۵٬۳۴۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{شعر جدید' به '{{شعر') |
|||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[حدیث|روایات]] فراوانی از [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] درباره این [[آیه]] نقل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۳۹۳.</ref> بنا بر برخی از روایات، زمانی که آیه «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها»: هر كس نيكى به ميان آورد، پاداشى بهتر از آن خواهد داشت» [[نزول قرآن|نازل]] شد، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] از خدا پاداش بیشتری تقاضا کرد. [[خدا|خداوند]] در پاسخ، این آیه را نازل کرد: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»: هر کس کار نیکی بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد. بار دیگر پیامبر پاداش بیشتری از خدا درخواست کرد و خداوند این آیه را نازل کرد: «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِيرَةً: کیست آن کس که به [بندگانِ] خدا وام نیکویی دهد تا [خدا] آن را برای او چند برابر بیفزاید؟».<ref>سوره بقره، آیه ۲۴۵. عیاشی، کتاب التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۳۱.</ref> این آیه در شعر فارسی نیز بازتاب داده شده است: | [[حدیث|روایات]] فراوانی از [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] درباره این [[آیه]] نقل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۷، ص۳۹۳.</ref> بنا بر برخی از روایات، زمانی که آیه «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها»: هر كس نيكى به ميان آورد، پاداشى بهتر از آن خواهد داشت» [[نزول قرآن|نازل]] شد، [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] از خدا پاداش بیشتری تقاضا کرد. [[خدا|خداوند]] در پاسخ، این آیه را نازل کرد: «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِها»: هر کس کار نیکی بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد. بار دیگر پیامبر پاداش بیشتری از خدا درخواست کرد و خداوند این آیه را نازل کرد: «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضاعِفَهُ لَهُ أَضْعافاً كَثِيرَةً: کیست آن کس که به [بندگانِ] خدا وام نیکویی دهد تا [خدا] آن را برای او چند برابر بیفزاید؟».<ref>سوره بقره، آیه ۲۴۵. عیاشی، کتاب التفسیر، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۱۳۱.</ref> این آیه در شعر فارسی نیز بازتاب داده شده است: | ||
{{شعر | {{شعر | ||
|نکو کاری از مردم نیک رأی\\یکی را به ده می نویسد خدای<ref>سعدی شیرازی، شرح بوستان، ۱۳۵۶ش، باب هفتم در عالم تربیت، حکایت ۲۱، ص۳۳۸.</ref> | |نکو کاری از مردم نیک رأی\\یکی را به ده می نویسد خدای<ref>سعدی شیرازی، شرح بوستان، ۱۳۵۶ش، باب هفتم در عالم تربیت، حکایت ۲۱، ص۳۳۸.</ref> | ||
}} | }} |