امانتداری: تفاوت میان نسخه‌ها
←اهمیت
(←اهمیت) |
|||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==اهمیت== | ==اهمیت== | ||
بنابر آیه ۴ [[سوره نساء]]، امانتداری از جمله دستورات الهی دانسته شده است.<ref>سوره نساء،آیه ۴.</ref> علاوه این که در | بنابر آیه ۴ [[سوره نساء]]، امانتداری از جمله دستورات الهی دانسته شده است.<ref>سوره نساء،آیه ۴.</ref> علاوه این که در آیاتی از قرآن این صفت از مصادیق [[تقوا]] و پایبندی به پیمان بیان شده است.<ref>آل عمران ، ۷۵و۷۶.</ref> در موارد متعدد با واژه امین به عنوان صفت برخی از [[پیامبران]] بکار رفته است.<ref>سوره اعراف، آیه۶۸؛ سوره یوسف، آیه۵۴؛ سوره شعراء، آیات۱۰۷، ۱۲۵، ۱۴۳، ۱۶۲، ۱۷۸؛ سوره دخان، آیه۱۸.</ref> در برخی آیات نیز [[جبرئیل|فرشته وحی الهی]] با همین واژه معرفی شده است.<ref>سوره شعراء، آیه ۱۹۳؛ سوره تکویر، آیه ۲۱.</ref> | ||
امانتداری و امین در دو [[آیه]] از آیات [[قرآن|قرآن کریم]] از جمله صفت [[ایمان|مومنین]] و نمازگزاران است.<ref>سوره مومنون، آیه۸؛ سوره معارج، آيه۳۲.</ref> | امانتداری و امین در دو [[آیه]] از آیات [[قرآن|قرآن کریم]] از جمله صفت [[ایمان|مومنین]] و نمازگزاران است.<ref>سوره مومنون، آیه۸؛ سوره معارج، آيه۳۲.</ref> | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = توصیه [[امام سجاد علیه‌السلام]] به [[شیعه|شیعیان]] در باره اهمیت ویژه امانت:{{سخ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان =| نقل‌قول = توصیه [[امام سجاد علیه‌السلام]] به [[شیعه|شیعیان]] در باره اهمیت ویژه امانت:{{سخ}} | ||
عن أبي حمزة الثمالي، قال: سمعت سيد العابدين علي ابن الحسين بن علي بن أبي طالب (عليهم السلام) يقول لشيعته: عليكم بأداء الامانة، فوالذي بعث محمداً بالحق نبيا، لو أن قاتل أبي الحسين بن علي (عليهما السلام) ائتمنني على السيف الذي قتله به لادّيته إليه{{سخ}} [[ابوحمزه ثمالی]] می‌گوید از امام سجاد(ع) شنیدم که به شیعیانشان می فرمود:«اداى امانت بر همه شما لازم است سوگند به خدائى كه محمد (ص) را به حق مبعوث كرده است اگر قاتل پدرم [[امام حسین علیه‌السلام|حسين بن علی(ع)]] همان شمشيرى را كه با آن مرتكب قتل او شد به رسم امانت به من می‌سپرد (و من از او می‌پذيرفتم ) امانت او را ادا مى‌کردم!»*| منبع = * '''منبع''': صدوق، امالی، ص۳۱۹.| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | عن أبي حمزة الثمالي، قال: سمعت سيد العابدين علي ابن الحسين بن علي بن أبي طالب (عليهم السلام) يقول لشيعته: عليكم بأداء الامانة، فوالذي بعث محمداً بالحق نبيا، لو أن قاتل أبي الحسين بن علي (عليهما السلام) ائتمنني على السيف الذي قتله به لادّيته إليه{{سخ}} [[ابوحمزه ثمالی]] می‌گوید از امام سجاد(ع) شنیدم که به شیعیانشان می فرمود:«اداى امانت بر همه شما لازم است سوگند به خدائى كه محمد (ص) را به حق مبعوث كرده است اگر قاتل پدرم [[امام حسین علیه‌السلام|حسين بن علی(ع)]] همان شمشيرى را كه با آن مرتكب قتل او شد به رسم امانت به من می‌سپرد (و من از او می‌پذيرفتم ) امانت او را ادا مى‌کردم!»*| منبع = * '''منبع''': صدوق، امالی، ص۳۱۹.| تراز = چپ| عرض = ۲۵۰px|رنگ حاشیه= #۶۶۷۷۸۸|حاشیه= ۵px|اندازه خط = ۱۵px|رنگ پس‌زمینه =#F4FFF4| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}} | ||
