کاربر ناشناس
شاه اسماعیل اول: تفاوت میان نسخه‌ها
←رسمی کردن مذهب تشیع در ایران: تحقیق جدید و تطبیق با مدخل اولجایتو
imported>S.j.mousavi جز (درج لینک زبان‌ها) |
imported>Rafati (←رسمی کردن مذهب تشیع در ایران: تحقیق جدید و تطبیق با مدخل اولجایتو) |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==اقدامات شاه اسماعیل== | ==اقدامات شاه اسماعیل== | ||
===رسمی کردن مذهب تشیع در ایران=== | ===رسمی کردن مذهب تشیع در ایران=== | ||
اسماعیل میرزا در تابستان سال ۹۰۷ق در سن ۱۵ سالگی در تبریز تاجگذاری کرد و پس از آن شاه اسماعیل خوانده شد.<ref>سیوری، راجر، ص ۲۵.</ref> شاه اسماعیل پس از تاجگذاری دستور داد که همه خطبا به نام [[دوازده امامی|دوازده امام]] خطبه بخوانند و عبارت | اسماعیل میرزا در تابستان سال ۹۰۷ق در سن ۱۵ سالگی در تبریز تاجگذاری کرد و پس از آن شاه اسماعیل خوانده شد.<ref>سیوری، راجر، ص ۲۵.</ref> شاه اسماعیل پس از تاجگذاری دستور داد که همه خطبا به نام [[دوازده امامی|دوازده امام]] خطبه بخوانند و عبارت «[[شهادت ثالثه|اشهد أنّ علیاً ولی الله]]» را به [[اذان]] اضافه کنند.<ref>روملو، حسن بیگ، ص ۸۵-۸۶.</ref> | ||
مورّخان عصر نخست صفوی، به این نکته که مسیر شیعه شدن ایرانیان به طور گسترده و در حد سیاسی، از زمان [[اولجایتو|سلطان محمد خدابنده ایلخان مغول]] (۶۸۰ - ۷۱۶ق) بوده، واقف بوده اند و معمولا در یاد از شاه اسماعیل صفوی و تلاش وی برای نشر تشیع، از خدابنده هم یاد کرده اند<ref>جعفریان، رسول، تاریخ تشیع در ایران (از آغاز تا دولت صفوی)، تهران، 1390 ش، ص694</ref>. اما به دلیل آن که تشکیلات [[ایلخانان|دولت ایلخانی]] بر مبنای تسنن بنا شده بود، و سنّیان نفوذ فراوانی در آن داشتند، مخالفت های فراوانی با سیاست مذهبی خدابنده صورت گرفت که در نهایت وی را وادار به عقب نشینی کرد<ref>جعفریان، رسول، تاریخ تشیع در ایران (از آغاز تا دولت صفوی)، تهران، 1390 ش، ص694</ref>. بنابر این میان تلاش های این دو پادشاه در این زمینه، نزدیک دویست سال فاصله افتاده است.<ref>جعفریان، رسول، تاریخ تشیع در ایران (از آغاز تا دولت صفوی)، تهران، 1390 ش، ص694</ref> | |||
شاه اسماعیل با تأسیس دولت [[صفوی]] توانست سرزمین ایران کهن را که تا آن زمان پاره پاره بود، متحد کند و وحدتی سیاسی در آن پدید آورد.<ref>رسول جعفریان، صفویه از ظهور تا زوال، ص ۷۰.</ref> همچنین رسمی شدن [[شیعه اثنی عشری|تشیع اثنی عشری]] توسط شاه اسماعیل، موجب تقویت هویت ملی و در نتیجه، ایجاد دولت متمرکز‌تر و قوی‌تر شد.<ref>سیوری راجر، ص ۲۷.</ref> | شاه اسماعیل با تأسیس دولت [[صفوی]] توانست سرزمین ایران کهن را که تا آن زمان پاره پاره بود، متحد کند و وحدتی سیاسی در آن پدید آورد.<ref>رسول جعفریان، صفویه از ظهور تا زوال، ص ۷۰.</ref> همچنین رسمی شدن [[شیعه اثنی عشری|تشیع اثنی عشری]] توسط شاه اسماعیل، موجب تقویت هویت ملی و در نتیجه، ایجاد دولت متمرکز‌تر و قوی‌تر شد.<ref>سیوری راجر، ص ۲۷.</ref> | ||