پرش به محتوا

النقض (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰: خط ۵۰:
فردی بنام محمد بن علی راوندی در راحة الصدور (تألیف شده در ۵۹۹ - ۶۰۳ق) به کتابی از خود در «‌شرح فضایح و قبایح رافضیان و خبث عقیدت ایشان‌» اشاره کرده است.<ref>راوندی، راحة الصدور و آیة السرور، ص۳۹۴.</ref> نظیر این عبارات در منقولات قزوینی از بعض فضائح الروافض نیز دیده می‌شود.<ref>رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض، ص۸، ۹، ۱۷.</ref> از این‌رو، احتمال دارد مؤلف بعض فضائح الروافض راوندی باشد، گرچه با تاریخ تولد راوندی (حدود ۵۵۰ تا ۵۵۵) همخوانی ندارد.  
فردی بنام محمد بن علی راوندی در راحة الصدور (تألیف شده در ۵۹۹ - ۶۰۳ق) به کتابی از خود در «‌شرح فضایح و قبایح رافضیان و خبث عقیدت ایشان‌» اشاره کرده است.<ref>راوندی، راحة الصدور و آیة السرور، ص۳۹۴.</ref> نظیر این عبارات در منقولات قزوینی از بعض فضائح الروافض نیز دیده می‌شود.<ref>رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض، ص۸، ۹، ۱۷.</ref> از این‌رو، احتمال دارد مؤلف بعض فضائح الروافض راوندی باشد، گرچه با تاریخ تولد راوندی (حدود ۵۵۰ تا ۵۵۵) همخوانی ندارد.  


مؤلف بعض فضائح الروافض، به گفتۀ خود، تا ۲۵ سالگی شیعه بوده و سپس به مذهب [[اهل سنت]] درآمده است.<ref>رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض،، ص۱۴-۱۵، ۲۱، ۶۳.</ref>از این‌رو، قزوینی، به تعریض، از او با عنوان «‌خواجۀ نو سنی»،<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۱۵۸، ۱۶۱، ۱۷۳، ۲۰۰، ۲۵۱، ۲۵۱، ۲۶۱، ۲۶۶، ۳۵۵، ۴۴۶-۴۴۷، ۴۶۳، ۴۸۰، ۵۲۲، ۵۲۴، ۵۳۲.</ref> «‌مصنف نوسنی‌»،<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۱۹۳، ۲۵۴.</ref> «‌مصنف نو[[ناصبی‌]]»،<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۳۵۰.</ref> «‌مصنف انتقالی‌» <ref>قزوینی رازی، نقض، ص۴۸۱.</ref> و «‌خواجۀ نومسلمان‌» <ref>قزوینی رازی، نقض، ص۶۳.</ref> یاد کرده و او را ناآگاه از عقاید و باورهای اهل سنت شمرده<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۶۶، ۲۵۱.</ref> و به طعنه، «‌خواجۀ امام‌»<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۵۱۹.</ref> خوانده است.
مؤلف بعض فضائح الروافض، به گفتۀ خود، تا ۲۵ سالگی شیعه بوده و سپس به مذهب [[اهل سنت]] درآمده است.<ref>رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض،، ص۱۴-۱۵، ۲۱، ۶۳.</ref>از این‌رو، قزوینی، به تعریض، از او با عنوان «‌خواجۀ نو سنی»،<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۱۵۸، ۱۶۱، ۱۷۳، ۲۰۰، ۲۵۱، ۲۵۱، ۲۶۱، ۲۶۶، ۳۵۵، ۴۴۶-۴۴۷، ۴۶۳، ۴۸۰، ۵۲۲، ۵۲۴، ۵۳۲.</ref> «‌مصنف نوسُنّی‌»،<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۱۹۳، ۲۵۴.</ref> «‌مصنف نو[[ناصبی‌]]»،<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۳۵۰.</ref> «‌مصنف انتقالی‌» <ref>قزوینی رازی، نقض، ص۴۸۱.</ref> و «‌خواجۀ نومسلمان‌» <ref>قزوینی رازی، نقض، ص۶۳.</ref> یاد کرده و او را ناآگاه از عقاید و باورهای اهل سنت شمرده<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۶۶، ۲۵۱.</ref> و به طعنه، «‌خواجۀ امام‌»<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۵۱۹.</ref> خوانده است.


از اشارۀ قزوینی و منقولات او از کتاب بعض فضائح الروافض برمی‌آید که مؤلف بعض فضائح الروافض [[شافعی]] مذهب بوده است؛<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۲۷۱.</ref> اما با وجود عداوت با [[شیعیان]]، برای [[اهل بیت]]، مخصوصاً [[امام حسین|امام حسین علیه‌السلام]]، احترام بسیار قائل بوده و حتی به ایشان علاقه داشته است.<ref>رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض، ص۳۵۸-۳۵۹.</ref>
از اشارۀ قزوینی و منقولات او از کتاب بعض فضائح الروافض برمی‌آید که مؤلف بعض فضائح الروافض [[شافعی]] مذهب بوده است؛<ref>قزوینی رازی، نقض، ص۲۷۱.</ref> اما با وجود عداوت با [[شیعیان]]، برای [[اهل بیت]]، مخصوصاً [[امام حسین|امام حسین علیه‌السلام]]، احترام بسیار قائل بوده و حتی به ایشان علاقه داشته است.<ref>رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض، ص۳۵۸-۳۵۹.</ref>


[[آقا بزرگ طهرانی]] نیز از دانشمندی متعصب و سنی به نام شهاب الدین شافعی رازی، به عنوان نویسنده کتاب بعض فضائح نام برده است.<ref>آقا بزرگ، الذریعه، ج۳، ص۱۳۰ و ج۲۴، ص۲۸۳.</ref>
[[آقا بزرگ طهرانی]] نیز از دانشمندی متعصب و سنی به نام شهاب الدین شافعی رازی، به عنوان نویسنده کتاب بعض فضائح نام برده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۳۰ و ج۲۴، ص۲۸۳.</ref>
 
===محتوای بعض فضائح===
===محتوای بعض فضائح===
از متن کتاب النقض، دریافت می‌شود کتاب بعض فضائح الروافض هرچند به فصل‌های جداگانه تقسیم شده بوده<ref>برای نمونه، رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض، ص۲۰-۲۱، ۱۳۷، ۱۷۸، ۱۸۴، ۲۶۲، ۴۵۳.</ref>، نظم موضوعی خاصی نداشته، اما «‌فضائح‌» بخش مستقلی از آن بوده که در بخش پایانی کتاب جای داشته و مؤلف در آن، ۶۷ فضیحت برای شیعیان برشمرده است.<ref>رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض، ص۴۸۱-۶۴۶.</ref>
از متن کتاب النقض، دریافت می‌شود کتاب بعض فضائح الروافض هرچند به فصل‌های جداگانه تقسیم شده بوده<ref>برای نمونه، رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض، ص۲۰-۲۱، ۱۳۷، ۱۷۸، ۱۸۴، ۲۶۲، ۴۵۳.</ref>، نظم موضوعی خاصی نداشته، اما «‌فضائح‌» بخش مستقلی از آن بوده که در بخش پایانی کتاب جای داشته و مؤلف در آن، ۶۷ فضیحت برای شیعیان برشمرده است.<ref>رجوع کنید به قزوینی رازی، نقض، ص۴۸۱-۶۴۶.</ref>
۱۸٬۴۴۳

ویرایش