==خیانت در امانت== | ==خیانت در امانت== | ||
در منابع روایی و نیز در کتب اخلاق همانگونه که به امانتداری توصیه شده از خیانت در امانت نهی شده است.[[شیخ حر عاملی|حرعاملی]] در [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] بابی را با عنوان باب تحريم الخيانة نامگذاری کرده و ۶ روایت را دراین زمینه نقل کرده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، دار احياء التراث العربي بيروت لبنان، ج۱۳، صص۲۲۵-۲۲۷.</ref> از جمله آنها روایتی از پیامبر(ص) درباره فقر انسان به سبب خیانت در امانت است. <ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، دار احياء التراث العربي بيروت لبنان، ج۱۳، ص۲۲۷.</ref>هم‌چنین در روایت است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] فرمود هر کس به مؤمنی خیانت کند از من نیست.<ref>خمینی، شرح چهل حديث( اربعين حديث)، ۱۳۸۰ش، ص۴۷۹.</ref> در روایت دیگری گفته است که اگر کسی امانتی را که به او سپرده اند در دنیا بازنگرداند اگر بمیرد بر دین پیامبر نمرده است و [[خدا|خداوند]] بر او خشمناک است و هر کس مال امانتی را با این که می‌داند امانت است خریداری کند مانند کسی است که در امانت خیانت کرده است.[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در کتاب [[چهل حدیث]] در شرح این روایت افزوده که امامان نیز از چنین کسی که مورد خشم الهی است [[شفاعت]] نمی‌کنند.<ref>خمینی، شرح چهل حديث( اربعين حديث)، ۱۳۸۰ش، ص۴۷۹.</ref> | در منابع روایی و نیز در کتب اخلاق همانگونه که به امانتداری توصیه شده از خیانت در امانت نهی شده است.[[شیخ حر عاملی|حرعاملی]] در [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل الشیعه]] بابی را با عنوان باب تحريم الخيانة نامگذاری کرده و ۶ روایت را دراین زمینه نقل کرده است.<ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، دار احياء التراث العربي بيروت لبنان، ج۱۳، صص۲۲۵-۲۲۷.</ref> از جمله آنها روایتی از پیامبر(ص) درباره فقر انسان به سبب خیانت در امانت است. <ref>حر عاملی، وسائل الشیعه، دار احياء التراث العربي بيروت لبنان، ج۱۳، ص۲۲۷.</ref>هم‌چنین در روایت است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر]] فرمود هر کس به مؤمنی خیانت کند از من نیست.<ref>خمینی، شرح چهل حديث( اربعين حديث)، ۱۳۸۰ش، ص۴۷۹.</ref> در روایت دیگری گفته است که اگر کسی امانتی را که به او سپرده اند در دنیا بازنگرداند اگر بمیرد بر دین پیامبر نمرده است و [[خدا|خداوند]] بر او خشمناک است و هر کس مال امانتی را با این که می‌داند امانت است خریداری کند مانند کسی است که در امانت خیانت کرده است.[[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در کتاب [[چهل حدیث]] در شرح این روایت افزوده که امامان نیز از چنین کسی که مورد خشم الهی است [[شفاعت]] نمی‌کنند.<ref>خمینی، شرح چهل حديث( اربعين حديث)، ۱۳۸۰ش، ص۴۷۹.</ref> | ||