پرش به محتوا

نبرد قرقیسیا: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۸۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۱۳
جز
ویرایش جزئی‌
imported>Ahmad
(ورود مطلب)
 
imported>Ahmad
جز (ویرایش جزئی‌)
خط ۱: خط ۱:
این مدخل در حال ویرایش است و کامل نشده است.--[[کاربر:Ahmad|Ahmad]] ([[بحث کاربر:Ahmad|بحث]]) ‏۲ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۷:۴۲ (EDT)
این مدخل در حال ویرایش است و کامل نشده است.--[[کاربر:Ahmad|Ahmad]] ([[بحث کاربر:Ahmad|بحث]]) ‏۴ نوامبر ۲۰۱۳، ساعت ۰۴:۵۶ (EST)


روایتهای اسلامی خبر از وقوع جنگها، فتنه‌ها و آشوب‌های گسترده و فراوان در [[آخرالزمان]] و در آستانه ظهور [[امام مهدی]] می‌دهند، فتنه‌هایی که پی درپی می‌رسند و سرزمینهای بسیاری را در برمی گیرند. به باور مسلمانان در آینده نبردی به نام [[نبرد قرقیسیا]] روی خواهد داد که مانند آن دیده نشده و نخواهد شد. این جنگ یکی از بزرگترین فرازهای زندگی [[سفیانی]] است، که پس از سرکوب مخالفان، هدفی جز حمله به [[عراق]] ندارد. از این رو، با سپاهی بزرگ به سمت عراق رهسپار می‌شود. در میانه راه در منطقه‌ای به نام [[قرقیسیا]] در شمال [[سوریه]] امروزی، میان او و سپاهی دیگر، جنگی هولناک در می‌گیرد.
روایتهای اسلامی خبر از وقوع جنگها، فتنه‌ها و آشوب‌های گسترده و فراوان در [[آخرالزمان]] و در آستانه [[ظهور]] ''[[امام مهدی]]'' می‌دهند، فتنه‌هایی که پی درپی می‌رسند و سرزمینهای بسیاری را در برمی گیرند. به باور مسلمانان در آینده نبردی به نام [[نبرد قرقیسیا]] روی خواهد داد که مانند آن دیده نشده و نخواهد شد. این جنگ یکی از بزرگترین فرازهای زندگی [[سفیانی]] است، که پس از سرکوب مخالفان، هدفی جز حمله به [[عراق]] ندارد. از این رو، با سپاهی بزرگ به سمت عراق رهسپار می‌شود. در میانه راه در منطقه‌ای به نام [[قرقیسیا]] در شمال [[سوریه]] امروزی، میان او و سپاهی دیگر، جنگی هولناک در می‌گیرد.


==نبرد قرقیسیا در احادیث==
==نبرد قرقیسیا در احادیث==
روایتهای شیعه و اهل سنت به نبرد قرقیسیا اشاره کرده و از بزرگی و بی نظیر بودن این رویداد سخن گفته‌اند.
روایتهای [[شیعه]] و [[اهل سنت]] به [[نبرد قرقیسیا]] اشاره کرده و از بزرگی و بی نظیر بودن این رویداد سخن گفته‌اند.


=== روایت شیعه ===
=== روایت شیعه ===
پیامبر از این آشوب‌ها چنین یاد می‌کنند:  
[[پیامبر]](ص) از این آشوب‌ها چنین یاد می‌کنند:
فتنه‌ای به پا می‌شود و به دنبال آن فتنه‌ای دیگر برمی‌خیزد. فتنه اولی در مقایسه با دومی همانند تازیانه خوردن است در مقایسه با ضربات لبه تیز شمشیر! سپس فتنه‌ای پدید می‌آید که همه محرمات در آن حلال شمرده شود! آنگاه خلافت به بهترین مردم روی زمین می‌رسد در حالی که او در خانه‌اش نشسته باشد.<ref>روزگار رهایی، سلیمان کامل، ترجمه:علی اکبر مهدی پور، ص۸۹۴.</ref>
فتنه‌ای به پا می‌شود و به دنبال آن فتنه‌ای دیگر برمی‌خیزد. فتنه اولی در مقایسه با دومی همانند تازیانه خوردن است در مقایسه با ضربات لبه تیز شمشیر! سپس فتنه‌ای پدید می‌آید که همه محرمات در آن [[حلال]] شمرده شود! آنگاه [[خلافت]] به بهترین مردم روی زمین می‌رسد در حالی که او در خانه‌اش نشسته باشد.<ref>روزگار رهایی، سلیمان کامل، ترجمه:علی اکبر مهدی پور، ص۸۹۴.</ref>


امام باقر در روایتی خطاب به میسر ضمن پرسش از فاصله محل اقامت او تا [[قرقیسیا]] به بزرگی و بی سابقه بودن نبردی که در این منطقه رخ خواهد داد اشاره کرده، می‌فرمایند:  
[[امام باقر]](ع) در روایتی خطاب به میسر ضمن پرسش از فاصله محل اقامت او تا قرقیسیا به بزرگی و بی سابقه بودن نبردی که در این منطقه رخ خواهد داد، اشاره کرده و می‌فرمایند:
ای میسر! از اینجا تا قرقیسیا چقدر راه است؟ عرض کردم: همین نزدیکی‌ها است، در ساحل فرات قرار دارد. پس فرمودند: اما در این ناحیه واقعه‌ای رخ خواهد داد که مانند آن از زمانی که خداوند تبارک و تعالی، آسمانها و زمین را آفریده اتفاق نیفتاده و تا زمانی هم که آسمان‌ها و زمین برپا هستند مانند آن اتفاق نخواهد افتاد. سفره‌ای است که درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر می‌شوند.<ref>روضه کافی، ثقه الاسلام شیخ کلینی، ص ۴۵۱.</ref>
ای میسر! از اینجا تا قرقیسیا چقدر راه است؟ عرض کردم: همین نزدیکی‌ها است، در ساحل [[فرات]] قرار دارد. پس فرمودند: اما در این ناحیه واقعه‌ای رخ خواهد داد که مانند آن از زمانی که خداوند تبارک و تعالی، آسمانها و زمین را آفریده اتفاق نیفتاده و تا زمانی هم که آسمان‌ها و زمین برپا هستند مانند آن اتفاق نخواهد افتاد. سفره‌ای است که درندگان زمین و پرندگان آسمان از آن سیر می‌شوند.<ref>روضه کافی، ثقه الاسلام شیخ کلینی، ص ۴۵۱.</ref>


همچنین در روایتی از ابن ابی یعفور از امام باقر آورده‌است:
همچنین در روایتی، [[ابن ابی یعفور]] از [[امام باقر]](ع) آورده‌است:
همانا واقعه‌ای برای فرزندان عباس و مروانی در قرقیسیا روی خواهد داد که پسر نوجوان در آن پیشامد پیر گردد و خداوند هر گونه یاری را از ایشان برگیرد و به پرندگان آسمان و درندگان زمین الهام کند که از گوشت تن ستمگران خود را سیر کنید. سپس سفیانی خروج خواهد کرد.<ref>الغیبه، محمد بن الحسن الطوسی، ص ۴۲۲.</ref>
همانا واقعه‌ای برای فرزندان عباس و مروان در قرقیسیا روی خواهد داد که پسر نوجوان در آن پیشامد پیر گردد و خداوند هر گونه یاری را از ایشان برگیرد و به پرندگان آسمان و درندگان زمین [[الهام]] کند که از گوشت تن ستمگران، خود را سیر کنید، سپس [[سفیانی]] خروج خواهد کرد.<ref>الغیبه، محمد بن الحسن الطوسی، ص ۴۲۲.</ref>


