پرش به محتوا

ماه‌های حرام: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۷: خط ۱۷:
به گفته مفسران، قرآن چهار ماه از دوازده ماه قمری را حرام می‌داند.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۲۶۵؛ طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴؛</ref>  
به گفته مفسران، قرآن چهار ماه از دوازده ماه قمری را حرام می‌داند.<ref>کاشانی، منهج الصادقین، تهران، ج۴، ص۲۶۵؛ طوسی، التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴؛</ref>  


در خطبه‌ای که پیامبر اسلام(ص) در [[منا]] ایراد نمود
طبق نقلی که از پیامبر اسلام(ص) وارد شده است: از چهار ماه حرام، سه ماه، بصورت متوالی و پشت‌ سر هم می‌آیند که عبارتند از: [[ذی القعده|ذی‌القعده]]، [[ذی الحجه|ذی‌الحجه]] و [[محرم]] و یک ماه یعنی ماه [[رجب]] بصورت جداگانه و منفرد می‌آید.<ref>التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴.
از چهار ماه حرام، سه ماهش، بصورت متوالی و پشت‌ سر هم می‌آیندکه عبارتند از: [[ذی القعده|ذی‌القعده]]، [[ذی الحجه|ذی‌الحجه]] و [[محرم]] و یک ماه یعنی ماه [[رجب]] بصورت جداگانه و منفرد می‌آید.<ref>التبیان، دار إحیاء التراث العربی، ج۵، ص۲۱۴.</ref>


. در خطبه [[حجة الوداع]] که پیامبر (ص) در [[منا]] ایراد نمود، آمده است: {{عربی|«السّنة اثناعشر شهراً منها أربعة حُرُم، ثلاث متوالیات: ذوالقعدة و ذوالحجة و المحرّم و رجب مُضَر الّذی بین جمادی و [[شعبان]]:}} سال دوازده ماه است که چهار تای آن [ماه‌های] حرام‌اند. سه تا پشت سر هم‌اند: ذوالقعده، ذوالحجه و مُحرّم، و ماه رجب مُضَر که بین جمادی [الثانی] و شعبان قرار گرفته است».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۳۳۹.</ref>
<ref>طوسی، تهذيب الأحكام، ۱۴۰۷ق، ج‏۴، ص۱۶۱؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۵، ص۳۳۹.</ref>
 
. در خطبه [[حجة الوداع]] که پیامبر (ص) در [[منا]] ایراد نمود، آمده است: {{عربی|«السّنة اثناعشر شهراً منها أربعة حُرُم، ثلاث متوالیات: ذوالقعدة و ذوالحجة و المحرّم و رجب مُضَر الّذی بین جمادی و [[شعبان]]:}} سال دوازده ماه است که چهار تای آن [ماه‌های] حرام‌اند. سه تا پشت سر هم‌اند: ذوالقعده، ذوالحجه و مُحرّم، و ماه رجب مُضَر که بین جمادی [الثانی] و شعبان قرار گرفته است».


==در قرآن==
==در قرآن==
confirmed، templateeditor
۲٬۷۸۰

ویرایش