پرش به محتوا

آخوند: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ ژوئن ۲۰۱۴
جز
imported>A.atashinsadaf
imported>A.atashinsadaf
خط ۱۲: خط ۱۲:


==کاربرد==
==کاربرد==
این کلمه به معنی دانشمند و پیشوای دینی و معلم، در اغلب لهجه‌های ترکی وارد شده<ref>افندی، ۶؛ ردهاوس، ۴۷</ref> و در [[اویغور|اویغوری]] جدید به صورت «‌آخنیم‌» عنوانی است که در خطاب مؤدبانه به اشخاص داده می‌شود.<ref>اسلام آنسیکلوپدیسی</ref> در میان مسلمانان [[چین]] نیز به صورت آهونگ به معنی «‌امام [[مسجد]]‌» به کار می‌رود.<ref>دولون، ۴۳۹</ref>
این کلمه به معنی دانشمند و پیشوای دینی و معلم، در اغلب لهجه‌های ترکی وارد شده<ref>افندی، ص۶؛ ردهاوس، ص۴۷</ref> و در [[اویغور|اویغوری]] جدید به صورت «‌آخنیم‌» عنوانی است که در خطاب مؤدبانه به اشخاص داده می‌شود.<ref>اسلام آنسیکلوپدیسی</ref> در میان مسلمانان [[چین]] نیز به صورت آهونگ به معنی «‌امام [[مسجد]]‌» به کار می‌رود.<ref>دولون، ص۴۳۹</ref>
===در عصر تیموریان===
===در عصر تیموریان===
نخستین مورد کاربرد واژه آخوند در [[ایران]]، به مثابه عنوانی احترام آمیز برای روحانیون دانشمند، به دوره [[تیموریان]] مربوط می‌شود، چنانکه [[امیر علیشیر نوایی]] استاد خود مولانا [[فصیح الدین نظامی]] (د ۹۱۹ق/۱۵۱۳م) را به سبب دانش گسترده‌اش در علوم معقول و منقول و ریاضیات، آخوند خطاب می‌کرده است.<ref>خواندمیر، ۴/۳۵۲، ۳۵۳</ref>
نخستین مورد کاربرد واژه آخوند در [[ایران]]، به مثابه عنوانی احترام آمیز برای روحانیون دانشمند، به دوره [[تیموریان]] مربوط می‌شود، چنانکه [[امیر علیشیر نوایی]] استاد خود مولانا [[فصیح الدین نظامی]] (درگذشت۹۱۹ق) را به سبب دانش گسترده‌اش در علوم معقول و منقول و ریاضیات، آخوند خطاب می‌کرده است.<ref>خواندمیر، ج۴، ص۳۵۲، ۳۵۳</ref>


===در عصر صفویه===
===در عصر صفویه===
کاربر ناشناس