پرش به محتوا

آیة الکرسی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۲
جز
خط ۴۲: خط ۴۲:
== واژه الکرسی ==
== واژه الکرسی ==
[[پرونده:آیة الکرسی.jpg|220px|بندانگشتی]]
[[پرونده:آیة الکرسی.jpg|220px|بندانگشتی]]
برای واژه الکرسی چند معنا به کار بیان شده است: ۱. تخت و سریر؛ ۲. قلمرو فرماندهی و تدبیر؛ ۳. مرکز فرماندهی و تدبیر و ۴. علم.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۲۸-۶۲۹؛ کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۱۹؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۲۷۲.</ref> گفته شده مراد از کرسی در آیه الکرسی حکومت، قیمومت، سلطه و تدبیر  خداوند است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۲۷۲-۲۷۴؛ قرشی بنایی، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۰۰.</ref>
برای واژه الکرسی چند معنا بیان شده است: ۱. تخت و سریر؛ ۲. قلمرو فرماندهی و تدبیر؛ ۳. مرکز فرماندهی و تدبیر و ۴. علم.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۶۲۸-۶۲۹؛ کوشا، «آیه الکرسی»، ص۱۱۹؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۲۷۲.</ref> گفته شده مراد از کرسی در آیه الکرسی حکومت، قیمومت، سلطه و تدبیر  خداوند است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‏۲، ص۲۷۲-۲۷۴؛ قرشی بنایی، قاموس قرآن، ج۶، ص۱۰۰.</ref>


در روایات مختلفی از [[امامان شیعه(ع)]] کرسی در این آیه به معنای [[علم خداوند]] تفسیر شده است که معنای آیه چنین می‌شود: «خداوند، پیشاروی آنان و پشت سرشان را می‌داند و به چیزی از «علم» او آگاه نگردند، جز آنچه خود بخواهد. کرسی (= علم) او آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته است.»<ref>عسگری، عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۸۶ش، ص۴۷۳-۴۷۵.</ref> طبق [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، «کرسی» علم اختصاصی [[خداوند]] است که هیچ یک از [[پیامبران]]، فرستادگان و [سایر] حجت‌هایش را بر آن آگاه نکرده است.<ref>صدوق، معانی الاخبار، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۷.</ref>
در روایات مختلفی از [[امامان شیعه(ع)]] کرسی در این آیه به معنای [[علم خداوند]] تفسیر شده است که معنای آیه چنین می‌شود: «خداوند، پیشاروی آنان و پشت سرشان را می‌داند و به چیزی از «علم» او آگاه نگردند، جز آنچه خود بخواهد. کرسی (= علم) او آسمان‌ها و زمین را فرا گرفته است.»<ref>عسگری، عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۸۶ش، ص۴۷۳-۴۷۵.</ref> طبق [[حدیث|حدیثی]] از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]، «کرسی» علم اختصاصی [[خداوند]] است که هیچ یک از [[پیامبران]]، فرستادگان و [سایر] حجت‌هایش را بر آن آگاه نکرده است.<ref>صدوق، معانی الاخبار، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۷.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۱۵۵

ویرایش