شهادت امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
Sultanmoradi (بحث | مشارکتها) جز (removed Category:امام علی using HotCat) |
S.h.fatemi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:ضربت خوردن.jpg|بندانگشتی|250x250px|نقاشی ضربت‌خوردن علی(ع)، اثر یوسف عبدی‌نژاد]] | [[پرونده:ضربت خوردن.jpg|بندانگشتی|250x250px|نقاشی ضربت‌خوردن علی(ع)، اثر یوسف عبدی‌نژاد]] | ||
'''شهادت امام علی(ع)'''، از رویدادهای [[قرن اول هجری قمری|قرن اول قمری]] است که تأثیرات | '''شهادت امام علی(ع)'''، از رویدادهای [[قرن اول هجری قمری|قرن اول قمری]] است که تأثیرات زیاد بر وضعیت [[شیعه|شیعیان]] داشت. شهادت علی(ع) سبب آغاز قتل و آزار شیعیان و موجب فروپاشی سپاهیان امام علی(ع) گشت. با شهادت امام، گوناگونیِ گرایش‌ها، اختلاف‌نظرها و کینه‌ها میان مردم کوفه نمایان گردید. برخی [[فهرست اصحاب امام علی(ع)|یاران علی(ع)]] سپاه کوفه را پس از شهادت امام به گله‌ای تشبیه کردند که چوپان خود را از دست داده و گرگ‌ها از هرسو آن‌ها را می‌ربایند. | ||
گروهی از [[خوارج]] پس از [[حج|مراسم حج]] جمع شدند و از شرایط [[مسلمان|مسلمانان]] گلایه داشتند. در نهایت، سه نفر عهد بستند که [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]]، [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و [[عمرو بن عاص سهمی|عمرو بن عاص]] را بکشند. [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]] تعهد کرد که علی(ع) را بکشد. امام علی(ع) در [[شب ضربت‌خوردن امام علی(ع)|شب نوزده رمضان]] میهمان دخترش [[ام‌کلثوم دختر امام علی(ع)|ام‌کلثوم]] بود. او پیش از [[طلوع فجر|اذان صبح]] به مسجد رفت. افراد خوابیده در مسجد، از جمله ابن‌ملجم را برای [[نماز]] بیدار کرد و در [[محراب]] به [[نماز]] ایستاد. | گروهی از [[خوارج]] پس از [[حج|مراسم حج]] جمع شدند و از شرایط [[مسلمان|مسلمانان]] گلایه داشتند. در نهایت، سه نفر عهد بستند که [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]]، [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و [[عمرو بن عاص سهمی|عمرو بن عاص]] را بکشند. [[ابن‌ملجم مرادی|ابن‌ملجم]] تعهد کرد که علی(ع) را بکشد. امام علی(ع) در [[شب ضربت‌خوردن امام علی(ع)|شب نوزده رمضان]] میهمان دخترش [[ام‌کلثوم دختر امام علی(ع)|ام‌کلثوم]] بود. او پیش از [[طلوع فجر|اذان صبح]] به مسجد رفت. افراد خوابیده در مسجد، از جمله ابن‌ملجم را برای [[نماز]] بیدار کرد و در [[محراب]] به [[نماز]] ایستاد. | ||
ابن‌ملجم در زمان [[سجده]] یا بلندشدن از سجده، ضربه‌ای با شمشیر به سرِ امام زد. امام را به خانه بردند و طبیب ماهری به نام اَثیر بن عمرو امام را معاینه کرد. اثیر از [[تابعین|تابعان]] بود و پس از اینکه دریافت ضربه به مغز رسیده، به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان | ابن‌ملجم در زمان [[سجده]] یا بلندشدن از سجده، ضربه‌ای با شمشیر به سرِ امام زد. امام را به خانه بردند و طبیب ماهری به نام اَثیر بن عمرو امام را معاینه کرد. اثیر از [[تابعین|تابعان]] بود و پس از اینکه دریافت ضربه به مغز رسیده، به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان زیاد زنده نخواهد ماند. امام پیش از [[شهادت]] دفعات طولانی از هوش می‌رفت. نماز خود را نشسته می‌خواند و وصیت‌هایی خطاب به فرزندانش داشت. | ||
