Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
imported>Hojabry جز (←منابع) |
جز (←جایگاه سیاسی) |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
در زمان [[خلافت]] ''[[حضرت علی]]''(ع) او در جنگهای [[صفین]] و [[جنگ نهروان|نهروان]] همراه آن حضرت بود.<ref> ابن حبیب، المُحبّر، ص۲۹۱؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۸۰.</ref> | در زمان [[خلافت]] ''[[حضرت علی]]''(ع) او در جنگهای [[صفین]] و [[جنگ نهروان|نهروان]] همراه آن حضرت بود.<ref> ابن حبیب، المُحبّر، ص۲۹۱؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۸۰.</ref> | ||
ابوسعید با [[بنی امیه]] رابطه دوستانه نداشت و در فرصتهای مختلف، از آنان انتقاد میکرد. از جمله هنگامی که [[مروان بن حکم]] ''[[خطبه عید]]'' را بر نماز مقدم داشت، با اعتراض ابوسعید رو به رو شد.<ref> صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۵، ص۱۴۸. </ref> همچنین در روزگار خلافت [[معاویه]]، برای اعتراض به کار او به [[شام]] رفت.<ref> ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق،ج۷، صص۱۸۳ ۱۸۲؛ برای حکایتی | ابوسعید با [[بنی امیه]] رابطه دوستانه نداشت و در فرصتهای مختلف، از آنان انتقاد میکرد. از جمله هنگامی که [[مروان بن حکم]] ''[[خطبه عید]]'' را بر نماز مقدم داشت، با اعتراض ابوسعید رو به رو شد.<ref> صفدی، الوافی بالوفیات، ج۱۵، ص۱۴۸. </ref> همچنین در روزگار خلافت [[معاویه]]، برای اعتراض به کار او به [[شام]] رفت.<ref> ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق،ج۷، صص۱۸۳ ۱۸۲؛ برای حکایتی درباره اوج مخالفت او با معاویه، نک: نصر بن مزاحم منقری، وقعة صفین، ص۲۱۶. </ref> این خبر که ابوسعید در ۷۳ق ضمن مکتوبی با [[عبدالملک بن مروان]] بیعت کرده و نیز عبدالملک قبل از [[خلافت]] از او حدیث شنیده بوده است<ref> ابن سعد، طبقات، ج۵، صص۲۳۴-۲۲۹</ref>، هم از نظر زمانی و هم از حیث نوع رابطهای که ابوسعید با [[بنی امیه]] داشته، شایان تردید است. | ||
به گفته [[ابن قتیبه]]<ref> ابن قتیبه، الامامة و السیاسة، ج۱، ص۲۱۳. </ref>ابوسعید در [[واقعه حره|واقعه حرّه]]، در حمله سپاهیان [[شام]] به [[مدینه]]، در خانهاش نشست، اما لشکریان شام به خانهاش ریختند و از وی پول و مال طلب کردند و چون به چنگ نیاوردند او را شکنجه کردند. به روایتی دیگر در روز واقعه حرّه، ابوسعید به غاری پناه برد و یکی از لشکریان شام که قصد کشتن او آمده بود، پس از آنکه او را شناخت رهایش کرد و از وی خواست تا برایش طلب مغفرت کند. <ref > ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۳، صص۲۲۱ ۲۲۰</ref> | به گفته [[ابن قتیبه]]<ref> ابن قتیبه، الامامة و السیاسة، ج۱، ص۲۱۳. </ref>ابوسعید در [[واقعه حره|واقعه حرّه]]، در حمله سپاهیان [[شام]] به [[مدینه]]، در خانهاش نشست، اما لشکریان شام به خانهاش ریختند و از وی پول و مال طلب کردند و چون به چنگ نیاوردند او را شکنجه کردند. به روایتی دیگر در روز واقعه حرّه، ابوسعید به غاری پناه برد و یکی از لشکریان شام که قصد کشتن او آمده بود، پس از آنکه او را شناخت رهایش کرد و از وی خواست تا برایش طلب مغفرت کند. <ref > ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۳، صص۲۲۱ ۲۲۰</ref> |