مدرسه علمیه قزوینی (نجف): تفاوت میان نسخه‌ها

'''مدرسه علمیه قزوینی''' از [[فهرست مدارس علمیه نجف|مدارس علمیه نجف]] که سال [[۱۳۲۴ق]] در زمینی به مساحت ۳۰۰ مترمربع و در دو طبقه ساخته شد.<ref>آل‌محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ۱۴۰۶ق، ج۱، ص۱۳۲.</ref> این مدرسه در محله العِماره و نزدیک [[مسجد هندی (نجف)|مسجد هندی]] قرار دارد<ref>بابایی، گزیده سیمای نجف اشرف، ص۴۹.</ref> و چون سازنده آن، محمدآقا امین قزوینی بود، به این نام مشهور شد.<ref>جعفریان، مقالات تاریخی، ۱۳۸۷ش، ص۵۵۵؛ گلابگیرنیک، نجف کانون تشیع، ۱۳۸۳ش، ص۱۴۰.</ref> گفته شده، مدرسه قزوینی، نزدیک‌ترین مدرسه علمیه به [[حرم امام علی(ع)]] و در طرف جنوب‌غربی آن است.<ref>غروی، الحوزة العلمیة فی النجف الاشرف، ۱۴۱۴ق، ص۲۱۸؛ مجموعه مقالات برگزیده کنگره بزرگداشت سید علی قاضی طباطبایی، ۱۳۹۱ش، ص۷۵.</ref>

در سال ۱۳۸۴ق (۱۹۶۳م) فرد نیکوکاری به‌نام محسن کویتی به تجدید بنای مدرسه پرداخت<ref>غروی، الحوزة العلمیة فی النجف الاشرف، ۱۴۱۴ق، ص۲۱۸.</ref> و آن را به سبک جدید معماری، نوسازی کرد و [[وقف|موقوفاتی]] در ایران برای آن قرار داد.<ref>گلابگیرنیک، نجف کانون تشیع، ۱۳۸۳ش، ص۱۴۱.</ref> از [[سید محمود حسینی شاهرودی]]<ref>حسینی، الامام الشاهرودی السید محمود الحسینی، مطبعة البیان، ص۹۴-۹۷. </ref> و [[سید عباس مهری]]<ref>زندگینامه مشاهیر ایران و جهان، ج۱۸، ص۴۰۵۱.</ref> هم در زمره کسانی نام برده شده که در بازسازی مدرسه، نقش مؤثری داشته‌اند.