Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (←آثار) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
پس از درگذشت پدرش که از عالمان و فقیهان شیعی بود، عهدهدار امور شرعی و دینی شیعیان لکهنو شده و از طرف سلطان واحد علی شاه، آخرین سلطان شیعه لکهنو، به «سید العلماء» ملقب گردید.<ref>امین، محسن، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۰.</ref> | پس از درگذشت پدرش که از عالمان و فقیهان شیعی بود، عهدهدار امور شرعی و دینی شیعیان لکهنو شده و از طرف سلطان واحد علی شاه، آخرین سلطان شیعه لکهنو، به «سید العلماء» ملقب گردید.<ref>امین، محسن، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۰.</ref> | ||
ابراهیم در ۴۸ سالگی در سال ۱۳۰۷ق درگذشت. پیکرش در حسینیه پدرش محمد تقی در لکهنو، به خاک سپرده شد.<ref>امین، | ابراهیم در ۴۸ سالگی در سال ۱۳۰۷ق درگذشت. پیکرش در حسینیه پدرش محمد تقی در لکهنو، به خاک سپرده شد.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱.</ref> | ||
== سفرها == | == سفرها == | ||
در ۱۲۸۹ق / ۱۸۷۲م به قصد سفر [[حج]] راهی [[مکه]] و [[مدینه]] شد و در ۱۲۹۱ق برای زیارت [[عتبات]] به [[عراق]] سفر کرد.<ref>صدر الافاضل، مرتضی حسین، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> در ۱۳۰۶ق /۱۸۸۸م به قصد زیارت مرقد [[امام رضا(ع)]] سفری به ایران کرد و در [[آستانه حضرت عبدالعظیم]] در شهر ری مورد استقبال علما و امرا قرار گرفت و همچنین با [[ناصرالدین شاه]] دیدار کرد<ref>صدر الافاضل، | در ۱۲۸۹ق / ۱۸۷۲م به قصد سفر [[حج]] راهی [[مکه]] و [[مدینه]] شد و در ۱۲۹۱ق برای زیارت [[عتبات]] به [[عراق]] سفر کرد.<ref>صدر الافاضل، مرتضی حسین، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> در ۱۳۰۶ق /۱۸۸۸م به قصد زیارت مرقد [[امام رضا(ع)]] سفری به ایران کرد و در [[آستانه حضرت عبدالعظیم]] در شهر ری مورد استقبال علما و امرا قرار گرفت و همچنین با [[ناصرالدین شاه]] دیدار کرد<ref>صدر الافاضل، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> و شاه به قصد تکریم، او را «حجة الاسلام» لقب داد.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref> | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
در عتبات از فقیهان بنام شیعی مانند [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، [[شیخ محمد طه نجف نجفی]]، [[سیدمیرزا محمدحسین شهرستانی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]]، [[مولا لطف الله مازندرانی]]، [[شیخ محمدحسن آل یاسین کاظمی]]، [[فاضل ایروانی]]، [[شیخ محمدحسین کاظمی]]، [[شیخ حسن ابن الشیخ]]، [[اسدالله کاظمی]]، [[شیخ زین العابدین مازندرانی]] و [[سید ابوالقاسم طباطبائی]] (حجه الاسلام) اجازه روایت یافت.<ref>امین، | در عتبات از فقیهان بنام شیعی مانند [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، [[شیخ محمد طه نجف نجفی]]، [[سیدمیرزا محمدحسین شهرستانی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]]، [[مولا لطف الله مازندرانی]]، [[شیخ محمدحسن آل یاسین کاظمی]]، [[فاضل ایروانی]]، [[شیخ محمدحسین کاظمی]]، [[شیخ حسن ابن الشیخ]]، [[اسدالله کاظمی]]، [[شیخ زین العابدین مازندرانی]] و [[سید ابوالقاسم طباطبائی]] (حجه الاسلام) اجازه روایت یافت.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، صص۲۳۰-۲۳۱.</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
#الیواقیت و الدرر فی حکم التماثیل و الصور در هند چاپ شده است.<ref> مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ آقابزرگ، الذریعه، جلد ۲۵، ص۲۹۵ - ۲۹۶</ref> | #الیواقیت و الدرر فی حکم التماثیل و الصور در هند چاپ شده است.<ref> مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ آقابزرگ، الذریعه، جلد ۲۵، ص۲۹۵ - ۲۹۶</ref> | ||
#نورالابصار فی اخذ الثّار به زبان فارسی در لکهنو چاپ شده است.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ صدر الافاضل، مطلع الانوار، ص۴۷۹</ref> | #نورالابصار فی اخذ الثّار به زبان فارسی در لکهنو چاپ شده است.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ صدر الافاضل، مطلع الانوار، ص۴۷۹</ref> | ||
#الشمعه فی احکام الجمعه را به نام ناصرالدین شاه تألیف کرده است، از این رو آن را | #الشمعه فی احکام الجمعه را به نام ناصرالدین شاه تألیف کرده است، از این رو آن را اللمعه الناصریه نیز گویند و نسخهای از آن در کتابخانه وی در لکهنو موجود است.<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۱؛ آقابزرگ، الذریعه، جلد ۱۴، ص۲۳۳</ref> | ||
#ظاب العائل در فقه.<ref>آقابزرگ، الذریعه، جلد ۱۵، ص۱۹۸</ref> | #ظاب العائل در فقه.<ref>آقابزرگ، الذریعه، جلد ۱۵، ص۱۹۸</ref> | ||
#امل الامل در کلام (فارسی)، تکملهای بر کتاب پدر خود | #امل الامل در کلام (فارسی)، تکملهای بر کتاب پدر خود ینابیع الانوار در تفسیر. | ||
#البضاعة المزجاة در تفسیر [[سوره یوسف]].<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref> | #البضاعة المزجاة در تفسیر [[سوره یوسف]].<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref> | ||
#دعائم الایمان.<ref>لکهنوی، نجوم السماء، ص۱۲۲</ref> | #دعائم الایمان.<ref>لکهنوی، نجوم السماء، ص۱۲۲</ref> | ||
== نامه به ملکه انگلیس == | == نامه به ملکه انگلیس == | ||
هنگامی که حکومت فرمانروایان شیعی در لکهنو پایان یافت و دولت [[انگلیس]] بر آن سامان چیره شد، فرمان داد تا عالمان دینی شهادت به [[ولایت]] [[امام علی(ع) |امام علی(ع)]] را از [[اذان]] حذف کنند. ابراهیم سخت به مخالفت برخاست و نامهای به ملکه انگلیس نوشت و در نتیجه، فرمان صادر شده لغو گردید<ref>امین، | هنگامی که حکومت فرمانروایان شیعی در لکهنو پایان یافت و دولت [[انگلیس]] بر آن سامان چیره شد، فرمان داد تا عالمان دینی شهادت به [[ولایت]] [[امام علی(ع) |امام علی(ع)]] را از [[اذان]] حذف کنند. ابراهیم سخت به مخالفت برخاست و نامهای به ملکه انگلیس نوشت و در نتیجه، فرمان صادر شده لغو گردید<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref> و در عین حال حکومت انگلیس او را «شمس العلماء» لقب داد.<ref>موسوی اصفهانی، احسن الودیعه، ص۱۱۴</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == |