوت میان نسخهها
←قول به تفصیل و توقف
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
گروهی نیز مانند [[ابوحامد غزالی]] بین اسم و صفت قائل به تفصیل گردیده، در صفت توقیفیت را قبول ندارند و لکن در اسم پذیرفتهاند، <ref>المقصد الأسني في شرح أسماء الله الحسنی، | گروهی نیز مانند [[ابوحامد غزالی]] بین اسم و صفت قائل به تفصیل گردیده، در صفت توقیفیت را قبول ندارند و لکن در اسم پذیرفتهاند، <ref>المقصد الأسني في شرح أسماء الله الحسنی، | ||
ص۳۶</ref> این اسم است که به کار بردن آن درباره خداوند وابسته و محدود به اذن [[شارع]] و وجود آن در متون [[وحی]] و [[سنت]] است؛ امّا در مقام معرفت و شناخت خداوند وصف کردن او به صفتی که هیچ گونه کمالی را از او نفی نکند و نقصی را به او نسبت ندهد مانعی ندارد.<ref> تحریر تمهید القواعد، ص۱۵۱، ۴۱۸؛ شرح المقاصد، ج۴، ص۳۴۵</ref> گفته شده این فرق به این جهت است که نامگذاری از نوعی [[ولایت]] نامگذار بر نامیده حکایت میکند، چنان که در عرف، این | ص۳۶</ref> این اسم است که به کار بردن آن درباره خداوند وابسته و محدود به اذن [[شارع]] و وجود آن در متون [[وحی]] و [[سنت]] است؛ امّا در مقام معرفت و شناخت خداوند وصف کردن او به صفتی که هیچ گونه کمالی را از او نفی نکند و نقصی را به او نسبت ندهد مانعی ندارد.<ref> تحریر تمهید القواعد، ص۱۵۱، ۴۱۸؛ شرح المقاصد، ج۴، ص۳۴۵</ref> گفته شده این فرق به این جهت است که نامگذاری از نوعی [[ولایت]] نامگذار بر نامیده حکایت میکند، چنان که در عرف، این ولیِّ فرزند است که برای او نامی برمی گزیند.<ref> کلمه علیا، ص۲۱؛ شرح المقاصد، ج۴، ص۳۴۵</ref>{{یاد داشت|بخلاف التسمية فإنه تصرف في المُسمّى لا ولاية عليه إلا للأب و المالك، و من يجري مجرى ذلك.}} | ||
برخی نیز مانند امام الحرمین جوینی به توقف قائلاند. <ref> شرح المقاصد، ج۴، ص۳۴۴ ـ ۳۴۵</ref> | برخی نیز مانند امام الحرمین جوینی به توقف قائلاند. <ref> شرح المقاصد، ج۴، ص۳۴۴ ـ ۳۴۵</ref> |