پرش به محتوا

اصحاب اجماع: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۱۹: خط ۱۹:
[[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] (متوفی ۱۰۳۰ق)<ref>ص ۲۶۹</ref> به اصحاب اجماع سخت توجه داشت و مدعی بود وجود حدیثی در [[اصل|اصلی]] که انتساب آن اصل به اصحاب اجماع معروف باشد، دلیل بر صحت آن حدیث است. [[میرداماد]] نیز به این مطلب پرداخته،<ref>ص ۴۵–۴۸</ref> و احادیث اصحاب اجماع را صحیح حقیقی یا در حکم صحیح دانسته است. وی بنابر استنباط خویش از عبارت کشی، معتقد است که حتی [[حدیث مرسل|احادیثِ مرسل]] این گروه نیز در حکم صحیح است.
[[شیخ بهائی|شیخ بهایی]] (متوفی ۱۰۳۰ق)<ref>ص ۲۶۹</ref> به اصحاب اجماع سخت توجه داشت و مدعی بود وجود حدیثی در [[اصل|اصلی]] که انتساب آن اصل به اصحاب اجماع معروف باشد، دلیل بر صحت آن حدیث است. [[میرداماد]] نیز به این مطلب پرداخته،<ref>ص ۴۵–۴۸</ref> و احادیث اصحاب اجماع را صحیح حقیقی یا در حکم صحیح دانسته است. وی بنابر استنباط خویش از عبارت کشی، معتقد است که حتی [[حدیث مرسل|احادیثِ مرسل]] این گروه نیز در حکم صحیح است.


علمای [[اخباریان|اخباری]] هچون [[محمدامین استرآبادی|محمد امین استرآبادی]]،<ref>ص ۱۸۱–۱۸۳</ref> [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]]،<ref>الاصول…، ۵۶–۵۹، الوافی، ۱/۱۱، قس: ۱/۱۲</ref> [[ابن جاندار|حسین بن شهاب الدین کرکی]]<ref>ص ۸۸–۸۹</ref> و [[شیخ حر عاملی|حر عاملی]]<ref>30/224، ۲۴۵</ref> در جهت ادعای خویش بر صحت جمیع احادیث [[کتب اربعه]] و سایر کتب مورد اعتماد حدیثی شیعه، بر وجود این اجماع و صحت احادیث اصحاب آن پافشاری بسیار داشتند و در واقع اهتمام علمای سده‌های متأخر به این موضوع شاید بیشتر به سبب عنایت [[اخباریان]] به این مسئله بوده است.<ref>نیز نک: نوری، ۳/۷۵۸–۷۵۹.</ref> از متأخران، [[سید محمد باقر شفتی|شفتی]] در این باره رساله‌ای مستقل (چ ۱۳۱۴ق) نگاشته است.<ref>نیز برای نمونه‌هایی، نک: آقابزرگ، ۲/۱۱۹–۱۲۰، ۴/۵۷.</ref>
علمای [[اخباریان|اخباری]] هچون [[محمدامین استرآبادی|محمد امین استرآبادی]]،<ref>ص ۱۸۱–۱۸۳</ref> [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]]،<ref>الاصول…، ۵۶–۵۹، الوافی، ۱/۱۱، قس: ۱/۱۲</ref> [[ابن جاندار|حسین بن شهاب الدین کرکی]]<ref>ص ۸۸–۸۹</ref> و [[شیخ حر عاملی|حر عاملی]]<ref>30/224، ۲۴۵</ref> در جهت ادعای خویش بر صحت جمیع احادیث [[کتب اربعه]] و سایر کتب مورد اعتماد حدیثی شیعه، بر وجود این اجماع و صحت احادیث اصحاب آن پافشاری بسیار داشتند و در واقع اهتمام علمای سده‌های متأخر به این موضوع شاید بیشتر به سبب عنایت [[اخباریان]] به این مسئله بوده است.<ref>نیز نک: نوری، ۳/۷۵۸–۷۵۹.</ref> [[سید محمد باقر شفتی|شفتی]] در این باره رساله‌ای مستقل (چاپ طهران ۱۳۱۴ق) و سید رضا بحرالعلوم(درگذشت:۱۲۵۳ق) پسر سید مهدی بحرالعلوم نیز کتابی بنام اصحاب الاجماع  نگاشته‌اند.<ref>طهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۱۱۹، ج۴، ص۵۷.</ref>منیرالدین پسر جمال الدین (درگذشت:۱۳۴۲ق) منظومه‌ای درباره اصحاب اجماع دارد. <ref>طهرانی، الذریعه، ۱۴۰۸ق، ج۲۲، ص۷۶.
</ref>


== اسامی ==
== اسامی ==
۱۸٬۴۱۲

ویرایش