محمود گاوان: تفاوت میان نسخه‌ها
←قتل محمود گاوان
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
برخی از این ارتباطات با نزدیکان شاهان از جمله سلطان حسن بیگ (سلطان حسن بایندر یا حسن اوزون) (حکومت ۸۵۶-۸۸۲ق) و پسرش سلطان یعقوب آق قویونلو (حکومت ۸۸۳-۸۹۶ق) بود و محمود از این راه ارتباط وثیقی با آن سلاطین پیدا کرد.<ref>هدی سیدحسین‌زاده، «نقش خواجه عمادالدین محمود گاوان در روابط سیاسی – فرهنگی بهمنیان با آق‌قویونلوها»، در دوفصلنامه شبه قاره(ویژه‌نامه نامه فرهنگستان)، ص۵۳.</ref> | برخی از این ارتباطات با نزدیکان شاهان از جمله سلطان حسن بیگ (سلطان حسن بایندر یا حسن اوزون) (حکومت ۸۵۶-۸۸۲ق) و پسرش سلطان یعقوب آق قویونلو (حکومت ۸۸۳-۸۹۶ق) بود و محمود از این راه ارتباط وثیقی با آن سلاطین پیدا کرد.<ref>هدی سیدحسین‌زاده، «نقش خواجه عمادالدین محمود گاوان در روابط سیاسی – فرهنگی بهمنیان با آق‌قویونلوها»، در دوفصلنامه شبه قاره(ویژه‌نامه نامه فرهنگستان)، ص۵۳.</ref> | ||
==قتل محمود گاوان== | ==قتل محمود گاوان== | ||
پیشرفت خواجه محمود و رشد گیلانیان در منطقه [[حسد|حسادت]] بدخواهان را برانگیخته و آنان با توطئه و بدگویی، سبب صدور حکم قتل وزیر از سوی محمد شاه سوم (حکومت ۸۶۷-۸۸۷ق) شدند.<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۴.</ref> پس از قتل گاوان در سال ۸۸۶ق، شاعران در وصف او شعرها سرودند و او را [[شهادت|شهید]] لقب دادند.<ref>هدی سیدحسین‌زاده، «نقش خواجه عمادالدین محمود گاوان در روابط سیاسی – فرهنگی بهمنیان با آق‌قویونلوها»، در دوفصلنامه شبه قاره(ویژه‌نامه نامه فرهنگستان)، ص۵۰-۵۱.</ref> شاه برای توجیه قتل او به برخی از | پیشرفت خواجه محمود و رشد گیلانیان در منطقه [[حسد|حسادت]] بدخواهان را برانگیخته و آنان با توطئه و بدگویی، سبب صدور حکم قتل وزیر از سوی محمد شاه سوم (حکومت ۸۶۷-۸۸۷ق) شدند.<ref>جلال جعفرپور و ساسان طهماسبی، «معرفی و شناسایی مهاجران گیلانی هند، با تکیه بر دکن (۱۷۰۰- ۱۴۰۰م)»، ص۵۴.</ref> پس از قتل گاوان در سال ۸۸۶ق، شاعران در وصف او شعرها سرودند و او را [[شهادت|شهید]] لقب دادند.<ref>هدی سیدحسین‌زاده، «نقش خواجه عمادالدین محمود گاوان در روابط سیاسی – فرهنگی بهمنیان با آق‌قویونلوها»، در دوفصلنامه شبه قاره(ویژه‌نامه نامه فرهنگستان)، ص۵۰-۵۱.</ref> شاه برای توجیه قتل او به برخی از حُکّام نامه نوشته و اتهاماتی را به خواجه و اطرافیانش وارد ساخت.<ref> عالمی، خدیجه، «محمود گاوان وزیر گمنام شیعی در دکن»، در فصلنامه شیعه‌شناسی، ص۲۲۰-۲۲۱.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||