امام باقر در روایت دیگری به ارتباط نبرد قرقیسیا و خروج سفیانی اشاره کرده، می‌فرمایند:  
[[امام باقر]](ع) در روایت دیگری، به ارتباط [[نبرد قرقیسیا]] و [[خروج سفیانی]] اشاره کرده و می‌فرمایند:
سپاهیان سفیانی از قرقیسیا عبور خواهند کرد و در آنجا به نبرد خواهند پرداخت، پس صد هزار نفر از ستمگران در آنجا به قتل خواهند رسید. آنگاه سفیانی سپاهی را به سوی کوفه روانه می‌سازد که تعداد آنها به هفتاد هزار نفر می‌رسد.<ref>بحار الانوار، محمدباقر مجلسی، ج۵۲، ص۲۳۷.</ref>
سپاهیان [[سفیانی]] از قرقیسیا عبور خواهند کرد و در آنجا به نبرد خواهند پرداخت، پس صد هزار نفر از ستمگران در آنجا به قتل خواهند رسید. آنگاه [[سفیانی]] سپاهی را به سوی [[کوفه]] روانه می‌سازد که تعداد آنها به هفتاد هزار نفر می‌رسد.<ref>بحار الانوار، محمدباقر مجلسی، ج۵۲، ص۲۳۷.</ref>


امام صادق در روایتی، در مورد نبرد قرقیسیا چنین می‌فرمایند:  
[[امام صادق]](ع) در روایتی، در مورد [[نبرد قرقیسیا]] چنین می‌فرمایند:
همانا برای خداوند در قرقیسیا سفره‌ای است که سروش آسمانی از آن خبر می‌دهد؛ پس ندا می‌کند ای پرندگان آسمان و ای درندگان زمین! برای سیر گشتن از گوشت ستمکاران شتاب کنید.<ref>السفیانی و علامات الظهور، محمد فقیه، ص ۱۲۷.</ref>
همانا برای خداوند در قرقیسیا سفره‌ای است که سروش آسمانی از آن خبر می‌دهد، پس ندا می‌کند ای پرندگان آسمان و ای درندگان زمین! برای سیر گشتن از گوشت ستمکاران شتاب کنید.<ref>السفیانی و علامات الظهور، محمد فقیه، ص ۱۲۷.</ref>


یکی از محققان معاصر نیز در کتاب خود به این حدیث اشاره کرده و ذیل آن می‌نویسد:  
یکی از محققان معاصر نیز در کتاب خود به این حدیث اشاره کرده و ذیل آن می‌نویسد:
چنانکه روایت اشاره می‌کند، عرصه نبرد، بیابان خشک و بی آب و گیاه است و آنها اجساد کشتگان خود را دفن نمی‌کنند و یا توانایی این کار را ندارند، از این رو پرندگان آسمان و درندگان زمینی از گوشت لاشه‌های آنها شکم خود را سیر می‌کنند و اینکه سربازان کشته شده نیز ستمگرند؛ زیرا که آنها سربازان جباران و ستم پیشگان می‌باشند. یا اینکه در میان آنها شمار زیادی از افسران و فرماندهان ستمکار از دوطرف وجود دارد.<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه:عباس جلالی، سازمان تبلیغات اسلامی، تهران،۱۳۷۵، ص ۱۳۰.</ref>
چنانکه روایت اشاره می‌کند، عرصه نبرد، بیابان خشک و بی آب و گیاه است و آنها اجساد کشتگان خود را دفن نمی‌کنند و یا توانایی این کار را ندارند، از این رو پرندگان آسمان و درندگان زمینی از گوشت لاشه‌های آنها شکم خود را سیر می‌کنند. سربازان کشته شده نیز ستمگرند، زیرا که آنها سربازان جباران و ستم پیشگان می‌باشند. یا اینکه در میان آنها شمار زیادی از افسران و فرماندهان ستمکار از دوطرف وجود دارد.<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه:عباس جلالی، سازمان تبلیغات اسلامی، تهران،۱۳۷۵، ص ۱۳۰.</ref>


