ماههای حرام: تفاوت میان نسخهها
←نسیء
(←نسیء) |
(←نسیء) |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
==نسیء== | ==نسیء== | ||
مفسران، نسیء در آیه ۳۷ سوره توبه را به معنای تغییر ماههای حرام به ماههای دیگر معنا کردهاند | مفسران، نسیء در آیه ۳۷ سوره توبه را به معنای تغییر ماههای حرام به ماههای دیگر معنا کردهاند.<ref>طوسی، التبیان فی تفسر القرآن، بیروت، ج۵، ص۲۱۶؛ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۲۱ق، ج۹، ص۲۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج٤، ص۱۸۸.</ref> | ||
<ref>طوسی، التبیان فی تفسر القرآن، بیروت، ج۵، ص۲۱۶؛ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴۲۱ق، ج۹، ص۲۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، دارالفکر، ج٤، ص۱۸۸.</ref> | |||
در چگونگی تغییر ماههای حرام از منابع متقدم نقل شده است: در موسم [[حج]]، مردی از قبیله کِنانه میایستاد و میگفت: من خون عدهای از قبیله طَیی و [[قبیله خثعم|خَثعم]] را در [[ماههای حرام|ماه حرام]]، [[مباح]] کردهام و [[حرام|حرمت]] آن ماه را به تاخیر انداختهام و به جای آن، [[صفر|ماه صفر]] را ماه حرام قرار دادهام. چون سال آینده فرا میرسید؛ میگفت: ماه صفر را حلال کردم و حرمتش را به تعویق انداختم و بجای آن، [[محرم (ماه)|ماه محرم]] را ماه حرام قرار دادم. آیه ۳۷ سوره توبه نازل شد و از این عمل نهی کرد. | |||
بتپرستان اهل مکه در زمان جاهلیت این کار را انجام میدادند. | |||
نَسیء در لغت به معنای به تأخیر انداختن و در [[قرآن]] به معنای تأخیر حرمت یک ماه از ماههای حرام به ماه دیگر است. | نَسیء در لغت به معنای به تأخیر انداختن و در [[قرآن]] به معنای تأخیر حرمت یک ماه از ماههای حرام به ماه دیگر است. | ||
خط ۴۴: | خط ۴۵: | ||
در قرآن به شدت با این کار مخالفت شده است:{{سخ}}{{متن قرآن|إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ ۖ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّـهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّـهُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ{{سخ}}|ترجمه=جز اين نيست كه جابجا كردن [ماههاى حرام]، فزونى در كفر است كه كافران به وسيله آن گمراه مىشوند؛ آن را يكسال حلال مىشمارند، و يكسال [ديگر]، آن را حرام مىدانند، تا با شماره ماههايى كه خدا حرام كرده است موافق سازند، و در نتيجه آنچه را خدا حرام كرده [بر خود] حلال گردانند. زشتى اعمالشان برايشان آراسته شده است، و خدا گروه كافران را هدايت نمىكند.|سوره= [[سوره توبه|توبه]]|آیه= ۳۷}} | در قرآن به شدت با این کار مخالفت شده است:{{سخ}}{{متن قرآن|إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ ۖ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّـهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّـهُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ{{سخ}}|ترجمه=جز اين نيست كه جابجا كردن [ماههاى حرام]، فزونى در كفر است كه كافران به وسيله آن گمراه مىشوند؛ آن را يكسال حلال مىشمارند، و يكسال [ديگر]، آن را حرام مىدانند، تا با شماره ماههايى كه خدا حرام كرده است موافق سازند، و در نتيجه آنچه را خدا حرام كرده [بر خود] حلال گردانند. زشتى اعمالشان برايشان آراسته شده است، و خدا گروه كافران را هدايت نمىكند.|سوره= [[سوره توبه|توبه]]|آیه= ۳۷}} | ||