الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
←ابواب کتاب
(←منابع) |
|||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
# در آنچه در زمان ظهور او اتفاق می‌افتد، | # در آنچه در زمان ظهور او اتفاق می‌افتد، | ||
# در [[رجعت]] ائمه با استفاده از آیات و احادیث.<ref>یزدی حائری، الزام الناصب، ۱۴۲۲ق، فهرست کتاب.</ref> | # در [[رجعت]] ائمه با استفاده از آیات و احادیث.<ref>یزدی حائری، الزام الناصب، ۱۴۲۲ق، فهرست کتاب.</ref> | ||
نویسنده مطالب کتاب را با عناوینی مانند: «غُصن» (شاخه،شاخه قدیمی)، «فرع»(شاخه‌ی کوچک درخت)، «ثمره»(میوه)، بشارت، | نویسنده مطالب کتاب را با عناوینی مانند: «غُصن» (شاخه،شاخه قدیمی)، «فرع»(شاخه‌ی کوچک درخت)، «ثمره»(میوه)، بشارت، زَهْره(شکوفه) و فاکهه(میوه) تقسیم‌بندی کرده است. غصن اول کتاب دارای یک فرع و پنج ثمره است. در نخستین ثمره کتاب برای خالی نبودن زمین از حجت خدا به فراز پایانی آیه۷ [[سوره رعد]] استشهاد شده است. | ||
إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ [اى پيامبر،] «تو فقط هشداردهنده‌اى، و براى هر قومى رهبرى است». در همین بخش روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که اگر روی زمین تنها دو نفر بیشتر نباشند یکی از آن دو نفر باید [[امامت|امام]] باشند. وهم چنین از او روایت شده است که امام آخرین نفری است که می‌میرد تا این که کسی علیه خداوند احتجاج نکند که بدون حجت رها شده است. <ref>الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب عجل الله تعالی فرجه، یزدی حائری،۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۲.</ref> | إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ [اى پيامبر،] «تو فقط هشداردهنده‌اى، و براى هر قومى رهبرى است». در همین بخش روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده که اگر روی زمین تنها دو نفر بیشتر نباشند یکی از آن دو نفر باید [[امامت|امام]] باشند. وهم چنین از او روایت شده است که امام آخرین نفری است که می‌میرد تا این که کسی علیه خداوند احتجاج نکند که بدون حجت رها شده است. <ref>الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب عجل الله تعالی فرجه، یزدی حائری،۱۴۲۲ق، ج۱، ص۱۲.</ref> | ||
بخش پایانی کتب بیان [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام مهدی(ع)|القاب امام زمان(عج)]] است. نویسنده ۱۸۶ لقب را از منابع مختلف دینی و غیر آن استخراج کرده است. وی دو لقب «مُجَدِّد» و «مُشَیِّد» را به عنوان دو لقب پایانی از [[دعای عهد]] نقل کرده است {{یاد|وَمُجَدِّداً لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْكامِ كِتابِكَ، وَمُشَيِّداً لِمَا وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِينِكَ وَسُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وآلِهِ،و تجدیدکننده آنچه از احکام[[قرآن| کتابت]] تعطیل شده و محکم‌کننده آنچه از نشانه‌های دینت و روش‌های پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) رسیده است.}} که منظور تجدید کننده [[احکام شرعی|احکام]] تعطیل شده از [[قرآن]] و محکم کننده نشانه‌های دین و سنت‌های نبوی است.<ref>الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب عجل الله تعالی فرجه، یزدی حائری،۱۴۲۲ق، ج۱، ص۴۳۵.</ref> | بخش پایانی کتب بیان [[فهرست کنیه‌ها و لقب‌های امام مهدی(ع)|القاب امام زمان(عج)]] است. نویسنده ۱۸۶ لقب را از منابع مختلف دینی و غیر آن استخراج کرده است. وی دو لقب «مُجَدِّد» و «مُشَیِّد» را به عنوان دو لقب پایانی از [[دعای عهد]] نقل کرده است {{یاد|وَمُجَدِّداً لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْكامِ كِتابِكَ، وَمُشَيِّداً لِمَا وَرَدَ مِنْ أَعْلامِ دِينِكَ وَسُنَنِ نَبِيِّكَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وآلِهِ،و تجدیدکننده آنچه از احکام[[قرآن| کتابت]] تعطیل شده و محکم‌کننده آنچه از نشانه‌های دینت و روش‌های پیامبرت (درود خدا بر او و خاندانش) رسیده است.}} که منظور تجدید کننده [[احکام شرعی|احکام]] تعطیل شده از [[قرآن]] و محکم کننده نشانه‌های دین و سنت‌های نبوی است.<ref>الزام الناصب فی اثبات الحجة الغائب عجل الله تعالی فرجه، یزدی حائری،۱۴۲۲ق، ج۱، ص۴۳۵.</ref> | ||