تفسیر موضوعی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{تفسیر}} | {{تفسیر}} | ||
'''تفسیر موضوعی''' بیان نکات و آموزههای مرتبط با یک موضوع خاص در آیات قرآن کریم است. مفسر در این شیوه، همه آیات پراکنده قرآن درباره یک موضوع خاص را گردآوری و به بررسی آن میپردازد. [[سید محمدباقر صدر]]، تفسیر موضوعی را تنها ابزار استخراج نظریههای اسلامی از قرآن کریم دانسته و [[محمدتقی مصباح یزدی]] نیز تنها این شیوه را برای عرضه نظاممند معارف قرآن مناسب میداند. | '''تفسیر موضوعی''' بیان نکات و آموزههای مرتبط با یک موضوع خاص در آیات قرآن کریم است. مفسر در این شیوه، همه آیات پراکنده قرآن درباره یک موضوع خاص را گردآوری و به بررسی آن میپردازد. [[سید محمدباقر صدر]]، تفسیر موضوعی را تنها ابزار استخراج نظریههای اسلامی از [[قرآن|قرآن کریم]] دانسته و [[محمدتقی مصباح یزدی]] نیز تنها این شیوه را برای عرضه نظاممند معارف قرآن مناسب میداند. | ||
[[سید محمدحسین طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]]، موضوعات فراوانی را مورد بررسی تفسیری قرار داده و از همین رو پیشگام در تفسیر موضوعی دانسته شده است. با این حال به باور جعفر سبحانی، [[علامه مجلسی]] را میتوان نخستین کسی دانست که به اجمال از تفسیر موضوعی بهره برده است. | [[سید محمدحسین طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]]، موضوعات فراوانی را مورد بررسی تفسیری قرار داده و از همین رو پیشگام در تفسیر موضوعی دانسته شده است. با این حال به باور جعفر سبحانی، [[علامه مجلسی]] را میتوان نخستین کسی دانست که به اجمال از تفسیر موضوعی بهره برده است. | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
*تفسیر ۱۴ جلدی [[منشور جاوید]]، اثر [[جعفر سبحانی]] که مؤلف، آن را اولین تفسیر موضوعی فارسی دانسته؛<ref>سبحانی، منشور جاوید قرآن، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲.</ref> | *تفسیر ۱۴ جلدی [[منشور جاوید]]، اثر [[جعفر سبحانی]] که مؤلف، آن را اولین تفسیر موضوعی فارسی دانسته؛<ref>سبحانی، منشور جاوید قرآن، ۱۳۸۳ش، ج۱، ص۲.</ref> | ||
*[[پیام قرآن (کتاب)|پیام قرآن]]، اثر [[ناصر مکارم شیرازی]] در ده جلد؛ | *[[پیام قرآن (کتاب)|پیام قرآن]]، اثر [[ناصر مکارم شیرازی]] در ده جلد؛ | ||
*تفسیر موضوعی قرآن | *[[تفسیر موضوعی قرآن کریم]]، نوشته [[عبدالله جوادی آملی]] در ۱۸ جلد؛ | ||
*کتاب معارف قرآن از [[محمدتقی مصباح یزدی]] که در ده محور کلی تدوین شده است؛<ref>مصباح یزدی، معارف قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۴-۱۶.</ref> خداشناسی، جهانشناسی، انسانشناسی، راهشناسی، راهنماشناسی، قرآنشناسی، اخلاق، برنامههای عبادی، احکام فردی و احکام اجتماعی.<ref>رجبی، «تفسیر موضوعی قرآن از منظر استاد محمدتقی مصباح یزدی»، ص۱۳۰-۱۴۲.</ref> | *[[معارف قرآن (کتاب)|کتاب معارف قرآن]] از [[محمدتقی مصباح یزدی]] که در ده محور کلی تدوین شده است؛<ref>مصباح یزدی، معارف قرآن، ۱۳۷۳ش، ص۱۴-۱۶.</ref> خداشناسی، جهانشناسی، انسانشناسی، راهشناسی، راهنماشناسی، قرآنشناسی، اخلاق، برنامههای عبادی، احکام فردی و احکام اجتماعی.<ref>رجبی، «تفسیر موضوعی قرآن از منظر استاد محمدتقی مصباح یزدی»، ص۱۳۰-۱۴۲.</ref> | ||
علاوه بر تفاسیر موضوعی، آثار بسیاری برای تسهیل دسترسی به آیات مرتبط با یک موضوع خاص تألیف شده است؛<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۳۶۷.</ref> معجمهای موضوعی مانند تفصیل الآیات از ژول بوم، [[المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم]] از [[محمد فؤاد عبدالباقی]]، المدخل الی التفسیر الموضوعی للقرآن الکریم اثر سید محمدباقر ابطحی، فرهنگ موضوعی قرآن از محمود رامیار، فرهنگ موضوعی قرآن مجید از کامران فانی و بهاءالدین خرمشاهی، و فروغ بیپایان از عبدالمجید معادیخواه.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۳۶۷.</ref> همچنین [[فرهنگ قرآن]] اثر [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] که با همکاری مرکز فرهنگ و معارف قرآن کریم تألیف شده است.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۳۶۷.</ref> | علاوه بر تفاسیر موضوعی، آثار بسیاری برای تسهیل دسترسی به آیات مرتبط با یک موضوع خاص تألیف شده است؛<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۳۶۷.</ref> معجمهای موضوعی مانند تفصیل الآیات از ژول بوم، [[المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم]] از [[محمد فؤاد عبدالباقی]]، المدخل الی التفسیر الموضوعی للقرآن الکریم اثر سید محمدباقر ابطحی، فرهنگ موضوعی قرآن از محمود رامیار، فرهنگ موضوعی قرآن مجید از کامران فانی و بهاءالدین خرمشاهی، و فروغ بیپایان از عبدالمجید معادیخواه.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۳۶۷.</ref> همچنین [[فرهنگ قرآن]] اثر [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] که با همکاری مرکز فرهنگ و معارف قرآن کریم تألیف شده است.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۹ش، ج۸، ص۳۶۷.</ref> |