کاربر ناشناس
ابن‌ابجر کنانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Smnazem جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Smnazem بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== نسب == | == نسب == | ||
در كتب رجال شيعه از خاندان ابجر به عنوان خاندانى در [[کوفه]] كه افراد آن به طور موروثى اهل طبابت بوده‌اند، و از عبدالملك و برادرش [[ابوعمر عبدالله]]، به عنوان محّدثين ثقه نيز ياد شده است<ref>نجاشى، احمد، رجال، ص 217</ref> | در كتب رجال شيعه از خاندان ابجر به عنوان خاندانى در [[کوفه]] كه افراد آن به طور موروثى اهل طبابت بوده‌اند، و از عبدالملك و برادرش [[ابوعمر عبدالله]]، به عنوان محّدثين ثقه نيز ياد شده است.<ref>نجاشى، احمد، رجال، ص 217</ref> | ||
== زندگی نامه == | == زندگی نامه == | ||
از زندگى وی آگاهى چندانى در دست نيست، اما در كتابهای رجالى، با همين نام و نشان و گاه با اندكى اختلاف، از او ياد شده است<ref>بخاری، اسماعيل، التاريخ الكبير، جلد 3(1)، ص 416؛ بسوی، يعقوب، المعرفة و التاريخ، ص 712-713؛ ابن ابى حاتم رازی، محمد، الجرح و التعديل، جلد 2، ص 351-352؛ ابن منجويه، احمد، رجال صحيح مسلم، جلد 1، ص 434؛ ابن حجر، احمد، تهذيب التهذيب، جلد 6، ص 394- 395</ref>. در مآخذ به كوفى بودن او تصريح شده است<ref>بخاری، اسماعيل، التاريخ الكبير، جلد 3(1)، ص 416؛ ابن سعد، محمد، الطبقات الكبری، جلد1، ص 338؛ ابن حجر، احمد، تهذيب التهذيب، جلد 6، ص 394- 395</ref> | از زندگى وی آگاهى چندانى در دست نيست، اما در كتابهای رجالى، با همين نام و نشان و گاه با اندكى اختلاف، از او ياد شده است<ref>بخاری، اسماعيل، التاريخ الكبير، جلد 3(1)، ص 416؛ بسوی، يعقوب، المعرفة و التاريخ، ص 712-713؛ ابن ابى حاتم رازی، محمد، الجرح و التعديل، جلد 2، ص 351-352؛ ابن منجويه، احمد، رجال صحيح مسلم، جلد 1، ص 434؛ ابن حجر، احمد، تهذيب التهذيب، جلد 6، ص 394- 395</ref>. در مآخذ به كوفى بودن او تصريح شده است.<ref>بخاری، اسماعيل، التاريخ الكبير، جلد 3(1)، ص 416؛ ابن سعد، محمد، الطبقات الكبری، جلد1، ص 338؛ ابن حجر، احمد، تهذيب التهذيب، جلد 6، ص 394- 395</ref> | ||
=== مذهب === | === مذهب === | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
ابن ابى اصيبعه تاريخ گرويدن او را به اسلام ذكر نكرده است، اما [[ووستنفلد]] <ref>ووستنفلد، ص7</ref> آن را مربوط به حدود 70ق/689م دانسته، و [[عبدالعزيز بن مروان]] والى مصر را مشوق او در قبول [[اسلام]] شمرده است. | ابن ابى اصيبعه تاريخ گرويدن او را به اسلام ذكر نكرده است، اما [[ووستنفلد]] <ref>ووستنفلد، ص7</ref> آن را مربوط به حدود 70ق/689م دانسته، و [[عبدالعزيز بن مروان]] والى مصر را مشوق او در قبول [[اسلام]] شمرده است. | ||
ابن ابى اصيبعه همچنين از اعمش و سفيان به عنوان كسانى كه برخى سخنان مربوط به روشهای حفظ تندرستى را از ابن ابجر روايت كرده‌اند، نام برده و به موضوع انتقال مدرسه پزشكى از [[اسكندريه]] به [[انطاكيه]]، كه در روزگار خلافت [[عمر بن عبدالعزيز]] (99-101ق/718- 720م) اتفاق افتاد، اشاره كرده است<ref>ابن ابى اصيبعه، احمد، عيون الانباء، جلد 1، ص 116</ref> | ابن ابى اصيبعه همچنين از اعمش و سفيان به عنوان كسانى كه برخى سخنان مربوط به روشهای حفظ تندرستى را از ابن ابجر روايت كرده‌اند، نام برده و به موضوع انتقال مدرسه پزشكى از [[اسكندريه]] به [[انطاكيه]]، كه در روزگار خلافت [[عمر بن عبدالعزيز]] (99-101ق/718- 720م) اتفاق افتاد، اشاره كرده است.<ref>ابن ابى اصيبعه، احمد، عيون الانباء، جلد 1، ص 116</ref> | ||
