پرش به محتوا

ابراهیم لکهنوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۵: خط ۵۵:
'''محمدتقی بن حسین دلدار علی نقوی نصیرآبادی''' (۱۲۵۹-۱۳۰۷ق /۱۸۴۳-۱۸۹۰م)، مشهور به '''ابراهیم لَکهنَوی'''، [[فقیه]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه|شیعی]] در [[قرن سیزدهم]] قمری در [[هندوستان]]. وی از [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]]، [[مولا لطف الله مازندرانی]]، [[شیخ محمدحسن آل یاسین کاظمی]]، [[شیخ زین العابدین مازندرانی]]، و [[سید ابوالقاسم طباطبائی]] اجازه روایت داشت.
'''محمدتقی بن حسین دلدار علی نقوی نصیرآبادی''' (۱۲۵۹-۱۳۰۷ق /۱۸۴۳-۱۸۹۰م)، مشهور به '''ابراهیم لَکهنَوی'''، [[فقیه]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه|شیعی]] در [[قرن سیزدهم]] قمری در [[هندوستان]]. وی از [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]]، [[مولا لطف الله مازندرانی]]، [[شیخ محمدحسن آل یاسین کاظمی]]، [[شیخ زین العابدین مازندرانی]]، و [[سید ابوالقاسم طباطبائی]] اجازه روایت داشت.


وی مورد احترام آخرین حاکم شیعی لکنهو بود. همچنین نقل شده که [[ناصرالدین شاه]] قاجار و حتی ملکه [[بریتانیا]] به دیده احترام به او می‌نگریسته‌اند. مقاومت او در مقابل فرمان «حذف شهادت به [[ولایت]] [[امام علی]] (ع) در [[اذان]]»، و نامه‌اش به ملکه بریتانیا، مهمترین سبب لغو این فرمان در لکهنو بود.
وی مورد احترام آخرین حاکم شیعی لکنهو بود. همچنین نقل شده که [[ناصرالدین شاه]] [[قاجار]] و حتی ملکه [[بریتانیا]] به دیده احترام به او می‌نگریسته‌اند. مقاومت او در مقابل فرمان «حذف شهادت به [[ولایت]] [[امام علی]] (ع) در [[اذان]]»، و نامه‌اش به ملکه بریتانیا، مهمترین سبب لغو این فرمان در لکهنو بود.




کاربر ناشناس