پرش به محتوا

ابراهیم لکهنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۹: خط ۵۹:
پس از درگذشت پدرش که از عالمان و فقیهان شیعی بود، عهده‌دار امور شرعی و دینی شیعیان لکهنو شده و از طرف سلطان واحد علی شاه، آخرین سلطان شیعه لکهنو، به «سید العلماء» ملقب گردید.<ref>امین، محسن، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۰.</ref>
پس از درگذشت پدرش که از عالمان و فقیهان شیعی بود، عهده‌دار امور شرعی و دینی شیعیان لکهنو شده و از طرف سلطان واحد علی شاه، آخرین سلطان شیعه لکهنو، به «سید العلماء» ملقب گردید.<ref>امین، محسن، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۰.</ref>


ابراهیم در ۴۸ سالگی در سال ۱۳۰۷ق درگذشت. پیکرش در حسینیه پدرش محمد تقی در لکهنو، به خاک سپرده شد.<ref>امین، محسن، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱.</ref>
ابراهیم در ۴۸ سالگی در سال ۱۳۰۷ق درگذشت. پیکرش در حسینیه پدرش محمد تقی در لکهنو، به خاک سپرده شد.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱.</ref>


== سفرها ==
== سفرها ==
در ۱۲۸۹ق / ۱۸۷۲م به قصد سفر [[حج]] راهی [[مکه]] و [[مدینه]] شد و در ۱۲۹۱ق برای زیارت [[عتبات]] به [[عراق]] سفر کرد.<ref>صدر الافاضل، مرتضی حسین، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> در ۱۳۰۶ق /۱۸۸۸م به قصد زیارت مرقد [[امام رضا(ع)]] سفری به ایران کرد و در [[آستانه حضرت عبدالعظیم]] در شهر ری مورد استقبال علما و امرا قرار گرفت و همچنین با [[ناصرالدین شاه]] دیدار کرد<ref>صدر الافاضل، مرتضی حسین، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> و شاه به قصد تکریم، او را «‌حجة الاسلام‌» لقب داد.<ref>امین، محسن، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref>
در ۱۲۸۹ق / ۱۸۷۲م به قصد سفر [[حج]] راهی [[مکه]] و [[مدینه]] شد و در ۱۲۹۱ق برای زیارت [[عتبات]] به [[عراق]] سفر کرد.<ref>صدر الافاضل، مرتضی حسین، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> در ۱۳۰۶ق /۱۸۸۸م به قصد زیارت مرقد [[امام رضا(ع)]] سفری به ایران کرد و در [[آستانه حضرت عبدالعظیم]] در شهر ری مورد استقبال علما و امرا قرار گرفت و همچنین با [[ناصرالدین شاه]] دیدار کرد<ref>صدر الافاضل، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> و شاه به قصد تکریم، او را «‌حجة الاسلام‌» لقب داد.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref>


== اساتید ==
== اساتید ==
در عتبات از فقیهان بنام شیعی مانند [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، [[شیخ محمد طه نجف نجفی]]، [[سیدمیرزا محمدحسین شهرستانی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]]، [[مولا لطف الله مازندرانی]]، [[شیخ محمدحسن آل یاسین کاظمی]]، [[فاضل ایروانی]]، [[شیخ محمدحسین کاظمی]]، [[شیخ حسن ابن الشیخ]]، [[اسدالله کاظمی]]، [[شیخ زین العابدین مازندرانی]] و [[سید ابوالقاسم طباطبائی]] (حجه الاسلام) اجازه روایت یافت.<ref>امین، محسن، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، صص۲۳۰-۲۳۱.</ref>
در عتبات از فقیهان بنام شیعی مانند [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، [[شیخ محمد طه نجف نجفی]]، [[سیدمیرزا محمدحسین شهرستانی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]]، [[مولا لطف الله مازندرانی]]، [[شیخ محمدحسن آل یاسین کاظمی]]، [[فاضل ایروانی]]، [[شیخ محمدحسین کاظمی]]، [[شیخ حسن ابن الشیخ]]، [[اسدالله کاظمی]]، [[شیخ زین العابدین مازندرانی]] و [[سید ابوالقاسم طباطبائی]] (حجه الاسلام) اجازه روایت یافت.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، صص۲۳۰-۲۳۱.</ref>


== آثار ==
== آثار ==
خط ۷۲: خط ۷۲:
#الیواقیت و الدرر فی حکم التماثیل و الصور در هند چاپ شده است.<ref> مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ آقابزرگ، الذریعه، جلد ۲۵، ص۲۹۵ - ۲۹۶</ref>
#الیواقیت و الدرر فی حکم التماثیل و الصور در هند چاپ شده است.<ref> مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ آقابزرگ، الذریعه، جلد ۲۵، ص۲۹۵ - ۲۹۶</ref>
#نورالابصار فی اخذ الثّار به زبان فارسی در لکهنو چاپ شده است.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ صدر الافاضل، مطلع الانوار، ص۴۷۹</ref>
#نورالابصار فی اخذ الثّار به زبان فارسی در لکهنو چاپ شده است.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ صدر الافاضل، مطلع الانوار، ص۴۷۹</ref>
#الشمعه فی احکام الجمعه را به نام ناصرالدین شاه تألیف کرده است، از این رو آن را [[اللمعه الناصریه]] نیز گویند و نسخه‌ای از آن در کتابخانه وی در لکهنو موجود است.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ آقابزرگ، الذریعه، جلد ۱۴، ص۲۳۳</ref>
#الشمعه فی احکام الجمعه را به نام ناصرالدین شاه تألیف کرده است، از این رو آن را اللمعه الناصریه نیز گویند و نسخه‌ای از آن در کتابخانه وی در لکهنو موجود است.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ آقابزرگ، الذریعه، جلد ۱۴، ص۲۳۳</ref>
#ظاب العائل در فقه.<ref>آقابزرگ، الذریعه، جلد ۱۵، ص۱۹۸</ref>
#ظاب العائل در فقه.<ref>آقابزرگ، الذریعه، جلد ۱۵، ص۱۹۸</ref>
#امل الامل در کلام (فارسی)، تکمله‌ای بر کتاب پدر خود [[ینابیع الانوار]] در تفسیر.
#امل الامل در کلام (فارسی)، تکمله‌ای بر کتاب پدر خود ینابیع الانوار در تفسیر.
#البضاعة المزجاة در تفسیر [[سوره یوسف]].<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref>
#البضاعة المزجاة در تفسیر [[سوره یوسف]].<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref>
#دعائم الایمان.<ref>لکهنوی، نجوم السماء، ص۱۲۲</ref>
#دعائم الایمان.<ref>لکهنوی، نجوم السماء، ص۱۲۲</ref>


== نامه به ملکه انگلیس ==
== نامه به ملکه انگلیس ==
هنگامی که حکومت فرمانروایان شیعی در لکهنو پایان یافت و دولت [[انگلیس]] بر آن سامان چیره شد، فرمان داد تا عالمان دینی شهادت به [[ولایت]] [[امام علی(ع) |امام علی(ع)]] را از [[اذان]] حذف کنند. ابراهیم سخت به مخالفت برخاست و نامه‌ای به ملکه انگلیس نوشت و در نتیجه، فرمان صادر شده لغو گردید<ref>امین، محسن، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref> و در عین حال حکومت انگلیس او را «‌شمس العلماء‌» لقب داد.<ref>موسوی اصفهانی، محمد مهدی، احسن الودیعه، ص۱۱۴</ref>
هنگامی که حکومت فرمانروایان شیعی در لکهنو پایان یافت و دولت [[انگلیس]] بر آن سامان چیره شد، فرمان داد تا عالمان دینی شهادت به [[ولایت]] [[امام علی(ع) |امام علی(ع)]] را از [[اذان]] حذف کنند. ابراهیم سخت به مخالفت برخاست و نامه‌ای به ملکه انگلیس نوشت و در نتیجه، فرمان صادر شده لغو گردید<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref> و در عین حال حکومت انگلیس او را «‌شمس العلماء‌» لقب داد.<ref>موسوی اصفهانی، احسن الودیعه، ص۱۱۴</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵

ویرایش