پرش به محتوا

آیات الاحکام: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۸۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۴ اکتبر ۲۰۱۷
جز
←‏تاریخچه: افزودن منبع
imported>Salvand
جز (←‏تعریف: ویرایش نگارشی)
imported>Salvand
جز (←‏تاریخچه: افزودن منبع)
خط ۱۴: خط ۱۴:


==تاریخچه==
==تاریخچه==
بنابر آنچه در تاریخ و روایات آمده است، مراجعه به قرآن و برداشت احکام از آیات آن، از زمان پیامبر(ص) و نزول قرآن شروع شده و در میان اصحاب پیامبر و امامان، فی‌الجمله معمول و متعارف بوده است و در بسیاری از موارد، ائمه حکم شرعی را با استناد به آیات قرآن برای مردم بیان می‌کردند. برای مثال نقل شده است عبدالاعلی به امام صادق(ع) عرض کرد من زمین خوردم و ناخن انگشت پایم کنده شد و ناچار آن را بستم، حال برای وضو چه کنم. امام فرمود: [حکم] آن و مانند آن از آیه «[خدا] در دين بر شما سختى قرار نداده است»<ref>«مَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَ‌جٍ» (سوره حج، آیه ۷۸).</ref> فهمیده می‌شود؛ بر روی همان (زخم بسته شده) مسح کن.<ref>اسلامی، مدخل علم فقه، ص۹۲.</ref>
بنابر آنچه در روایات آمده است،<ref>متقی هندی، کنزل العمال، ج۱۶، ص۵۳۷، ح۴۵۷۹۶؛ حر عاملی، وسائل الشیعه، باب ۲۳ از ابواب وضو، ح۱ و باب ۳۹، ح۵.</ref> مراجعه به قرآن و برداشت احکام از آیات آن، از زمان پیامبر(ص) و نزول قرآن شروع شده و در میان اصحاب پیامبر و امامان، فی‌الجمله معمول و متعارف بوده است و در بسیاری از موارد، ائمه حکم شرعی را با استناد به آیات قرآن برای مردم بیان می‌کردند. برای مثال نقل شده است عبدالاعلی به امام صادق(ع) عرض کرد من زمین خوردم و ناخن انگشت پایم کنده شد و ناچار آن را بستم، حال برای وضو چه کنم. امام فرمود: [حکم] آن و مانند آن از آیه «[خدا] در دين بر شما سختى قرار نداده است»<ref>«مَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَ‌جٍ» (سوره حج، آیه ۷۸).</ref> فهمیده می‌شود؛ بر روی همان (زخم بسته شده) مسح کن.<ref>اسلامی، مدخل علم فقه، ص۹۲.</ref>


فقیهان شیعه همواره برای استخراج احکام شرعی، به قرآن و آیات فقهی آن مراجعه کرده‌اند؛ اما پیشینه گردآوری و تألیف آثاری مستقل در زمینه آیات الاحکام، به قرن دوم هجری برمی‌گردد. گفته شده است نخستین کتاب را در این موضوع، محمد بن سائب کلبی (درگذشت ۱۴۶ق) از یاران امام باقر و امام صادق(ع) نوشت.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذريعة، دار الاضواء، ج‌۱، ص‌۴۱.</ref>
فقیهان شیعه همواره برای استخراج احکام شرعی، به قرآن و آیات فقهی آن مراجعه کرده‌اند؛ اما پیشینه گردآوری و تألیف آثاری مستقل در زمینه آیات الاحکام، به قرن دوم هجری برمی‌گردد. گفته شده است نخستین کتاب را در این موضوع، محمد بن سائب کلبی (درگذشت ۱۴۶ق) از یاران امام باقر و امام صادق(ع) نوشت.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذريعة، دار الاضواء، ج‌۱، ص‌۴۱.</ref>
کاربر ناشناس