شنبه: تفاوت میان نسخه‌ها
←شنبه در قرآن
| خط ۸: | خط ۸: | ||
در [[قرآن کریم]] در [[سوره]]های ([[سوره فرقان|فرقان]]، ۴۷ و نبأ، ۹) معنای لغوی "سبت" کاربرد داشته و در سوره‌های ([[سوره بقره|بقره]]، ۶۵؛ [[سوره نساء|نساء]]، ۴۷؛ نساء، ۱۵۴؛ اعراف، ۱۶۳؛ نحل، ۱۲۴) به داستان اصحاب سبت اشاره شده است. <ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص، ۴۲۰</ref> | در [[قرآن کریم]] در [[سوره]]های ([[سوره فرقان|فرقان]]، ۴۷ و نبأ، ۹) معنای لغوی "سبت" کاربرد داشته و در سوره‌های ([[سوره بقره|بقره]]، ۶۵؛ [[سوره نساء|نساء]]، ۴۷؛ نساء، ۱۵۴؛ اعراف، ۱۶۳؛ نحل، ۱۲۴) به داستان اصحاب سبت اشاره شده است. <ref>مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص، ۴۲۰</ref> | ||
[[آیة الله]] [[مکارم شیرازی]] در توضیح کلمه سبت در [[آیه]] ۴۷ سوره فرقان، می‌نویسد: "سبات" در لغت از ماده "سبت" (بر وزن وقت) به معنی قطع نمودن است، سپس به معنی تعطیل کردن کار به منظور استراحت آمده، و این‌که "روز شنبه" را در لغت عرب " | [[آیة الله]] [[مکارم شیرازی]] در توضیح کلمه سبت در [[آیه]] ۴۷ سوره فرقان، می‌نویسد: "سبات" در لغت از ماده "سبت" (بر وزن وقت) به معنی قطع نمودن است، سپس به معنی تعطیل کردن کار به منظور استراحت آمده، و این‌که "روز شنبه" را در لغت عرب "یَومُ السَّبت" می‌نامند برای آن است که نامگذاری آن از برنامه یهود گرفته شده چرا که شنبه، روز تعطیلی آنها بود. <ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۶ش، ج ۶، ص، ۴۹۳</ref> | ||
[[علامه طباطبایی]] نیز در توضیح کلمه سبات در [[آیه]] ۹ [[سوره نبأ]] می‌نویسد: کلمه "سبات" به معنای راحتی و فراغت است، چون خوابیدن باعث آرامش و تجدید قوای حیوانی و بدنی می‌شود و خستگی ناشی از بیداری و تصرفات نفس در بدن از بین میرود. بعضی گفته‌اند: کلمه "سبات" به معنای قطع است و اگر خواب را قطع خوانده، بدین جهت بوده که در خواب تصرفات نفس در بدن قطع می‌شود. بعضی دیگر گفته‌اند:"سبات" به معنای مرگ است. <ref>طباطبایی، محمد حسین، ترجمه المیزان فی تفسیر القرآن، مترجم: موسوی همدانی، سید محمد باقر، ج۲۰، ص، ۲۶۲</ref>[[حسن مصطفوی]] واژه شناس قرآن در [[التحقیق فی کلمات القرآن الکریم (کتاب)|التحقیق]] واژه سبت را به معنای استراحت پس از عمل می داند که در تمام مصاد یقش این مفهوم وجود دارد ومرگ هم چون پس از مدتی طولانی کار کردن و زندگانی است مصداق سبات است. <ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم،۱۳۶۸ ش، ج۵، ص۱۷. | [[علامه طباطبایی]] نیز در توضیح کلمه سبات در [[آیه]] ۹ [[سوره نبأ]] می‌نویسد: کلمه "سبات" به معنای راحتی و فراغت است، چون خوابیدن باعث آرامش و تجدید قوای حیوانی و بدنی می‌شود و خستگی ناشی از بیداری و تصرفات نفس در بدن از بین میرود. بعضی گفته‌اند: کلمه "سبات" به معنای قطع است و اگر خواب را قطع خوانده، بدین جهت بوده که در خواب تصرفات نفس در بدن قطع می‌شود. بعضی دیگر گفته‌اند:"سبات" به معنای مرگ است. <ref>طباطبایی، محمد حسین، ترجمه المیزان فی تفسیر القرآن، مترجم: موسوی همدانی، سید محمد باقر، ج۲۰، ص، ۲۶۲</ref>[[حسن مصطفوی]] واژه شناس قرآن در [[التحقیق فی کلمات القرآن الکریم (کتاب)|التحقیق]] واژه سبت را به معنای استراحت پس از عمل می داند که در تمام مصاد یقش این مفهوم وجود دارد ومرگ هم چون پس از مدتی طولانی کار کردن و زندگانی است مصداق سبات است. <ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم،۱۳۶۸ ش، ج۵، ص۱۷. | ||