پرش به محتوا

آیه وضو: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۷: خط ۱۷:
| آیات مرتبط=
| آیات مرتبط=
}}
}}
'''آیه وضو''' ششمین آیه [[سوره مائده]] و از [[آیات الاحکام|آیات‌الاحکامِ]] قرآن است که فقیهان مسلمان با توجه به آن، چگونگی [[وضو]] را بیان و حکم وجوب وضو برای [[نماز]] را اثبات می‌کنند. در این آیه به [[مسلمان|مسلمانان]] دستور داده شده که هرگاه می‌خواهند نماز بخوانند، ابتدا صورت و بعد دست‌هایشان را تا آرنج بشویند و پس از آن، ابتدا سر و سپس پاها را مسح کنند.
'''آیه وضو''' ششمین آیه [[سوره مائده]] و از [[آیات الاحکام|آیات‌الاحکامِ]] قرآن است که فقیهان مسلمان با توجه به آن، چگونگی [[وضو]] را بیان و حکم وجوب وضو برای [[نماز]] را اثبات می‌کنند. در این آیه به [[مسلمان|مسلمانان]] دستور داده شده که هرگاه می‌خواهند نماز بخوانند، صورت و دست‌هایشان را تا آرنج بشویند و نیز سر و پاها را مسح کنند. با توجه به اینکه شستن و مسح اعضا با واو عطف شده نه با فاء و ثمّ، از خود آیه، ترتیب به دست نمی‌آید و نیز آیه مشخص نکرده که از کدام سمت شستشو صورت بگیرد. احکام دیگر از احادیث و ادله دیگر به دست آمده است.  


بین فقیهان [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سُنی]]، در چگونگی گرفتن وضو اختلاف‌نظر وجود دارد که بخشی از آن، ناشی از برداشت‌های مختلفشان از این آیه و بخشی دیگر ناشی از روایاتی است که هر گروه به آن تمسک کرده‌اند.
بین فقیهان [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سُنی]]، در چگونگی گرفتن وضو اختلاف‌نظر وجود دارد که بخشی از آن، ناشی از برداشت‌های مختلفشان از این آیه و بخشی دیگر ناشی از روایاتی است که هر گروه به آن تمسک کرده‌اند.
خط ۶۴: خط ۶۴:
#در قرائت‌های نافع، ابن‌عامر و [[قرائت حفص از عاصم|قرائت حَفْص از عاصم]]، واژه «أَرْجُلَكُمْ» به صورت «منصوب» (با فتحه) آمده است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۰۵؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۲۲۲.</ref> برای همین، برخی از فقیهان اهل‌سنت گفته‌اند «أَرْجُلَكُمْ» به کلمه «وُجُوهَكُمْ» عطف می‌شود که منصوب است. از این سخن هم نتیجه گرفته‌اند همان‌گونه که شستن صورت در وضو واجب است، شستن پاها نیز واجب است و مسحشان کفایت نمی‌کند؛<ref>جمعی از نویسندگان، الموسوعة الفقهیة الکویتیة، ۱۴۲۷ق، ج۴۳، ص۳۵۲.</ref> اما عالمان شیعه می‌گویند «أَرْجُلَكُمْ» اینجا نیز به کلمه «بِرُءُوسِكُمْ» عطف شده است. اگرچه اعراب ظاهری «بِرُءُوسِكُمْ»، «مجرور» است، چون مفعول است، طبق قواعد زبان عربی در جایگاه نصب و به‌منزله منصوب است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۲۲۲؛ صفایی بوشهری، بدایة النحو، ۱۳۹۶ش، ص۸۱ و ص۹۴-۹۵.</ref>
#در قرائت‌های نافع، ابن‌عامر و [[قرائت حفص از عاصم|قرائت حَفْص از عاصم]]، واژه «أَرْجُلَكُمْ» به صورت «منصوب» (با فتحه) آمده است.<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۰۵؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۲۲۲.</ref> برای همین، برخی از فقیهان اهل‌سنت گفته‌اند «أَرْجُلَكُمْ» به کلمه «وُجُوهَكُمْ» عطف می‌شود که منصوب است. از این سخن هم نتیجه گرفته‌اند همان‌گونه که شستن صورت در وضو واجب است، شستن پاها نیز واجب است و مسحشان کفایت نمی‌کند؛<ref>جمعی از نویسندگان، الموسوعة الفقهیة الکویتیة، ۱۴۲۷ق، ج۴۳، ص۳۵۲.</ref> اما عالمان شیعه می‌گویند «أَرْجُلَكُمْ» اینجا نیز به کلمه «بِرُءُوسِكُمْ» عطف شده است. اگرچه اعراب ظاهری «بِرُءُوسِكُمْ»، «مجرور» است، چون مفعول است، طبق قواعد زبان عربی در جایگاه نصب و به‌منزله منصوب است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۶۳ش، ج۵، ص۲۲۲؛ صفایی بوشهری، بدایة النحو، ۱۳۹۶ش، ص۸۱ و ص۹۴-۹۵.</ref>


== پانویس ==
==پانویس==
{{پانوشت}}
{{پانوشت}}


templateeditor
۱٬۵۵۹

ویرایش