Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۹۶۴
ویرایش
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
علم غیب را از جهت تعلقش به کسی که عالم به آن است، به دو نوع تقسیم کردهاند: | علم غیب را از جهت تعلقش به کسی که عالم به آن است، به دو نوع تقسیم کردهاند: | ||
*علم غیب ذاتی و مستقل<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷ و ص۳۱۳.</ref> و منظور از آن، نوعی آگاهی از غیب است که از کس دیگری اکتساب نمیشود.<ref>سبحانی، جدال احسن، ص۹۸-۹۹.</ref> این نوع علمِ غیب، نامحدود است و تنها به خداوند اختصاص دارد و گفته میشود کس دیگری با او در این علم، شریک نیست.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷؛ سبحانی، جدال احسن، ص۹۸-۹۹.</ref> [[شیخ مفید]] در [[اوائل المقالات]] گفته است که برخی [[غالیان]] و [[تفویض|مفوضه]] این نوع آگاهی از غیب را به امامان معصوم نسبت دادهاند.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷.</ref> او این دیدگاه را باطل و فاسد دانسته است.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷.</ref> | *علم غیب ذاتی و مستقل<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷ و ص۳۱۳.</ref> و منظور از آن، نوعی آگاهی از غیب است که از کس دیگری اکتساب نمیشود.<ref>سبحانی، جدال احسن، ص۹۸-۹۹.</ref> این نوع علمِ غیب، نامحدود است و تنها به خداوند اختصاص دارد و گفته میشود کس دیگری با او در این علم، شریک نیست.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷؛ سبحانی، جدال احسن، ص۹۸-۹۹.</ref> [[شیخ مفید]] در [[اوائل المقالات]] گفته است که برخی [[غالیان]] و [[تفویض|مفوضه]] این نوع آگاهی از غیب را به امامان معصوم نسبت دادهاند.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷.</ref> او این دیدگاه را باطل و فاسد دانسته است.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷.</ref> | ||
*علم غیب مستفاد یا وابسته.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷ و ص۳۱۳.</ref> نوعی آگاهی از غیب که از سوی خداوند به برخی بندگانش اعطا شده است.<ref>سبحانی، جدال احسن، ص۱۰۰.</ref> همه عالمان امامیه بر این باورند که آگاهی پیامبران الهی و امامان معصوم(ع) از غیب، از همین نوع است که به اذن و تعلیم خداوند است و آنان این نحوه علم غیب را از خداوند اکتساب میکنند.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷؛ سبحانی، | *علم غیب مستفاد یا وابسته.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷ و ص۳۱۳.</ref> نوعی آگاهی از غیب که از سوی خداوند به برخی بندگانش اعطا شده است.<ref>سبحانی، جدال احسن، ص۱۰۰.</ref> همه عالمان امامیه بر این باورند که آگاهی پیامبران الهی و امامان معصوم(ع) از غیب، از همین نوع است که به اذن و تعلیم خداوند است و آنان این نحوه علم غیب را از خداوند اکتساب میکنند.<ref>شیخ مفید، اوائل المقالات، ص۶۷؛ سبحانی، علم غیب (آگاهی سوم)، ص۶۳-۶۴.</ref> | ||
==علم غیب پیامبر(ص)== | ==علم غیب پیامبر(ص)== |