کاربر ناشناس
آخوند: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Mahboobi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آخوند'''، واژه‌ای فارسی به معنی دانشمند، پیشوای دینی و معلم است. و نخستین مورد كاربرد این واژه در [[ایران]]، به مثابه عنوانی احترام‌آمیز برای روحانیون دانشمند، به دوره [[تیموریان]] مربوط می‌شود. | '''آخوند'''، واژه‌ای فارسی به معنی دانشمند، پیشوای دینی و معلم است. و نخستین مورد كاربرد این واژه در [[ایران]]، به مثابه عنوانی احترام‌آمیز برای روحانیون دانشمند، به دوره [[تیموریان]] مربوط می‌شود. در عصر [[قاجار]] كاربرد این كلمه گسترش بیش‌تری یافت و شامل مدرسان مكتب‌خانه‌ها نیز گردید. و در میان دانشمندان آن روزگار هنوز جایگاهی والا داشت و مثلاً [[آخوند ملامحمدکاظم خراسانی|كاظم خراسانی]] (د 1329ق/1911م)، مشهورترین فقیه و مدرس پایان دوره قاجار، آخوند نامیده می‌شد. اكنون این كلمه به گونه عام به معنای پیشوای دینی به كار می‌رود. | ||
==ریشه و اشتقاق== | ==ریشه و اشتقاق== | ||
درباره اشتقاق این كلمه آراء مختلف آورده‌اند: | درباره اشتقاق این كلمه آراء مختلف آورده‌اند: | ||
* پاوْل هُرن در «اساس اشتقاق فارسی» آن را از پیشوند «آ» + «خواند» (از فعل خواندن) مركب دانسته است.<ref>پاول هرن، ص 3</ref> | * پاوْل هُرن در «اساس اشتقاق فارسی» آن را از پیشوند «آ» + «خواند» (از فعل خواندن) مركب دانسته است.<ref>پاول هرن، ص 3</ref> | ||
* رَدْلُف «خوند» را در این كلمه، مخفف «خداوند» دانسته، مانند «خاوند» و جزء «خوند» در اسامی میرخوند و خوندمیر.<ref>ر.ک:ایرانیكا</ref> | * رَدْلُف «خوند» را در این كلمه، مخفف «خداوند» دانسته، مانند «خاوند» و جزء «خوند» در اسامی میرخوند و خوندمیر.<ref>ر.ک:ایرانیكا</ref> | ||
* محمد قزوینی جزء اول كلمه را مخفف «آقا» گفته است.<ref>یادداشتها، 1/1</ref> | * محمد قزوینی جزء اول كلمه را مخفف «آقا» گفته است.<ref>یادداشتها، 1/1</ref> | ||