کاربر ناشناس
آیه تبلیغ: تفاوت میان نسخه‌ها
←نگرانی پیامبر(ص) از ابلاغ: . تصحیح پانویس
imported>Mortezanazarzadeh (تصحیح و تکمیل منابع) |
imported>Mortezanazarzadeh (←نگرانی پیامبر(ص) از ابلاغ: . تصحیح پانویس) |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
===نگرانی پیامبر(ص) از ابلاغ=== | ===نگرانی پیامبر(ص) از ابلاغ=== | ||
به سبب حساسیت موضوع، پیامبر (ص) در ابلاغ پیام نگران بود، اما خداوند با وعده «واللّهُ یعْصِمُکَ مِنَ الناس» از او رفع نگرانی کرد. با توجه به منتفی بودن نزول آیه درباره مشرکان [[قریش]] و [[اهل کتاب]]، روشن می‌گردد که مصداق «ناس» در آیه تبلیغ، [[نفاق|منافقان]] درون جامعه اسلامی است. پیامبر (ص) در معرفی علی (ع) به عنوان جانشین خود نگران مخالفت و کارشکنی آنان بود، زیرا: | به سبب حساسیت موضوع، پیامبر (ص) در ابلاغ پیام نگران بود، اما خداوند با وعده «واللّهُ یعْصِمُکَ مِنَ الناس» از او رفع نگرانی کرد. با توجه به منتفی بودن نزول آیه درباره مشرکان [[قریش]] و [[اهل کتاب]]، روشن می‌گردد که مصداق «ناس» در آیه تبلیغ، [[نفاق|منافقان]] درون جامعه اسلامی است. پیامبر (ص) در معرفی علی (ع) به عنوان جانشین خود نگران مخالفت و کارشکنی آنان بود، زیرا: | ||
*حضرت علی به عنوان شخصیتی قاطع و انعطاف‌ناپذیر شناخته شده بود.<ref>ابوالفتوح رازی، ج۴، ص۲۷۶</ref> | *حضرت علی به عنوان شخصیتی قاطع و انعطاف‌ناپذیر شناخته شده بود.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۳۸۲-۱۳۸۷ش، ج۴، ص۲۷۶</ref> | ||
*نومسلمانانی که علی (ع) پیش‌تر در جنگ‌ها بستگانشان را به قتل رسانده بود، کینه او را در دل داشتند. | *نومسلمانانی که علی (ع) پیش‌تر در جنگ‌ها بستگانشان را به قتل رسانده بود، کینه او را در دل داشتند. | ||
*علی (ع) به هنگام وفات پیامبر (ص)، ۳۳ ساله بود و پذیرش رهبری او در جامعه‌ای که سن افراد و شیخوخیت ملاک مهمی در تصدی مناصب بود، امر ساده‌ای نبود. این امر در [[جنگ تبوک]] که پیامبر (ص)، حضرت علی را به جای خود در مدینه قرار داد یا در واپسین لحظات عمر خود [[اسامة بن زید]] را به فرماندهی منصوب کرد، بروز یافت.<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص ۱۸۶؛ ابن ابی الحدید، ج۱، ص۱۵۹</ref> | *علی (ع) به هنگام وفات پیامبر (ص)، ۳۳ ساله بود و پذیرش رهبری او در جامعه‌ای که سن افراد و شیخوخیت ملاک مهمی در تصدی مناصب بود، امر ساده‌ای نبود. این امر در [[جنگ تبوک]] که پیامبر (ص)، حضرت علی را به جای خود در مدینه قرار داد یا در واپسین لحظات عمر خود [[اسامة بن زید]] را به فرماندهی منصوب کرد، بروز یافت.<ref>طبری، تاریخ، ج۳، ص ۱۸۶؛ ابن ابی الحدید، ج۱، ص۱۵۹</ref> | ||