پرش به محتوا

روز عاشورا: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۶۵۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۰ اکتبر ۲۰۱۶
جز
خط ۲۹: خط ۲۹:
[[پرونده:تابلوی مراسم پرده خوانی.jpg|بندانگشتی|تابلوی نقاشی از [[پرده خوانی|پرده‌خوانی]]؛ نوعی از عزاداری که تا دوره قاجاریه رونق داشته است.<ref>[http://lib.eshia.ir/23019/1/2701 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>]]
[[پرونده:تابلوی مراسم پرده خوانی.jpg|بندانگشتی|تابلوی نقاشی از [[پرده خوانی|پرده‌خوانی]]؛ نوعی از عزاداری که تا دوره قاجاریه رونق داشته است.<ref>[http://lib.eshia.ir/23019/1/2701 کتابخانه مدرسه فقاهت]</ref>]]
{{اصلی|سوگواری محرم}}
{{اصلی|سوگواری محرم}}
روز عاشورا مهم‌ترین روز عزاداری در فرهنگ شیعیان است. در هر نقطه‌ای که گروهی از شیعیان حضور داشته باشند در این روز مراسم سوگواری برگزار می‌شود. کشورهای شیعه‌نشین در این روز تعطیل رسمی هستند. بازارها و کسب و کار نیز تعطیل است. عزاداری که در [[دهه محرم|ده روز اول محرم]] معمولا شب‌ها و در مکان‌های سرپوشیده برگزار می‌شد به کوچه و خیابان‌ها منتفل می‌شود و مردم به صورت دسته‌های عزاداری حرکت می‌کنند. دسته‌های عزادار با خود پرچم‌های عزا، علم، کتل، توغ، سایر نشان‌های مربوط به عزاداری امام حسین(ع) را حمل می‌کنند. عزاداری روز عاشورا تا ظهر طول می‌کشد. دسته‌جات عزا معمولا به اماکن مذهبی عمومی مثل حرم امامان یا امامزادگان منطقه و منزل عالمان ساکن هر شهر می‌روند. در برخی مناطق نیز آخرین نقطه حرکت عزادارن قبرستان و محل دفن اموات است تا برای درگذشتگان طلب رحمت کنند. {{مدرک}}
نخستین بار آل بویه این روز را تعطیل عمومی اعلام کردند و مردم به عزاداری مشغول شدند.<ref>موسسه شیعه شناسی، سنت عزاداری و منقبت‌خوانی، ص۷۹</ref>
[[شیعیان]] و حتی برخی [[اهل سنت]] و ادیان غیراسلامی، روز عاشورا را برای زنده‌داشت [[شهیدان کربلا]] به سوگ می‌نشینند. سوگواری محرم، در آغاز با گریه و شعرخوانی [[منشد|مُنشِدان]] صورت می‌گرفت؛ اما رفته‌رفته [[مداحی]]، [[روضه‌خوانی]]، [[شمایل‌کشی]]، [[سینه‌زنی]]، [[تعزیه]] و جز آن بر مراسم سوگواری افزوده شد. بیشتر این آیین‌ها در دوران [[آل‌بویه]]، [[صفویه]] و [[قاجاریه|قاجار]] شکل گرفتند. برخی از عالمان دینی و روشنفکران مقابله‌هایی با بعضی از این آیین‌ها (به‌ویژه [[قمه‌زنی]]) داشته‌اند.{{مدرک}}
[[شیعیان]] و حتی برخی [[اهل سنت]] و ادیان غیراسلامی، روز عاشورا را برای زنده‌داشت [[شهیدان کربلا]] به سوگ می‌نشینند. سوگواری محرم، در آغاز با گریه و شعرخوانی [[منشد|مُنشِدان]] صورت می‌گرفت؛ اما رفته‌رفته [[مداحی]]، [[روضه‌خوانی]]، [[شمایل‌کشی]]، [[سینه‌زنی]]، [[تعزیه]] و جز آن بر مراسم سوگواری افزوده شد. بیشتر این آیین‌ها در دوران [[آل‌بویه]]، [[صفویه]] و [[قاجاریه|قاجار]] شکل گرفتند. برخی از عالمان دینی و روشنفکران مقابله‌هایی با بعضی از این آیین‌ها (به‌ویژه [[قمه‌زنی]]) داشته‌اند.{{مدرک}}


Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۹۰

ویرایش