امام علی(ع) توسط [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]]، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]، [[محمد بن حنفیه|محمد حنفیه]] و [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب|عبدالله بن جعفر]] غسل داده شد. امام حسن(ع) بر جنازه امام [[نماز میت]] خواند. علی(ع) را شبانه دفن کردند. محل دفن امام علی(ع) برای جلوگیری از [[نبش قبر|نبش‌قبر]] توسط [[خوارج]] و دشمنی [[بنی‌امیه]] پنهان بود تا اینکه [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در زمان [[بنی‌عباس|حکومت بنی‌عباس]] محل قبر را برای همگان آشکار کرد. | امام علی(ع) توسط [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]]، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]]، [[محمد بن حنفیه|محمد حنفیه]] و [[عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب|عبدالله بن جعفر]] غسل داده شد. امام حسن(ع) بر جنازه امام [[نماز میت]] خواند. علی(ع) را شبانه دفن کردند. محل دفن امام علی(ع) برای جلوگیری از [[نبش قبر|نبش‌قبر]] توسط [[خوارج]] و دشمنی [[بنی‌امیه]] پنهان بود تا اینکه [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] در زمان [[بنی‌عباس|حکومت بنی‌عباس]] محل قبر را برای همگان آشکار کرد. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
بنا به گزارش [[ابن‌قتیبه دینوری]] مورخ [[قرن سوم هجری قمری|قرن سوم]]، امام علی(ع) پس از ضربت خوردن تعبیر «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه؛ به پروردگار کعبه سوگند، رستگار شدم» را بر زبان آورد.<ref>ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> عالمانی از شیعه مانند [[سید رضی|سیدِ رضی]]،<ref>سید رضی، خصائص الأئمة، ۱۴۰۶ق، ص۶۳.</ref> [[ابن‌شهر آشوب]]<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۱۹.</ref> و از اهل سنت مانند ابن‌اثیر<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۶۱۸.</ref> و بلاذری<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۸۸.</ref> این سخن را نقل کرده‌اند. | بنا به گزارش [[ابن‌قتیبه دینوری]] مورخ [[قرن سوم هجری قمری|قرن سوم]]، امام علی(ع) پس از ضربت خوردن تعبیر «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَه؛ به پروردگار کعبه سوگند، رستگار شدم» را بر زبان آورد.<ref>ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۸۰.</ref> عالمانی از شیعه مانند [[سید رضی|سیدِ رضی]]،<ref>سید رضی، خصائص الأئمة، ۱۴۰۶ق، ص۶۳.</ref> [[ابن‌شهر آشوب]]<ref>ابن‌شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۱۱۹.</ref> و از اهل سنت مانند ابن‌اثیر<ref>ابن‌اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۶۱۸.</ref> و بلاذری<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۸۸.</ref> این سخن را نقل کرده‌اند. | ||
به گفته [[ابن‌ابی‌الحدید]]، پس از ضربت خوردن امام، طبیبان کوفه را برای معاینه امام گرد آوردند.<ref> ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۹.</ref> اثیر بن عمرو پس از بررسی زخم سر امام، به این نتیجه رسید که ضربه به مغز رسیده. ازاین‌رو به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان | به گفته [[ابن‌ابی‌الحدید]]، پس از ضربت خوردن امام، طبیبان کوفه را برای معاینه امام گرد آوردند.<ref> ابن‌ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۶، ص۱۱۹.</ref> اثیر بن عمرو پس از بررسی زخم سر امام، به این نتیجه رسید که ضربه به مغز رسیده. ازاین‌رو به امام گفت که [[وصیت]] کند؛ زیرا زمان زیاد زنده نخواهد ماند.<ref>مدنی شیرازی، الطراز الأول، ۱۳۸۴ش، ج۷، ص۱۴.</ref> | ||
==وصایای امام علی پس از ضربت‌خوردن== | ==وصایای امام علی پس از ضربت‌خوردن== | ||