=== روایت اهل سنت ===
=== روایت اهل سنت ===
منابع اهل سنت نیز به نقل روایاتی پرداخته‌اند که بیانگر شدت درگیری در قرقیسیا است؛ از جمله روایت زیر که ابن حماد آن را نقل می‌کند:  
منابع [[اهل سنت]] نیز به نقل روایاتی پرداخته‌اند که بیانگر شدت درگیری در قرقیسیا است. از جمله روایت زیر که [[ابن حماد]] آن را نقل می‌کند:
سفیانی با سپاهیان خود بر آنها غالب می‌شود و ترک و روم را در قرقیسیا به قتل می‌رساند تا اینکه درندگان زمین از گوشت آنها سیر می‌شوند.<ref>الفتن، ابن حماد،ح۷۹۷، ص۱۹۵.</ref>
[[سفیانی]] با سپاهیان خود بر آنها غالب می‌شود و ترک و روم را در قرقیسیا به قتل می‌رساند تا اینکه درندگان زمین از گوشت آنها سیر می‌شوند.<ref>الفتن، ابن حماد،ح۷۹۷، ص۱۹۵.</ref>


او در روایت دیگری از امام علی نقل می‌کند که:  
[[ابن حماد]] در روایت دیگری از [[امام علی]](ع) نقل می‌کند:
[[سفیانی]] بر شام غالب می‌شود، آنگاه در قرقیسیا نبردی بین آنها رخ می‌دهد، تا اینکه پرندگان آسمان و درندگان زمین از کشته‌های آنها سیر می‌شوند.<ref>الفتن، ابن حماد، ح۸۳۸، ص۲۰۸.</ref>
[[سفیانی]] بر [[شام]] غالب می‌شود، آنگاه در قرقیسیا نبردی بین آنها رخ می‌دهد، تا اینکه پرندگان آسمان و درندگان زمین از کشته‌های آنها سیر می‌شوند.<ref>الفتن، ابن حماد، ح۸۳۸، ص۲۰۸.</ref>


==دلایل و زمینه‌های نبرد قرقیسیا==  
==دلایل و زمینه‌های نبرد قرقیسیا==
آنچنان که از روایات بر می‌آید نبرد قرقیسیا بر سر گنجی است که در ناحیه فرات پیدا می‌شود. ابن حماد به نقل از پیامبر از این گنج چنین گزارش می‌دهد:  
آنچنان که از روایات بر می‌آید [[نبرد قرقیسیا]] بر سر گنجی است که در ناحیه [[فرات]] پیدا می‌شود. [[ابن حماد]] به نقل از [[پیامبر]](ص) از این گنج چنین گزارش می‌دهد:
فرات از کوهی از طلا و نقره پرده بر می‌دارد سپس بر سر آن جنگ می‌شود به طوری که از هر نه نفر، هفت نفر کشته می‌شود، پس اگر آن را درک کردید به آن نزدیک نشوید.<ref>الفتن،ابن حماد ،ح۲۳۳،ص921.</ref>
[[فرات]] از کوهی از طلا و نقره پرده بر می‌دارد، سپس بر سر آن جنگ می‌شود. به طوری که از هر نه نفر، هفت نفر کشته می‌شود، پس اگر آن را درک کردید به آن نزدیک نشوید.<ref>الفتن،ابن حماد ،ح۲۳۳،ص921.</ref>


در الفتن و الملاحم از ابن کثیر نیز به نقل از پیامبر به پیدا شدن گنج اشاره شده‌است:  
در [[الفتن و الملاحم]] از [[ابن کثیر]] نیز به نقل از [[پیامبر]](ص) به پیدا شدن گنج اشاره شده‌است:
به زودی فرات از گنجی از طلا پرده بر می‌دارد، پس هر کس آن را یافت، نباید چیزی از آن بر گیرد.<ref>الفتن و الملاحم،السید علی ابن طاووس ،ح۱۰۶،ص۵۸.</ref>
به زودی [[فرات]] از گنجی از طلا پرده بر می‌دارد، پس هر کس آن را یافت، نباید چیزی از آن بر گیرد.<ref>الفتن و الملاحم،السید علی ابن طاووس ،ح۱۰۶،ص۵۸.</ref>


