امانت‌داری: تفاوت میان نسخه‌ها

در منابع روایی و نیز در کتب اخلاق همانگونه که به امانتداری توصیه شده از خیانت در امانت نهی شده است.[[شیخ حر عاملی|حرعاملی]] در [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] بابی را با عنوان باب تحريم الخيانة نامگذاری کرده و ۶ روایت را دراین زمینه نقل کرده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، دار احياء التراث العربي بيروت لبنان، ج۱۳، صص۲۲۵-۲۲۷.</ref> از جمله آنها روایتی از پیامبر(ص)  درباره فقر انسان به سبب خیانت در امانت است. <ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، دار احياء التراث العربي بيروت لبنان، ج۱۳، ص۲۲۷.</ref>هم‌چنین در روایت است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] فرمود هر کس به مؤمنی خیانت کند از من نیست.<ref>خمینی، شرح چهل حديث( اربعين حديث)، ۱۳۸۰ش، ص۴۷۹.</ref> در روایت دیگری گفته است که اگر کسی امانتی را که به او سپرده اند در دنیا بازنگرداند اگر بمیرد بر دین پیامبر نمرده است و [[خدا|خداوند]] بر او خشمناک است و هر کس مال امانتی را با این که می‌داند امانت است خریداری کند مانند کسی است که در امانت خیانت کرده است.[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در کتاب [[چهل حدیث]] در شرح این روایت افزوده که امامان نیز از چنین کسی که مورد خشم الهی است [[شفاعت]] نمی‌کنند.<ref>خمینی، شرح چهل حديث( اربعين حديث)، ۱۳۸۰ش، ص۴۷۹.</ref>