حسنعلی نخودکی اصفهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

==زندگی‌نامه==

حسنعلی مقدادی در [[۱۵ ذی‌القعده]] ۱۲۷۹ق/۱۲۴۲ش در [[اصفهان]] به دنیا آمد. شهرت وی به نخودکی در اواخر عمر، به سبب اقامتش در نخودک، یکی از روستاهای اطراف [[مشهد]] بود.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص۱۴ـ ۱۵، ص۸۰ـ۸۱، پانویس ۱؛ آشتیانی،در حکمت و معرفت، ص‌‌۱۳۶.</ref> پدر او، علی اکبر مقدادی، فردی عامی و از کاسبان [[اصفهان]] و متصف به [[زهد]] و پارسایی بود.<ref>امامی خویی، مرآةالشرق، ۱۳۸۵ش، ۱۴۲۵ق، ج‌۲، ص‌‌۹۶۵؛ مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص۱۴؛ قس رازی، گنجینۀ دانشمندان، ج‌۷، ص‌‌۱۱۱؛ مرعشی، المسلسلات فی الاجازات، ج‌۲، ص‌‌۳۰۷؛ امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج‌۳، ص‌‌۱۲۲۸، که از پدر نخودکی با عنوان آخوند و ملا یاد کرده‌اند</ref> وی همچنین [[مرید]] [[محمدصادق تخت پولادی]]، از مشایخ سلسله چشتیه، و مشهور به [[استجابت دعا]] و [[کرامت]] بود.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج۱، ص۱۴؛ همایی، ص‌‌۱۲۱؛ مدرسی چهاردهی، سلسله های صوفیۀ ایران، ص‌‌۱۸۲؛</ref>

نخودکی در [[۱۷ شعبان]] ۱۳۶۱ق ([[۸ شهریور]]، [[سال ۱۳۲۱ هجری شمسی|۱۳۲۱ش]])<ref>حائری، روزشمار شمسی، ۱۳۸۶ش، ص۳۹۴.</ref> در ۸۲ سالگی در گذشت. پیکر وی با حضور بسیاری از اهالی [[مشهد]] [[تشییع]] و در صحن عتیق [[حرم امام رضا(ع)]] به خاک سپرده شد.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص‌‌۳۴ ـ ۳۵؛ رازی، گنجینۀ دانشمندان، ج‌۷، ص‌‌۱۱۲؛ امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج‌۳، ص‌‌۱۲۲۸ ـ ۱۲۲۹؛ قس بلاغی، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، ص‌‌۲۱۷، که به اشتباه سال درگذشت وی را ۱۳۶۵شمسی نوشته است.</ref> نخودکی گفته بود در زمان حیات خود، هنگامی که در یکی از حجره‌های صحن عتیق رضوی مشغول [[عبادت]] بود، [[کرامت]] و لطف ویژه [[امام رضا(ع)]] به زائران خود را شهود کرده و [[وصیت]] کرد در همان مکان (صحن عتیق یا انقلاب جنب ایوان عباسی واقع در شمال صحن) که امام را شهود کرده بود زیر پای زائران [[دفن]] شود.<ref>[http://www.farhangnews.ir/content/39503 فرهنگ نیوز]</ref>{{یاد|برخی برای وی [[کرامت]] دیگری نقل کرده‌اند که [[وصیت]] کرده بود قبرش ده متر پایین‌تر از صحن باشد و سال‌ها بعد که در صحن گودبرداری انجام شد به قبر ایشان آسیبی نرسید و راز وصیت ایشان روشن گشت. در منابع معتبر، منبعی برای این ادعا نقل نشده است.([http://www.shia-news.com/fa/news/12724 شیعه نیوز])}}

پدر حسن‌علی، وی را نزد مرشد خود برد و از او خواست تا تربیت و مراقبت از وی را برعهده بگیرد. حسنعلی از هفت سالگی تا یازده سالگی زیر نظر [[محمدصادق تخت ‎پولادی]] به [[ریاضت شرعی]] مشغول شد.<ref> مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص۱۵ ـ ۱۶</ref> در ۱۲۹۰ق محمدصادق تخت‌‎پولادی درگذشت و حسنعلی ۳ سال دیگر نیز به [[ریاضت]] پرداخت، چنان‎که شب‌ها تا صبح بیدار می‌ماند و هر روز، [[روزه]] می‌گرفت. پس از آن برای بهره بردن از محضر [[سید جعفر حسینی قزوینی]] {{یاد|گویا از مجذوبان سالک بود،}} به [[شهرضا]] رفت.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج۱، ص۱۵ـ۱۶، ۱۸؛ رازی، گنجینۀ دانشمندان، ج‌۷، ص‌‌۱۱۲؛ قس مهدوی،تذکرةالقبور، ص‌‌۱۸۴، که حسینی قزوینی را از مریدان محمدجواد سرجوئی بیدآبادی دانسته است؛ نیز قس بلاغی، کتاب مقالات الحنفاء فی مقامات شمس العرفاء، ص‌‌۲۱۷، که او را از مریدان عارفی به نام رستم از نعمت اللهیه خوانده است.</ref>

نخودکی تا سال ۱۳۱۱ق در کنار [[تهذیب نفس]]، به آموختن علوم دینی و ادبی، [[منطق]]، [[فلسفه]]، [[فقه]]، [[علم اصول|اصول]] و ریاضی، در [[حوزه علمیه اصفهان]]،<ref> امامی خویی، مرآةالشرق، ج‌۲، ص‌‌۹۶۵؛ مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص‌‌۱۶ـ ۱۷؛ رازی، گنجینۀ دانشمندان،  ج‌۷، ص‌‌۱۱۲؛ مرعشی، المسلسلات فی الاجازات، ج‌۲، ص‌‌۳۰۷</ref> [[حوزه علمیه مشهد]] و [[حوزه علمیه نجف]]  پرداخت.<ref> مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص‌‌۱۷، ۲۰ ـ ۲۱؛ امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج‌۳، ص‌‌۱۲۲۸ ـ ۱۲۲۹؛ مرعشی، المسلسلات فی الاجازات،  ج‌۲، ص‌‌۳۰۷</ref> او در [[نجف]] به دیدار عالم و زاهد مشهور، [[سید مرتضی کشمیری]]، رفت و مدت‌ها با او ارتباط داشت و در [[تهذیب نفس]]، از راهنمایی‌های وی بهره برد.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ج‌۱، ص‌‌۱۷</ref>

نخودکی از ۱۳۱۱ تا ۱۳۱۴ق در [[مشهد]] اقامت گزید و به [[ریاضت]]های شرعی پرداخت و از درس استادانی همچون [[محمدعلی خراسانی]] (مشهور به حاجی فاضل)، [[سیدعلی حائری یزدی]]، [[سید حسین طباطبایی قمی]] و [[عبدالرحمن مدرس]] استفاده کرد.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۱۷ـ ۱۸، ۲۱</ref> وی در ۱۳۱۹ قمری به [[شیراز]] سفر کرد و در آنجا به فراگرفتن طب و آموختن کتاب [[قانون (کتاب) |قانون]] نزد [[میرزا جعفر طبیب]] پرداخت.<ref>مقدادی اصفهانی، نشان از بی‌نشان‌ها، ص‌‌۲۲ </ref>