ابن حسام جونپوری نیز در کتاب البرهان به ماجرای کوه طلا در فرات اشاره دارد:  
ابن حسام جونپوری نیز در کتاب البرهان به ماجرای کوه طلا در فرات اشاره دارد:
قیامت برپا نمی‌شود، مگر اینکه فرات کوهی از طلا را آشکار می‌سازد، مردم بر سر آن گنج به نبرد برمی‌خیزند و نه دهم آن‌ها کشته می‌شوند.<ref>البرهان فی علامات مهدی اخرالزمان،علاء الدین علی المتقی الهندی،ص۱۱۱۱.</ref>
قیامت برپا نمی‌شود، مگر اینکه فرات کوهی از طلا را آشکار می‌سازد، مردم بر سر آن گنج به نبرد برمی‌خیزند و نه دهم آن‌ها کشته می‌شوند.<ref>البرهان فی علامات مهدی اخرالزمان،علاء الدین علی المتقی الهندی،ص۱۱۱۱.</ref>


نویسنده کتاب عصر ظهور در بحث از جنبش سفیانی چنین آورده‌است:  
نویسنده کتاب عصر ظهور در بحث از جنبش [[سفیانی]] چنین آورده‌است:
هدف اصلی سفیانی از جنگ عراق سلطه یافتن بر آن کشور و ایجاد مقاومت در برابر نیروهای ایرانی و زمینه‌سازان ظهور حضرت، که از مسیر عراق به سوی سوریه و قدس پیش می‌روند خواهد بود. ولی در راه عراق در اثر حادثه عجیبی جنگ قرقیسیا رخ می‌دهد و آن حادثه پیدا شدن گنجی در مجرای فرات و یا نزدیک مجرای رود فرات است. به طوری که عده‌ای از مردم برای دست یافتن به آن، دست به تلاش می‌زنند و آتش جنگ بین آنها شعله ور می‌شود و بیش از ۱۰۰ هزار تن از آنها کشته می‌شوند و هیچ یک به پیروزی قطعی نمی‌رسند و به آن گنج دست نمی‌یابند. بلکه همگی از آن منصرف شده و به مسایل دیگر مشغول می‌شوند.<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه:عباس جلالی ،سازمان تبلیغات اسلامی، تهران،۱۳۷۵، ص ۱۲۹.</ref>
هدف اصلی [[سفیانی]] از جنگ عراق سلطه یافتن بر آن کشور و ایجاد مقاومت در برابر نیروهای ایرانی و زمینه‌سازان [[ظهور]] حضرت، که از مسیر [[عراق]] به سوی [[سوریه]] و [[قدس]] پیش می‌روند، خواهد بود. ولی در راه عراق در اثر حادثه عجیبی [[جنگ قرقیسیا]] رخ می‌دهد و آن حادثه پیدا شدن گنجی در مجرای [[فرات]] و یا نزدیک مجرای رود فرات است. به طوری که عده‌ای از مردم برای دست یافتن به آن، دست به تلاش می‌زنند و آتش جنگ بین آنها شعله ور می‌شود و بیش از ۱۰۰ هزار تن از آنها کشته می‌شوند و هیچ یک به پیروزی قطعی نمی‌رسند و به آن گنج دست نمی‌یابند. بلکه همگی از آن منصرف شده و به مسایل دیگر مشغول می‌شوند.<ref>عصر ظهور، علی کورانی، ترجمه:عباس جلالی ،سازمان تبلیغات اسلامی، تهران،۱۳۷۵، ص ۱۲۹.</ref>


