سوره مسد: تفاوت میان نسخه‌ها

* او با کارهایی که انجام می‌داد، آتش [[جهنم]] را برای خودش می‌افروخت.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref>

* این عبارت، کنایه از سخن‌چینی او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref> {{یاد| در یک ضرب‌المثل عربی (النمیمة وقُودُ نارِ العداوة) سخن‌چینی به‌عنوان آتش گیره و هیزم شعله‌ور ساختن آتش عداوت و دشمنی دانسته شده است. (میدانی، مجمع الامثال، ج۲۷ ص۳۴۵.)}} در این زمینه این بیت شعر از [[سعدی]] مشهور است.

|میان دو تن جنگ چون آتش است\\سخن‌چین بدبخت هیزم کش است

}}