مباح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
* مباحات قابل تملک، مباحاتی است که به اذن امام مسلمین و موافق موازین شرعی قابل تملک است، مثل تملک [[احیا موات|اراضی موات]] از طریق احیای آن یا صید ماهی از آب‌های مباح. | * مباحات قابل تملک، مباحاتی است که به اذن امام مسلمین و موافق موازین شرعی قابل تملک است، مثل تملک [[احیا موات|اراضی موات]] از طریق احیای آن یا صید ماهی از آب‌های مباح. | ||
قانون مدنی ایران به پیروی از فقه [[امامیه]] مباحات را به دو دسته تقسیم می‌کند: (۱) مباحات قابل استفاده و انتفاع غیرانحصاری (۲) مباحات قابل تملک. از دسته اول به نام اموال عمومی یا اموالی که مورد استفاده عموم است، یاد می‌کند<ref> | قانون مدنی ایران به پیروی از فقه [[امامیه]] مباحات را به دو دسته تقسیم می‌کند: (۱) مباحات قابل استفاده و انتفاع غیرانحصاری (۲) مباحات قابل تملک. از دسته اول به نام اموال عمومی یا اموالی که مورد استفاده عموم است، یاد می‌کند<ref>ماده ۲۴</ref> و در ماده ۲۷ می‌گوید: «اموالی که مِلک اشخاص نمی‌باشد و افراد مردم می‌توانند آنها را مطابق مقررات مندرجه در این قانون و قوانین مخصوصه مربوط به هر یک از اقسام مختلفه آنها تملک کرده و یا از آنها استفاده کنند، مباحات نامیده می‌شود مثل اراضی موات یعنی زمین‌هایی که معطل افتاده و آبادی و کشت و زرع در آنها نباشد». | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||