دعای سمات: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ستون-شروع|۲}}

# ''خلاصة الدعوات فی شرح دعاء السمات''، از سید محمدمهدی بن محمدجعفر موسوی تنکابنی. وی در آخر کتابش خلاصة الاخبار که در سال ۱۲۵۰ق، تألیف نموده، از آن یاد کرده‌است.<ref>همان، ج۷، ص۲۲۷ و ج۱۳، ص۲۵۱</ref>  

# ''روائح النسمات فی شرح دعاء السمات''، از [[محمدحسن میرجهانی]]. این شرح که به فارسی نوشته شده در سال ۱۳۷۳ ق، به طبع رسیده‌است.<ref>الذریعة إلی تصانیف الشیعة، ج۱۱، ص۲۵۵ و ج۱۳، ص۲۴۹</ref>  

# ''صَفوة الصفات فی شرح دعاء السمات''، از [[ابراهیم بن علی عاملی کفعمی|ابراهیم بن علی بن حسن کفعمی]] (درگذشت ۹۰۵ ق). این شرح در سال ۸۹۵ ق، تألیف شده‌است و نسخه‌های متعددی از آن در دست است.<ref>همان، ج۱۳، ص۴۰۹ و ج۱۵، ص۵۰؛ التراث العربی، ج۳، ص۴۷۷</ref>  

# ''شرح دعاء السمات''، از حسن بن محمدباقر قره باغی، که در نجف و به سال ۱۲۶۱ ق، تألیف شده‌است.

# ''شرح دعاء السمات''، از درویش علی بن حسین بغدادی حایری (درگذشت حدود [[سال ۱۲۷۷ هجری قمری|۱۲۷۷]]ق).

# ''شرح دعاء السمات''، ظاهرا از میرعبد الفتاح بن علی حسینی مراغی (درگذشت قرن ۱۳).

# ''شرح دعاء السمات''، از علی بن عبدالله علیاری تبریزی (درگذشت ۱۳۲۷ ق).

# ''شرح دعاء السمات''، از سید کاظم بن قاسم حسینی رشتی (درگذشت ۱۲۵۹ ق). این شرح که به عربی نگاشته شده، در سال [[سال ۱۲۷۷ هجری قمری|۱۲۷۷]]ق، در تبریز به چاپ رسیده‌است.

# ''شرح دعاء السمات''، از شیخ محمد عاملی.

# ''شرح دعاء السمات''، از محمد بن عبدالله بن علی بلادی بحرانی (درگذشت قرن ۱۲). تألیف این شرح که مزجی و به عربی است، در سال ۱۱۶۶ق، به پایان رسیده‌است.

# ''شرح دعای سمات''، از محمدمؤمن بن علینقی، که به فارسی نگاشته شده‌است.

# ''شرح دعاء السمات''، از شیخ هلال الدین اسماعیل خویی (درگذشت حدود ۱۳۱۳ق). مؤلف، نسخه ناقصی از این شرح را در کتابش جلیس الواحد و انیس الفارد که در سال ۱۳۱۳ ق، تألیف نموده، گنجانده‌است.

# ''شرح دعاء السمات''، از یوسف بن محمدمهدی خوانساری.