پرش به محتوا

آیه زکات: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۶۰: خط ۶۰:
واژه «إِنَّمَا» دلالت بر انحصار مصرف زکات در موارد هشت‌گانه دارد.<ref>فخر رازی، تفسیر کبیر،‌ ۱۴۲۰ق، ج۱۶،‌ص۸۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۴.</ref> عبارت «فَریضَةً مِنَ اللَّه‏» از دیدگاه برخی، دلالت بر وجوب زکات<ref>طباطبایی، المیزان،‌۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۱۳؛ قرطبی، الجامع، ۱۳۶۴ش، ج۸، ص۱۹۲.</ref> و از نظر بعضی دلالت بر [[وجوب]] مصرف زکات در موارد هشت‌گانه دارد.<ref>ابن‌ابی‌حاتم، تفسر قرآن العظیم، ج۶، ص۱۸۲۶؛ فخر رازی، تفسر کبیر،‌ ج۱۶، ص۸۹؛ طباطبایی، المیزان،‌۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۱۳.</ref>  
واژه «إِنَّمَا» دلالت بر انحصار مصرف زکات در موارد هشت‌گانه دارد.<ref>فخر رازی، تفسیر کبیر،‌ ۱۴۲۰ق، ج۱۶،‌ص۸۰؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۴.</ref> عبارت «فَریضَةً مِنَ اللَّه‏» از دیدگاه برخی، دلالت بر وجوب زکات<ref>طباطبایی، المیزان،‌۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۱۳؛ قرطبی، الجامع، ۱۳۶۴ش، ج۸، ص۱۹۲.</ref> و از نظر بعضی دلالت بر [[وجوب]] مصرف زکات در موارد هشت‌گانه دارد.<ref>ابن‌ابی‌حاتم، تفسر قرآن العظیم، ج۶، ص۱۸۲۶؛ فخر رازی، تفسر کبیر،‌ ج۱۶، ص۸۹؛ طباطبایی، المیزان،‌۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۱۳.</ref>  


سبک آیه زکات در بیان موارد هشت‌گانه متفاوت است. چهار مورد نخست «لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكِينِ وَ الْعامِلِينَ عَلَيْها وَ الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُم‏» با «لام» و چهار مورد دوم «وَ فِی الرِّقابِ وَ الْغارِمِينَ وَ فِی سَبِيلِ اللَّهِ وَ ابْنِ السَّبِيل‏» با «فی» ذکر شده است. درباره سبب این تفاوت وجوهی ذکر شده است.<ref>نگاه کنید به:‌ طباطبایی، المیزان،‌۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۱۲ و۳۱۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۲ و ۱۳.</ref> از دیدگاه [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] بهترین وجه این است که چهار مورد نخست مالک سهم الزکات می‌شوند، ازاین‌رو، درباره آنها «لام» ملکیت به کار رفته است؛ اما چون چهار مورد دوم چیزی را مالک نمی‌شوند؛ بلکه زکات در مصالح مرتبط با آنها مصرف می‌شود، درباره آنها «فی» استعمال شده است. به عنوان مثال سهمی که از زکات برای آزادی برده صرف می‌شود، به ملکیت برده در نمی‌آید.<ref>طباطبایی، المیزان،‌۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۱۳.</ref> آیت الله مکارم معتقد است تنها دو مورد بردگان و فی سبیل الله که با «فی» ذکر شده‌اند، مالک سهم زکات نمی‌شوند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۳.</ref>
سبک آیه زکات در بیان موارد هشت‌گانه متفاوت است. چهار مورد نخست «لِلْفُقَراءِ وَ الْمَساكِينِ وَ الْعامِلِينَ عَلَيْها وَ الْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُم‏» با «لام» و چهار مورد دوم «وَ فِی الرِّقابِ وَ الْغارِمِينَ وَ فِی سَبِيلِ اللَّهِ وَ ابْنِ السَّبِيل‏» با «فی» ذکر شده است. درباره سبب این تفاوت وجوهی ذکر شده است.<ref>نگاه کنید به:‌ طباطبایی، المیزان،‌۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۱۲ و۳۱۳؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۲ و ۱۳.</ref> از دیدگاه [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] بهترین وجه این است که چهار مورد نخست مالک سهم الزکات می‌شوند، ازاین‌رو، درباره آنها «لام» ملکیت به کار رفته است؛ اما چون چهار مورد دوم چیزی را مالک نمی‌شوند؛ بلکه زکات در مصالح مرتبط با آنها مصرف می‌شود، درباره آنها «فی» استعمال شده است. به عنوان مثال سهمی که از زکات برای آزادی برده صرف می‌شود، به ملکیت برده در نمی‌آید.<ref>طباطبایی، المیزان،‌۱۳۹۰ق، ج۹، ص۳۱۳.</ref> مکارم شیرازی معتقد است تنها دو مورد بردگان و فی سبیل الله که با «فی» ذکر شده‌اند، مالک سهم زکات نمی‌شوند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۸، ص۱۳.</ref>


== پانویس ==
== پانویس ==
۱۶٬۹۳۰

ویرایش