آدم (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←دمیدن روح خدا در کالبد آدم
جز (←خلیفه خدا) |
|||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
==دمیدن روح خدا در کالبد آدم== | ==دمیدن روح خدا در کالبد آدم== | ||
در سوره‌های [[سوره حجر|حجر]] و [[سوره ص|ص]] خداوند می‌فرماید: از [[روح]] خود در آدم دمیدم. در جاهای دیگری نیز (در مورد آدم و [[حضرت عیسی|عیسی]]) کلمه روح به خدا نسبت داده شده است. اسناد روح به خدا به چه معناست؟ مفسران اشاره‌هایی برای این مطلب دارند. | در سوره‌های [[سوره حجر|حجر]] و [[سوره ص|ص]] {{یادداشت|فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ سوره حجر آیه ۲۹ و سوره ص آیه ۷۲}}خداوند می‌فرماید: از [[روح]] خود در آدم دمیدم. در جاهای دیگری نیز (در مورد آدم و [[حضرت عیسی|عیسی]]) کلمه روح به خدا نسبت داده شده است. اسناد روح به خدا به چه معناست؟ مفسران اشاره‌هایی برای این مطلب دارند. | ||
به عقیده این افراد دمیدن عبارت است از روان ساختن باد در چیزی و در اینجا مقصود زندگی دادن به آدم است از راه بخشیدن جان. نسبت دادن روح به خدا برای گرامی داشتن آدم است.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۶، ص۳۲۳.</ref> خداوند روح آدم را از باب تکریم وی، به خود نسبت داد<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۹، ص۱۸۲.</ref> و مقصود این آیه این است که خدا جان انسانی را که به | به عقیده این افراد دمیدن عبارت است از روان ساختن باد در چیزی و در اینجا مقصود زندگی دادن به آدم است از راه بخشیدن جان. نسبت دادن روح به خدا برای گرامی داشتن آدم است.<ref>شیخ طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۶، ص۳۲۳.</ref> خداوند روح آدم را از باب تکریم وی، به خود نسبت داد<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱۹، ص۱۸۲.</ref> و مقصود این آیه این است که خدا جان انسانی را که با بدنش رابطه و به آن تعلق دارد پدید آورد نه اینکه گمان شود چیزی مانند هوا وارد بدن انسان شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۹۷۳م، ج۱۲، ص۱۵۴.</ref> | ||
==سجده فرشتگان بر آدم== | ==سجده فرشتگان بر آدم== | ||