==نیروهای درگیر در نبرد قرقیسیا==  
==نیروهای درگیر در نبرد قرقیسیا==
بنابر آنچه از روایات به دست می‌آید طرفین درگیر در نبرد قرقیسیا، ۴ دسته هستند:
بنابر آنچه از روایات به دست می‌آید طرفین درگیر در [[نبرد قرقیسیا]]، ۴ دسته هستند:
* ترکها: آنها در منطقه بین النهرین نیرو پیاده کرده‌اند؛
* ترکها: آنها در منطقه [[بین النهرین]] نیرو پیاده کرده‌اند؛
* رومیان: آنها در سرزمین فلسطین نیرو پیاده کرده‌اند؛
* رومیان: آنها در سرزمین [[فلسطین]] نیرو پیاده کرده‌اند؛
* سفیانی: او همه سرزمین شام و اردن را در چنگ دارد؛
* سفیانی: او همه سرزمین [[شام]] و [[اردن]] را در چنگ دارد؛
* عبدالله: او همپیمان رومیان در منطقه است؛
* عبدالله: او همپیمان رومیان در منطقه است؛
* قیس: فرمانده سرزمین مصر در آن روزگار؛
* قیس: فرمانده سرزمین [[مصر]] در آن روزگار است؛
* فرزندان عباس: آنها از سرزمین عراق می‌آیند.<ref>شش ماه پایانی، مجتبی الساده، ترجمه:محمود مطهری نیا،موعود عصر، تهران،۱۳۸۳، ص۱۲۸.</ref>
* فرزندان عباس: آنها از سرزمین [[عراق]] می‌آیند.<ref>شش ماه پایانی، مجتبی الساده، ترجمه:محمود مطهری نیا،موعود عصر، تهران،۱۳۸۳، ص۱۲۸.</ref>


در اینجا به برخی از روایاتی که در این زمینه وارد شده‌اند اشاره می‌کنیم:  
در اینجا به برخی از روایاتی که در این زمینه وارد شده‌اند اشاره می‌کنیم:
غربیان (رومیان) به سوی مصر حرکت می‌کنند و ورود آنها به آن سرزمین نشانه آمدن سفیانی است. پیش از آن شخصی که دعوت می‌کند، قیام می‌کند و ترکها هم به حیره وارد می‌شوند و رومیان به سرزمین فلسطین وارد می‌شوند. عبدالله هم بر آنها پیشی گرفته تا این دو لشکر بر سر رود، در برابر هم بایستند. پس جنگ بزرگی رخ دهد و صاحب المغرب (هم پیمان رومیان) هم به راه می‌افتد. مردان را می‌کشند و زنان را در بند می‌کنند آنگاه به سوی قیش برگشته تا اینکه سفیانی وارد شهر حیره می‌شود... و هر آنچه که آنها گرداورده بودند را سفیانی در هم می‌شکند و پس از آن به سوی کوفه به راه می‌افتد.<ref>شش ماه پایانی، مجتبی الساده،ترجمه:محمود مطهری نیا، موعودعصر،تهران،۱۳۸۳، ص ۱۲۹.</ref>
غربیان (رومیان) به سوی [[مصر]] حرکت می‌کنند و ورود آنها به آن سرزمین نشانه آمدن [[سفیانی]] است. پیش از آن شخصی که دعوت می‌کند، قیام می‌کند و ترکها هم به حیره وارد می‌شوند و رومیان به سرزمین [[فلسطین]] وارد می‌شوند. عبدالله هم بر آنها پیشی گرفته تا این دو لشکر بر سر رود، در برابر هم بایستند. پس جنگ بزرگی رخ دهد و صاحب المغرب (هم پیمان رومیان) هم به راه می‌افتد. مردان را می‌کشند و زنان را در بند می‌کنند. آنگاه به سوی قیش برگشته تا اینکه سفیانی وارد شهر حیره می‌شود و هر آنچه که آنها گردآورده بودند را [[سفیانی]] در هم می‌شکند و پس از آن به سوی [[کوفه]] به راه می‌افتد.<ref>شش ماه پایانی، مجتبی الساده،ترجمه:محمود مطهری نیا، موعودعصر،تهران،۱۳۸۳، ص ۱۲۹.</ref>


