پرش به محتوا

مباح: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Rezataran
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:


==الفاظ و صیغ اباحه ==
==الفاظ و صیغ اباحه ==
برای اباحه الفاظ معین و صیغة مخصوصی نیست و هر لفظ و صیغه‌ای می‌تواند برای این منظور به کار رود. بعضی از علمای اصول، صیغه امر را مشترک بین وجوب و ندب و اباحه می‌دانند و عده‌ای می‌گویند صیغه امر، مربوط به قدر مشترک آن سه یعنی «اذن» است و عده‌ای نیز می‌گویند: امر بعد از حظر مفید اباحه است،<ref>علم الهدی، ۳۸؛ شهیدثانی، ۷۰؛ موسوعه...، ۱/۱۵۹</ref> ولی همانطور که گفته شد، اباحه صیغه و لفظ معین ندارد و به هر لفظ و صیغه‌ای که بدین معنی دلالت کند تحقق می‌یابد. در [[قرآن]] کلمه اباحه به کار نرفته و در کلمات پیغمبر اسلام نیز این واژه استعمال نشده است، ولی فقها و دانشمندان آیات متعددی از قرآن را در مقام بیان اباحه می‌دانند، مثل : {{متن قرآن|'''یا اَیهَا النّاس کلوا مِمّا فِی الاْرْض حَلالاً طَیباً'''|ترجمه=‌ای مردم از آنچه در زمین است، حلال و پاکیزه را تناول کنید|سوره= [[سوره بقره|بقره]]|آیه= ۱۶۸}}
برای اباحه الفاظ معین و صیغه مخصوصی نیست و هر لفظ و صیغه‌ای می‌تواند برای این منظور به کار رود. بعضی از علمای اصول، صیغه امر را مشترک بین وجوب و ندب و اباحه می‌دانند و عده‌ای می‌گویند صیغه امر، مربوط به قدر مشترک آن سه یعنی «اذن» است و عده‌ای نیز می‌گویند: امر بعد از حظر مفید اباحه است،<ref>علم الهدی، ۳۸؛ شهیدثانی، ۷۰؛ موسوعه...، ۱/۱۵۹</ref> ولی همانطور که گفته شد، اباحه صیغه و لفظ معین ندارد و به هر لفظ و صیغه‌ای که بدین معنی دلالت کند تحقق می‌یابد. در [[قرآن]] کلمه اباحه به کار نرفته و در کلمات پیغمبر اسلام نیز این واژه استعمال نشده است، ولی فقها و دانشمندان آیات متعددی از قرآن را در مقام بیان اباحه می‌دانند، مثل : {{متن قرآن|'''یا اَیهَا النّاس کلوا مِمّا فِی الاْرْض حَلالاً طَیباً'''|ترجمه=‌ای مردم از آنچه در زمین است، حلال و پاکیزه را تناول کنید|سوره= [[سوره بقره|بقره]]|آیه= ۱۶۸}}


== تفاوت اباحه و تخییر ==
== تفاوت اباحه و تخییر ==
کاربر ناشناس