کاربر ناشناس
احمد بن منیر طرابلسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fouladi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>A.atashinsadaf جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ابوالحسين احمد بن منير طرابلسى'''، مشهور به '''اِبْن‌ِ مُنير''' ملقب به مهذب‌الدين و عين‌الزمان (473- 548ق/1080-1153م)، شاعر هجو | '''ابوالحسين احمد بن منير طرابلسى'''، مشهور به '''اِبْن‌ِ مُنير''' ملقب به مهذب‌الدين و عين‌الزمان (473- 548ق/1080-1153م)، شاعر [[هجو|هجوسرای]] [[شیعه|شيعى]] بود. وی در آغاز آهنگ هجوسرايى نداشت، اما از هنگام ورود به [[دمشق]]، از آنجا كه مذهب [[شیعه]] داشت، مورد كينه بدخواهان قرار گرفت. به وی تهمت بى‌احترامى به [[صحابه]] نيز زده‌اند، اما در ديوان او شعری كه چنين معنايى از آن برآيد، ديده نمى‌شود. وی فرمانروايان سنى را به عنوان مسلمانانى كه در برابر [[جنگهای صلیبی|صليبيان]] پايداری مى‌كرده‌اند، بسيار ستوده است. | ||
==زادگاه و نسب== | ==زادگاه و نسب== | ||
وی در [[طرابلس | وی در [[طرابلس] [[شام]] به دنيا آمد. پدرش كه به رفوگری اشتغال داشت،<ref>تدمری، 34- 35</ref> چندان به خاندان [[اهل بیت(ع)|اهل بيت(ع)]] عشق مى‌ورزيد كه اشعار عونى شاعر شيعى را در ستايش خاندان [[پیامبر(ص)|پيامبر (ص)]] در بازارهای طرابلس به صدايى خوش مى‌خواند.<ref>ر.ک:ابن عساكر، تاريخ مدينة دمشق، 2/788، التاريخ الكبير، 2/97</ref> احتمالاً ابن منير چندی شغل پدر را پيشه خود ساخته بود، چه گاه وی را شاعرِ «رفّاء» (رفوگر) ناميده‌اند.<ref>ذهبى، سير، 2/224، العبر، 3/5</ref> با اين حال وی به تحصيل پرداخت و سپس شاعری پيشه كرد. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
از استادان وی آگاهى نداريم، اما احتمالاً نزد استادان دارالعلم [[طرابلس|طرابلس]]، از جمله [[ابو عبدالله طلیللی|ابوعبدالله طليطلى]]، دانش آموخت.<ref>تدمری، 11-12</ref> گويند هم آنان بودند كه وی را به رفض و غلو در [[تشیع]] رهنمون شدند،<ref>ابن فضل‌الله، 15/518 - 519</ref> اما بى‌شك جامعه شيعى مذهب طرابلس آن روزگار در اين امر تأثير فراوان داشته است.<ref>ر.ک:ناصرخسرو، 17؛ تدمری، 25</ref> وی لغت و ادب را نيك فراگرفت، [[قرآن|قرآن كريم]] و [[جمهره]] [[ابن درید|ابن دريد]] را از بر كرد<ref>ابن عساكر، تاريخ مدينة دمشق، 2/788؛ ابن عديم، 147</ref> و چندان دانش آموخت تا به استادی رسيد و حلقه درسى پيرامون او تشكيل گرديد.<ref>ابن مستوفى، 1/291</ref> | از استادان وی آگاهى نداريم، اما احتمالاً نزد استادان دارالعلم [[طرابلس|طرابلس]]، از جمله [[ابو عبدالله طلیللی|ابوعبدالله طليطلى]]، دانش آموخت.<ref>تدمری، 11-12</ref> گويند هم آنان بودند كه وی را به رفض و غلو در [[تشیع]] رهنمون شدند،<ref>ابن فضل‌الله، 15/518 - 519</ref> اما بى‌شك جامعه شيعى مذهب طرابلس آن روزگار در اين امر تأثير فراوان داشته است.<ref>ر.ک:ناصرخسرو، 17؛ تدمری، 25</ref> وی لغت و ادب را نيك فراگرفت، [[قرآن|قرآن كريم]] و [[جمهره]] [[ابن درید|ابن دريد]] را از بر كرد<ref>ابن عساكر، تاريخ مدينة دمشق، 2/788؛ ابن عديم، 147</ref> و چندان دانش آموخت تا به استادی رسيد و حلقه درسى پيرامون او تشكيل گرديد.<ref>ابن مستوفى، 1/291</ref> | ||