ابوسعید خدری: تفاوت میان نسخه‌ها

== فضیلت‌های شخصی و جایگاه دینی ==

منابع تاریخی و سیره‌نگاری، ابوسعید را یکی از بزرگان [[انصار]] دانسته <ref> ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲، ص۶۰۲؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۸۰؛ ابن اثیر، اسد الغابة، ج۲، ص۲۸۹. </ref> و بر فقاهت او تأکید کرده‌اند. <ref> ابن سعد، طبقات، ج۲، ص۳۷۲؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۸۰؛ ابوالسحاق شیرازی، طبقات الفقهاء، ص۵۱؛ نووی، تهذیب الاسماء و اللغات، ج۲، ص۲۳۷؛ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۱۷۰؛ ابن حجر عسقلانی، الاصابة، ج۲، ص۳۵. </ref> [[رجال]] شناسان [[شیعه]] نیز وی را بزرگ داشته و از وی سخت ستایش کرده‌اند، <ref> برقی، الرجال، ص۲. </ref> و وی را در بین اصحاب پیامبر(ص) در ردیف [[سلمان]] و [[ابوذر]] قرار داده و در بین اصحاب [[امام علی]](ع) در زمره «‌اصفیاء‌» اصحاب (یاران برگزیده) شمرده‌اند. <ref> برقی، احمد بن محمد، الرجال، ص۳. </ref> او پس از رحلت [[پیامبر(ص)]] از اصحاب برگزیده [[امام علی]](ع) شد و در جنگ‌های [[صفین]] و [[جنگ نهروان|نهروان]] شرکت کرد.

در [[رجال کشی]] از [[امام صادق]](ع) نقل شده که ابوسعید در دین، استوار و آشنا به حق بوده است و از [[فضل بن شاذان]] نیز حکایت شده که ابوسعید از سابقین اصحاب آن زمان بوده است.<ref> طوسی، اختیار معرفة الرجال، صص۳۸-۳۰.</ref>