آیات الاحکام: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر آنچه در روایات آمده است،<ref>متقی هندی، کنزل العمال، ج۱۶، ص۵۳۷، ح۴۵۷۹۶؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، باب ۲۳ از ابواب وضو، ح۱ و باب ۳۹، ح۵.</ref> مراجعه به قرآن و برداشت احکام از آیات آن، از زمان پیامبر(ص) و نزول قرآن شروع شده و در میان اصحاب پیامبر و امامان، فی‌الجمله معمول و متعارف بوده است و در بسیاری از موارد، ائمه حکم شرعی را با استناد به آیات قرآن برای مردم بیان می‌کردند. برای مثال نقل شده است عبدالاعلی به امام صادق(ع) عرض کرد من زمین خوردم و ناخن انگشت پایم کنده شد و ناچار آن را بستم، حال برای وضو چه کنم. امام فرمود: [حکم] آن و مانند آن از آیه «[خدا] در دين بر شما سختى قرار نداده است»<ref>«مَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَ‌جٍ» (سوره حج، آیه ۷۸).</ref> فهمیده می‌شود؛ بر روی همان (زخم بسته شده) مسح کن.<ref>اسلامی، مدخل علم فقه، ص۹۲.</ref>