Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۳۵
ویرایش
شهادت ثالثه: تفاوت میان نسخه‌ها
←آیه شهادت ثالثه از اجزاء اذان و اقامه است؟
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
==آیه شهادت ثالثه از اجزاء اذان و اقامه است؟== | ==آیه شهادت ثالثه از اجزاء اذان و اقامه است؟== | ||
دیدگاه مشهور نزد فقهای امامیه این است که شهادت ثالثه، جزئی از اجزاء [[اذان]] و [[اقامه]] نیست.<ref>حب‌الله، التعلیقة علی منهاج الصالحین (الاذان و الاقامة)، ۲۰۲۴م، ص۵.</ref> به‌گزارش فقیهانی همچون [[سید محمد موسوی عاملی|صاحب‌مدارک]] و [[سید محسن طباطبائی حکیم|سیدمحسن حکیم]] در میان فقیهانی که وارد بحث درباره این مسئله شده‌اند، اختلافی وجود ندارد که شهادت ثالثه از اجزاء اذان و اقامه نیست.<ref>حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۳۸۹ق، ج۵، ص۵۴۴.</ref> صاحب‌جواهر نیز گفته است تسالم فقها بر عدم جزء بودن آن در اذان و اقامه است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۸۷.</ref> | دیدگاه مشهور نزد فقهای امامیه این است که شهادت ثالثه، جزئی از اجزاء [[اذان]] و [[اقامه]] نیست.<ref>حب‌الله، التعلیقة علی منهاج الصالحین (الاذان و الاقامة)، ۲۰۲۴م، ص۵.</ref> به‌گزارش فقیهانی همچون [[سید محمد موسوی عاملی|صاحب‌مدارک]] و [[سید محسن طباطبائی حکیم|سیدمحسن حکیم]] در میان فقیهانی که وارد بحث درباره این مسئله شده‌اند، اختلافی وجود ندارد که شهادت ثالثه از اجزاء اذان و اقامه نیست.<ref>موسوی عاملی، مدارک الاحکام، مؤسسه آل البیت(ع)، ج۳، ص۲۷۹؛ حکیم، مستمسک العروة الوثقی، ۱۳۸۹ق، ج۵، ص۵۴۴.</ref> صاحب‌جواهر نیز گفته است تسالم فقها بر عدم جزء بودن آن در اذان و اقامه است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۳ش، ج۹، ص۸۷.</ref> | ||
عالمانی همچون [[شیخ صدوق]] و [[شهید ثانی]] اضافه کردن آن به اذان و اقامه را [[بدعت]] و روایاتی که در این زمینه نقل شده را [[حدیث موضوع|موضوع]] دانسته‌اند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۹۰؛ شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۸۶.</ref> شهید ثانی همچنین گفته است افزودن آن به اذان و اقامه با این نیت که جزء شرعی آن‌ها به شمار رود، اگرچه موجب بطلان نماز نیست، ولی عملی معصیت‌آمیز است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۴۰.</ref> | عالمانی همچون [[شیخ صدوق]] و [[شهید ثانی]] اضافه کردن آن به اذان و اقامه را [[بدعت]] و روایاتی که در این زمینه نقل شده را [[حدیث موضوع|موضوع]] دانسته‌اند.<ref>شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۹۰؛ شهید ثانی، روض الجنان، ۱۴۲۲ق، ج۲، ص۱۸۶.</ref> شهید ثانی همچنین گفته است افزودن آن به اذان و اقامه با این نیت که جزء شرعی آن‌ها به شمار رود، اگرچه موجب بطلان نماز نیست، ولی عملی معصیت‌آمیز است.<ref>شهید ثانی، الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۴۰.</ref> | ||