روايت [[سليمان ابن مهران رازی]] ملقب به اعمش (د148ق) و [[سفیان بن عیینه]] (د 198ق) و [[سفيان الثوری]] (د 162ق) از ابن ابجر در برخى از كتب رجال [[اهل سنت]] كه پيش نام برديم، آمده است، اما سخن ابن ابى اصيبعه با توجه به فاصله زمانى طولانى ميان فتح مصر و عصر راويان ياد شده، قطعاً نادرست است. چه با فرض آنكه عبدالملك به هنگام سقوط اسكندريه به عنوان مدرس طب، دست كم 30 سال داشته و با توجه به سخن ابن حجر، حاكى از زنده بودن وی در 161ق، بايد بيش از 120 سال زيسته باشد. | روايت [[سليمان ابن مهران رازی]] ملقب به اعمش (د148ق) و [[سفیان بن عیینه]] (د 198ق) و [[سفيان الثوری]] (د 162ق) از ابن ابجر در برخى از كتب رجال [[اهل سنت]] كه پيش نام برديم، آمده است، اما سخن ابن ابى اصيبعه با توجه به فاصله زمانى طولانى ميان فتح مصر و عصر راويان ياد شده، قطعاً نادرست است. چه با فرض آنكه عبدالملك به هنگام سقوط اسكندريه به عنوان مدرس طب، دست كم 30 سال داشته و با توجه به سخن ابن حجر، حاكى از زنده بودن وی در 161ق، بايد بيش از 120 سال زيسته باشد. | ||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
*ابن ابى اصيبعه، احمد، عيون الانباء، به كوشش ماكس موللر، بولاق، 1299ق/ | *ابن ابى اصيبعه، احمد، عيون الانباء، به كوشش ماكس موللر، بولاق، 1299ق/ 1882م | ||
*ابن ابى حاتم رازی، محمد، الجرح و التعديل، حيدرآباد دكن، 1372ق/ | *ابن ابى حاتم رازی، محمد، الجرح و التعديل، حيدرآباد دكن، 1372ق/ 1953م | ||
*ابن بابويه، محمد، من لايحضره الفقيه، بيروت، 1401ق/ | *ابن بابويه، محمد، من لايحضره الفقيه، بيروت، 1401ق/1981م | ||
*ابن حجر، احمد، تهذيب التهذيب، حيدرآباد دكن، 1326ق/ | *ابن حجر، احمد، تهذيب التهذيب، حيدرآباد دكن، 1326ق/1908م | ||
*ابن سعد، محمد، الطبقات الكبری، به كوشش احسان عباس، بيروت، | *ابن سعد، محمد، الطبقات الكبری، به كوشش احسان عباس، بيروت، دارصادر | ||
*ابن قتيبة، عبدالله، المعارف، به كوشش ثروت عكاشه، قاهره، | *ابن قتيبة، عبدالله، المعارف، به كوشش ثروت عكاشه، قاهره، 1960م | ||
*ابن منجويه، احمد، رجال صحيح مسلم، به كوشش عبدالله الليثى، بيروت، 1407ق/ | *ابن منجويه، احمد، رجال صحيح مسلم، به كوشش عبدالله الليثى، بيروت، 1407ق/1987م | ||
*بخاری، اسماعيل، التاريخ الكبير، حيدرآباد دكن، 1377ق/ | *بخاری، اسماعيل، التاريخ الكبير، حيدرآباد دكن، 1377ق/1958م | ||
*بسوی، يعقوب، المعرفة و التاريخ، به كوشش اكرم ضياء العمری، بغداد، | *بسوی، يعقوب، المعرفة و التاريخ، به كوشش اكرم ضياء العمری، بغداد، 1394ق/1981م | ||
*طوسى، محمد، تهذيب الاحكام، بيروت، 1401ق/ | *طوسى، محمد، تهذيب الاحكام، بيروت، 1401ق/1981م | ||
*عجلى، احمد، تاريخ الثقات، به كوشش عبدالمعطى قلعجى، بيروت، | *عجلى، احمد، تاريخ الثقات، به كوشش عبدالمعطى قلعجى، بيروت، 1984م | ||
*كلينى، محمد، الفروع من الكافى، بيروت، 1401ق/ | *كلينى، محمد، الفروع من الكافى، بيروت، 1401ق/1981م | ||
*مايرهوف، ماكس، «من الاسكندريه الى بغداد»، التراث اليونانى فى الحضارة الاسلامية، ترجمة عبدالرحمان بدوی، بيروت، | *مايرهوف، ماكس، «من الاسكندريه الى بغداد»، التراث اليونانى فى الحضارة الاسلامية، ترجمة عبدالرحمان بدوی، بيروت، 1980م | ||
*نجاشى، احمد، رجال، قم، 1407ق/ | *نجاشى، احمد، رجال، قم، 1407ق/1987م | ||
=== منبع انگلیسی === | === منبع انگلیسی === | ||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
{{چپ‌چین}} | {{چپ‌چین}} | ||
*GAS; | *GAS; | ||
* Leclerc, Lucien, Histiere de la m E dicine arabe, New York, 1971 | * Leclerc, Lucien, Histiere de la m E dicine arabe, New York, 1971 | ||
* Wustenfeld, Ferdinand, Geschichte der arabischen Aerzte und Naturforscher, New York, 1978 | * Wustenfeld, Ferdinand, Geschichte der arabischen Aerzte und Naturforscher, New York, 1978 | ||
{{پایان چپ‌چین}} | {{پایان چپ‌چین}} | ||