سفیانی با سپاهش بر آنها پیروز می‌شود و ترکان و رومیان را در قرقیسیا می‌کشد.<ref>الفتن ،ابن حماد،ح۷۹۷،ص ۱۹۵.</ref>
[[سفیانی]] با سپاهش بر آنها پیروز می‌شود و ترکان و رومیان را در قرقیسیا می‌کشد.<ref>الفتن ،ابن حماد،ح۷۹۷،ص ۱۹۵.</ref>
در جایی دیگر آمده‌است: ... پس در آن هنگام ترکان و رومیان اجتماع کرده و با یکدیگر به نبرد بر می‌خیزند و سه پرچم در شام برافراشته می‌شود، آنگاه سفیانی با آنها جنگ می‌کند تا در منطقه قرقیسیا به آنها می‌رسد.<ref>الفتن ،ابن حماد،ح۵۹۶،ص ۱۴۵.</ref>
در جایی دیگر آمده‌است: پس در آن هنگام ترکان و رومیان اجتماع کرده و با یکدیگر به نبرد بر می‌خیزند و سه پرچم در [[شام]] برافراشته می‌شود، آنگاه [[سفیانی]] با آنها جنگ می‌کند تا در منطقه قرقیسیا به آنها می‌رسد.<ref>الفتن ،ابن حماد،ح۵۹۶،ص ۱۴۵.</ref>
در روایت دیگری چنین آمده‌است:  
در روایت دیگری چنین آمده‌است:
زمان وارد شدن سفیانی به کوفه بعد از نبرد او با ترکان و رومیان در قرقیسیا است.<ref>الفتن ،ابن حماد،ح۸۵۰ ،ص ۲۱۲.</ref>
زمان وارد شدن [[سفیانی]] به [[کوفه]] بعد از نبرد او با ترکان و رومیان در قرقیسیا است.<ref>الفتن ،ابن حماد،ح۸۵۰ ،ص ۲۱۲.</ref>


در روایتی که عبدالله بن زبیر از امام علی (ع) نقل می‌کند نیز از حضور دو عبدالله و سپاه آنان در قرقیسیا سخن گفته شده‌است:  
در روایتی که [[عبدالله بن زبیر]] از [[امام علی]] (ع) نقل می‌کند نیز از حضور دو عبدالله و سپاه آنان در قرقیسیا سخن گفته شده‌است:
عبدالله به دنبال عبدالله برمی‌خیزد تا اینکه سپاهیان آنها در قرقیسیا در کنار نهر با یکدیگر رودرو می‌شوند.<ref>الفتن ،ابن حماد،ح۹۲۳ ،صفحه ۲۰۳.</ref>  
عبدالله به دنبال عبدالله برمی‌خیزد تا اینکه سپاهیان آنها در قرقیسیا در کنار نهر با یکدیگر رودرو می‌شوند.<ref>الفتن ،ابن حماد،ح۹۲۳ ،صفحه ۲۰۳.</ref>


== زمان نبرد قرقیسیا ==
== زمان نبرد قرقیسیا ==
نبرد قرقیسیا در ماه شوال و میان دو رخداد بزرگ روی می‌دهد:
[[نبرد قرقیسیا]] در ماه [[شوال]] و میان دو رخداد بزرگ روی می‌دهد:
* نخست خروج سفیانی؛
* نخست [[خروج سفیانی]]؛
* دوم ظهور امام مهدی.
* دوم [[ظهور امام مهدی]].


== پانویس ==
== پانویس ==
کاربر ناشناس